strefa rozwoju proksymalnego (ZPD), to różnica między tym, co uczeń może zrobić bez pomocy, a tym, co może zrobić z pomocą. Jest to koncepcja opracowana przez radzieckiego psychologa i konstruktywistę społecznego Lwa Wygotskiego (1896-1934). Wygotski stwierdził, że dziecko podąża za przykładem osoby dorosłej i stopniowo rozwija zdolność do wykonywania pewnych zadań bez pomocy lub pomocy., Często cytowana definicja strefy bliższego rozwoju Wygotskiego przedstawia ją jako ” odległość między faktycznym poziomem rozwoju ustalonym przez niezależne rozwiązywanie problemów a poziomem potencjalnego rozwoju ustalonym przez rozwiązywanie problemów pod kierunkiem dorosłych lub we współpracy z bardziej zdolnymi rówieśnikami.”
Wygotsky wśród innych pedagogów uważa, że rolą edukacji jest dostarczanie dzieciom doświadczeń, które są w ich ZPD, a tym samym zachęcanie i rozwijanie ich indywidualnej nauki.,

przykład ZPD:

na przykład dziecko nie mogło samodzielnie rozwiązać układanki i zajęłoby dużo czasu, aby to zrobić (jeśli w ogóle), ale było w stanie aby rozwiazac to po interakcji z ojcem, i rozwinal kompetencje w tej umiejetnosci, ktore beda stosowane do przyszlych maszynek.,

Wygotsky (1978) postrzega strefę bliższego rozwoju jako obszar, w którym należy udzielać najbardziej wrażliwych instrukcji lub wskazówek – pozwalając dziecku rozwijać umiejętności, które będą następnie wykorzystywać samodzielnie – rozwijając wyższe funkcje umysłowe.

Wygotsky również postrzega interakcję z rówieśnikami jako skuteczny sposób rozwijania umiejętności i strategii. Sugeruje on, aby nauczyciele stosowali wspólne ćwiczenia edukacyjne, w których mniej kompetentne dzieci rozwijają się z pomocą bardziej zręcznych rówieśników – w strefie bliższego rozwoju.,

Wygotsky i ZPD

Freund (1990) przeprowadzili badanie, w którym dzieci musiały zdecydować, które elementy mebli powinny być umieszczone w poszczególnych obszarach domku dla lalek.

niektóre dzieci mogły bawić się z matką w podobnej sytuacji, zanim spróbowały tego samodzielnie (Strefa bliższego rozwoju), podczas gdy inne mogły pracować nad tym samodzielnie (Piaget ' s discovery learning).

Freund stwierdził, że ci, którzy wcześniej pracowali z matką (ZPD) wykazali największą poprawę w porównaniu z pierwszą próbą wykonania zadania., Wniosek jest taki, że kierowane uczenie się w ZPD doprowadziło do lepszego zrozumienia / wydajności niż praca sama (discovery learning).

wideo na ZPD

ZPD

Mapa myśli dla Strefy Rozwoju bliższego (ZPD)

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *