Ostrzeżenia

zawarte w części środki ostrożności.

środki ostrożności

konieczność oceny diagnozy współistniejącej

ponieważ zaburzenia snu mogą być objawem zaburzeń fizycznych i (lub) psychicznych, leczenie objawowe bezsenności należy rozpocząć dopiero po dokładnej ocenie pacjenta., Brak bezsenności po 7-10 dniach leczenia może wskazywać na występowanie pierwotnej choroby psychicznej i (lub) medycznej, która powinna zostać poddana ocenie. Zaostrzenie bezsenności lub pojawienie się nowych zaburzeń poznawczych lub behawioralnych może być konsekwencją nierozpoznanego zaburzenia psychicznego lub fizycznego. Takie odkrycia pojawiły się w trakcie leczenia lekami nasennymi.

nieprawidłowe myślenie i zmiany behawioralne

złożone zachowania, takie jak „jazda we śnie” (tj., podczas stosowania leków nasennych zgłaszano przypadki prowadzenia pojazdów, które nie były w pełni przytomne po zażyciu leku nasennego, z amnezją do wystąpienia tego zdarzenia. Zdarzenia te mogą wystąpić zarówno u osób naiwnych hipnotycznie, jak i u osób doświadczonych hipnotyzmem. Chociaż zachowania takie jak” prowadzenie pojazdów przez sen ” mogą wystąpić podczas stosowania samych leków nasennych w dawkach terapeutycznych, wydaje się, że stosowanie alkoholu i innych leków hamujących OUN z lekami nasennymi zwiększa ryzyko takich zachowań, podobnie jak stosowanie leków nasennych w dawkach przekraczających maksymalną zalecaną dawkę., Ze względu na ryzyko dla pacjenta i społeczności, należy silnie rozważyć przerwanie stosowania produktu SILENOR u pacjentów, którzy zgłaszają Epizod prowadzenia pojazdów przez sen. Inne złożone zachowania (np. przygotowywanie i jedzenie jedzenia, wykonywanie połączeń telefonicznych lub uprawianie seksu) były zgłaszane u pacjentów, którzy nie są w pełni przytomni po zażyciu hipnozy. Podobnie jak w przypadku „prowadzenia przez sen”, pacjenci zwykle nie pamiętają tych zdarzeń. Amnezja, lęk i inne objawy Neuro-psychiatryczne mogą wystąpić nieprzewidywalnie.,

ryzyko samobójstwa i nasilenie depresji

u pacjentów z depresją, głównie u pacjentów z depresją, zgłaszano nasilenie depresji, w tym myśli i działania samobójcze (w tym zakończone samobójstwa), związane ze stosowaniem leków nasennych.

doksepina, substancja czynna preparatu SILENOR, jest lekiem przeciwdepresyjnym w dawkach od 10 do 100 razy większych niż w SILENORZE., Leki przeciwdepresyjne zwiększały w porównaniu z placebo ryzyko samobójczego myślenia i zachowania (samobójstwa) u dzieci, młodzieży i młodych dorosłych w krótkotrwałych badaniach dużych zaburzeń depresyjnych (MDD) i innych zaburzeń psychicznych. Nie można wykluczyć ryzyka związanego z niższą dawką doksepiny w SILENORZE.

rzadko można określić z pewnością, czy dany przypadek nieprawidłowych zachowań wymienionych powyżej jest indukowany przez narkotyki, spontaniczny lub wynikający z leżących u podstaw zaburzeń psychicznych lub fizycznych., Niemniej jednak pojawienie się nowych objawów behawioralnych lub objawów niepokoju wymaga starannej i natychmiastowej oceny.

działanie hamujące ośrodkowy układ nerwowy (OUN)

po zażyciu leku SILENOR pacjenci powinni ograniczyć swoje czynności do czynności niezbędnych do przygotowania się do snu. Pacjenci powinni unikać wykonywania niebezpiecznych czynności, takich jak obsługa pojazdów mechanicznych lub ciężkich maszyn, w nocy po przyjęciu leku SILENOR i powinni być ostrzegani o potencjalnych zaburzeniach w wykonywaniu takich czynności, które mogą wystąpić następnego dnia po przyjęciu leku.,

podczas przyjmowania leku SILENOR, działanie uspokajające napojów alkoholowych, uspokajających leków przeciwhistaminowych i innych leków hamujących czynność OUN może być nasilone . Pacjenci nie powinni spożywać alkoholu podczas stosowania leku SILENOR . Należy ostrzec pacjentów o potencjalnym addycyjnym działaniu SILENORU stosowanego w skojarzeniu ze środkami hamującymi OUN lub uspokajającymi lekami przeciwhistaminowymi .

informacje o poradach dla pacjentów

poinformuj pacjenta o przeczytaniu zatwierdzonego przez FDA oznakowania pacjenta (Przewodnika po lekach).,

Jazda we śnie i inne złożone zachowania

pojawiły się doniesienia, że ludzie wstają z łóżka po zażyciu hipnozy i jeżdżą samochodami, gdy nie są w pełni przytomni, często nie pamiętając wydarzenia. Jeśli pacjent doświadcza takiego epizodu, należy natychmiast zgłosić go do lekarza, ponieważ „jazda we śnie” może być niebezpieczna. Takie zachowanie jest bardziej prawdopodobne, gdy hipnotyczny jest przyjmowany z alkoholem lub innymi środkami depresyjnymi ośrodkowego układu nerwowego . Inne złożone zachowania (np., u pacjentów, którzy nie są w pełni przytomni po zażyciu leku hipnotycznego, zgłaszano przypadki przygotowywania i jedzenia jedzenia, wykonywania połączeń telefonicznych lub uprawiania seksu. Podobnie jak w przypadku „prowadzenia przez sen”, pacjenci zwykle nie pamiętają tych zdarzeń.

ponadto należy zalecić pacjentom, aby zgłaszali lekarzowi wszystkie jednocześnie stosowane leki. Należy poinstruować pacjentów, aby natychmiast zgłaszali lekarzowi zdarzenia, takie jak „prowadzenie pojazdów przez sen” i inne złożone zachowania.,

ryzyko samobójstwa i nasilenie depresji

pacjentów, ich rodziny i opiekunów należy zachęcać do czujności w przypadku nasilenia depresji, w tym myśli i działań samobójczych. Takie objawy powinny być zgłaszane do lekarza lub pracownika służby zdrowia pacjenta.

instrukcje podawania

pacjentom należy zalecić przyjmowanie leku SILENOR w ciągu 30 minut przed snem i ograniczyć swoje czynności do czynności niezbędnych do przygotowania się do snu. Tabletek SILENOR nie należy przyjmować z posiłkiem lub bezpośrednio po posiłku ., Zaleca się, aby pacjenci nie przyjmowali leku SILENOR podczas picia alkoholu .

ciąża

Laktacja

należy poinformować pacjentki, że nie zaleca się karmienia piersią podczas leczenia produktem SILENOR .

niepłodność

Nie wiadomo, czy ten wpływ na płodność jest odwracalny .,

Niekliniczna Toksykologia

Karcynogeneza, mutageneza, zaburzenia płodności

Karcynogeneza

nie obserwowano dowodów na działanie rakotwórcze doksepiny podawanej doustnie do hemizygous TG.myszy rasH2 przez 26 tygodni w dawkach 25, 50, 75 i 100 mg/kg mc./dobę.

mutageneza

doksepina była ujemna w testach in vitro (odwrotna mutacja bakteryjna, aberracja chromosomalna w ludzkich limfocytach) i In vivo (mikrojądra u szczurów).,

zaburzenia płodności

gdy doksepinę (10, 30 i 100 mg/kg mc. / dobę) podawano doustnie samcom i samicom szczurów przed, w trakcie i po kryciu, obserwowano niekorzystny wpływ na płodność (wydłużony okres kopulacji i zmniejszona liczba ciałek żółtych, implantacja, żywotne zarodki i wielkość miotu) oraz parametry nasienia (zwiększony odsetek nieprawidłowych plemników i zmniejszona ruchliwość plemników)., Ekspozycja osoczowa (AUC) na doksepinę i nordoxepinę w dawce nie powodującej wpływu na zdolność reprodukcyjną i płodność u szczurów (10 mg/kg mc./dobę) jest mniejsza niż u ludzi po zastosowaniu maksymalnej zalecanej dawki 6 mg/dobę.

stosowanie w określonych populacjach

ciąża

podsumowanie ryzyka

dostępne dane z opublikowanych badań epidemiologicznych i raportów po wprowadzeniu produktu do obrotu nie wykazały zwiększonego ryzyka wystąpienia poważnych wad wrodzonych lub poronienia (patrz Dane)., Istnieje ryzyko słabej adaptacji noworodków w przypadku ekspozycji na trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, w tym doksepinę, w czasie ciąży (patrz rozważania kliniczne). W badaniach na zwierzętach dotyczących wpływu na reprodukcję, doustne podawanie doksepiny szczurom i królikom w okresie organogenezy powodowało niekorzystne skutki rozwojowe w dawkach odpowiednio 65 i 23 razy większych od maksymalnej zalecanej dawki u ludzi (MRHD) wynoszącej 6 mg/dobę, na podstawie AUC., Doustne podawanie doksepiny ciężarnym szczurom w okresie ciąży i laktacji powodowało zmniejszenie przeżywalności młodych i opóźnienie wzrostu młodych po dawkach 60 razy większych od MRHD na podstawie AUC (patrz Dane).

szacowane podstawowe ryzyko wystąpienia poważnych wad wrodzonych i poronień u wskazanej populacji nie jest znane. Wszystkie ciąże mają podstawowe ryzyko poważnej wady wrodzonej, utraty lub innych niekorzystnych skutków. W populacji ogólnej Stanów Zjednoczonych szacowane ryzyko wystąpienia poważnych wad wrodzonych i poronień w klinicznie rozpoznanych ciąż wynosi odpowiednio 2-4% i 15-20%.,

względy kliniczne

działania niepożądane u płodu/noworodka

u noworodków narażonych na TCAs, w tym doksepinę, pod koniec trzeciego trymestru ciąży wystąpiły powikłania wymagające długotrwałej hospitalizacji, wsparcia oddechowego i karmienia rurką. Takie komplikacje mogą pojawić się natychmiast po porodzie. Zgłoszone wyniki kliniczne obejmowały niewydolność oddechową, sinicę, bezdech, drgawki, niestabilność temperatury, trudności z karmieniem, wymioty, hipoglikemię, hipotonię, hiperrefleksję, drżenie, drżenie, drażliwość i ciągły płacz., Wyniki te są zgodne z bezpośrednim działaniem toksycznym TCAs lub prawdopodobnie zespołem odstawienia leku. Monitoruj noworodki, które były narażone na SILENOR w trzecim trymestrze ciąży w kierunku zespołu adaptacji słabego noworodka.

dane

dane dotyczące ludzi

opublikowane badania epidemiologiczne kobiet w ciąży narażonych na TCAs, w tym doksepinę, nie wykazały związku z poważnymi wadami wrodzonymi, poronieniem lub niepożądanymi skutkami u matki. Ograniczenia metodologiczne tych badań obserwacyjnych obejmują małą wielkość próby i brak odpowiednich kontroli.,

dane dotyczące zwierząt

Kiedy doksepina (30, 100 i 150 mg/kg mc./dobę) była podawana doustnie ciężarnym szczurom w okresie organogenezy, toksyczny wpływ na rozwój płodu (zwiększona częstość występowania nieprawidłowości strukturalnych płodu polegających na nieskostniałych kościach w czaszce i mostku oraz zmniejszona masa ciała płodu) i toksyczny wpływ na matkę obserwowano po podaniu ≥100 mg/kg mc./dobę, co powodowało ekspozycję osoczową (AUC) doksepiny i nordoxepiny (głównego metabolitu u ludzi) około 65 i 53 razy, odpowiednio, AUC osocza w mrhd., Ekspozycja osoczowa po podaniu dawki nie mającej wpływu na toksyczny wpływ na rozwój zarodka i płodu u szczurów (30 mg/kg mc./dobę) jest około 6 i 5 razy większa od wartości AUC osoczowej dla doksepiny i nordoxepiny, odpowiednio przy MRHD. Gdy doksepina (10, 30 i 60 mg/kg mc./dobę) była podawana doustnie ciężarnym królikom w okresie organogenezy, masa ciała płodu była zmniejszana w największej dawce przy braku toksyczności u matki, co powodowało, że AUC doksepiny i nordoxepiny w osoczu wynosiło odpowiednio 23 i 56 razy więcej niż AUC w osoczu w przypadku MRHD., Ekspozycja osoczowa po podaniu dawki bez wpływu na rozwój (30 mg/kg mc./dobę) jest około 8 i 25 razy większa od AUC osoczowej dla doksepiny i nordoxepiny, odpowiednio, w przypadku MRHD. Doustne podawanie doksepiny (10, 30 i 100 mg/kg mc./dobę) szczurom przez cały okres ciąży i laktacji powodowało zmniejszenie przeżycia młodych i przemijające opóźnienie wzrostu po podaniu największej dawki, co powodowało, że osoczowe AUC doksepiny i nordoxepiny wynosiło odpowiednio około 60 i 39 razy więcej niż osoczowe AUC przy MRHD., Ekspozycja osoczowa po podaniu dawki bez wpływu na działanie niepożądane na rozwój przed-i pourodzeniowy u szczurów (30 mg/kg mc./dobę) jest około 2 i 1 razy większa od wartości AUC osoczowej dla doksepiny i nordoxepiny, odpowiednio przy MRHD.

Laktacja

podsumowanie ryzyka

dane z opublikowanej literatury wskazują na obecność doksepiny i nordoxepiny w mleku ludzkim. Istnieją doniesienia o nadmiernej sedacji, depresji oddechowej, słabym ssaniu i połykaniu oraz hipotonii u niemowląt karmionych piersią narażonych na doksepinę. Brak danych dotyczących wpływu doksepiny na produkcję mleka., Ze względu na możliwość wystąpienia ciężkich działań niepożądanych, w tym nadmiernej sedacji i depresji oddechowej u niemowlęcia karmionego piersią, lekarze powinni poinformować pacjentki, że podczas leczenia produktem SILENOR nie zaleca się karmienia piersią.

względy kliniczne

Niemowlęta narażone na SILENOR poprzez mleko matki powinny być monitorowane pod kątem nadmiernej sedacji, depresji oddechowej i hipotonii.,

samice i samce o potencjale rozrodczym

niepłodność

na podstawie wyników badań płodności zwierząt przeprowadzonych na szczurach, doksepina może zmniejszać płodność u samic i samców o potencjale rozrodczym . Nie wiadomo, czy działanie leku jest odwracalne.

stosowanie u dzieci

nie oceniano bezpieczeństwa i skuteczności preparatu SILENOR u pacjentów pediatrycznych.

stosowanie w podeszłym wieku

w kontrolowanych badaniach klinicznych SILENOR otrzymywało łącznie 362 osoby w wieku ≥ 65 lat i 86 osób w wieku ≥ 75 lat., Nie obserwowano ogólnych różnic w bezpieczeństwie lub skuteczności pomiędzy tymi osobami a młodszymi dorosłymi osobami. Nie można wykluczyć większej wrażliwości niektórych starszych osobników.

leki nasenne mogą powodować dezorientację i nadmierną sedację u osób w podeszłym wieku. W tej populacji zaleca się dawkę początkową 3 mg i zaleca się przeprowadzenie oceny przed rozważeniem zwiększenia dawki.

stosowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby

u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby stężenie doksepiny może być większe niż u osób zdrowych., U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby należy rozpocząć leczenie preparatem SILENOR w dawce 3 mg i ściśle monitorować, czy nie występują działania niepożądane w ciągu dnia. stosowanie produktu SILENOR u pacjentów z bezdechem sennym nie było badane u pacjentów z obturacyjnym bezdechem sennym. Ponieważ leki nasenne mają zdolność do hamowania układu oddechowego, należy podjąć środki ostrożności, jeśli SILENOR jest przepisywany pacjentom z zaburzeniami czynności układu oddechowego. U pacjentów z ciężkim bezdechem sennym zwykle nie zaleca się stosowania SILENORU.