aanvallen zijn een gezondheidsprobleem dat kan optreden na een traumatisch hersenletsel (TBI). Hoewel de meeste mensen met een TBI nooit een aanval zullen hebben, zal 1 op de 10 mensen die in het ziekenhuis werden opgenomen na een TBI epileptische aanvallen hebben. Het is goed om te weten wat een aanval is en wat te doen als je er een hebt. De meeste aanvallen gebeuren in de eerste paar dagen of weken na een TBI. Maar sommige kunnen maanden of zelfs jaren na de verwonding optreden. Ongeveer 70% tot 80% van de mensen die een TBI hebben gehad en die dan epileptische aanvallen hebben, worden geholpen door medicijnen en kunnen terugkeren naar de meeste activiteiten., In zeldzame gevallen kunnen aanvallen het moeilijker maken voor een persoon met een TBI om te functioneren vanwege nieuwe problemen met denken of bewegen.

Wat zijn convulsies?

een aanval is een plotselinge en abnormale elektrische activiteit in de hersenen. Tijdens een aanval kunnen één of meer van de volgende symptomen optreden:

  • ongebruikelijke beweging van het hoofd, lichaam, armen, benen of ogen. Dit kan onder meer verstijving, schokken of schudden.
  • niet reageren en staren.
  • kauwen, lip smakken, of rommelen bewegingen.
  • veranderingen in de reuk -, gehoor-of smaakzin.,
  • veranderingen in het gezichtsvermogen, zoals een aura of dingen zien die er niet zijn.
  • plotselinge vermoeidheid of duizeligheid.
  • anderen niet kunnen spreken of begrijpen.
  • nieuwe uitbarstingen van woede of tranen.

deze symptomen van een aanval treden plotseling op en u kunt ze niet onder controle houden. De aanvallen duren meestal enkele seconden of minuten, maar kunnen 5 tot 10 minuten duren. Tijdens een aanval kunt u een blaas-of darmongeval hebben; u kunt op uw tong of de binnenkant van uw mond bijten., Na een aanval kunt u zich slaperig, zwak of verward voelen of het moeilijk hebben om met anderen te praten of anderen te begrijpen. Na een ernstige aanval, die langer duurt dan 2 minuten, kan het voor u moeilijk zijn om een paar dagen of zelfs langer te staan, te lopen of voor uzelf te zorgen.

sommige aandoeningen die het risico op een aanval kunnen verhogen zijn:

  • hoge koorts.
  • slaapverlies en extreme vermoeidheid.
  • drugs-en alcoholgebruik.
  • chemische veranderingen in het lichaam, zoals een laag natrium-of magnesiumgehalte of een hoog calciumgehalte.,

wat noemen we aanvallen na TBI

  • een aanval die optreedt binnen 1 week na een TBI wordt een vroege posttraumatische aanval genoemd. Ongeveer 25% van de mensen die een vroege posttraumatische aanval hebben zal maanden of jaren later nog een aanval krijgen. Dit wordt epilepsie genoemd.
  • een aanval die meer dan 1 week na een TBI optreedt, wordt een late posttraumatische aanval genoemd. Ongeveer 80% van de mensen die dit soort aanvallen hebben zal een andere aanval (epilepsie) hebben.,
  • de helft van alle mensen die epilepsie ontwikkelen zal hun hele leven epileptische aanvallen blijven krijgen, maar ze kunnen meestal met medicatie worden behandeld.

geneesmiddelen voor de behandeling van aanvallen

geneesmiddelen die worden gebruikt om aanvallen onder controle te houden worden anti-epileptica (AED ‘ s) genoemd. AED ‘ s kunnen worden gebruikt voor andere problemen, zoals chronische pijn, rusteloosheid of stemmingsinstabiliteit. U en uw arts zullen beslissen welk geneesmiddel te gebruiken op basis van het type aanvallen dat u heeft, uw leeftijd, hoe gezond u bent en of u bijwerkingen van het geneesmiddel heeft., Bijwerkingen van AED ‘ s verbeteren vaak nadat u het geneesmiddel 3 tot 5 dagen heeft ingenomen.

enkele vaak voorkomende bijwerkingen van anti-epileptica zijn:

  • slaperigheid of vermoeidheid.
  • verslechtering van de balans.
  • licht gevoel in het hoofd of duizeligheid.
  • trillen.
  • dubbel zien.
  • verwarring.

mogelijk moet u bloedonderzoek ondergaan om er zeker van te zijn dat u voldoende geneesmiddel krijgt en om er zeker van te zijn dat de AED geen andere problemen veroorzaakt. Hoewel AED ‘ s zelden geboorteafwijkingen veroorzaken bij pasgeborenen, moet u uw arts vertellen of u zwanger bent of zwanger kunt worden., Soms zal uw arts twee of meer anti-epileptica voorschrijven om uw aanvallen te stoppen. Enkele algemene AED ‘ s staan hieronder vermeld.

  • Carbamazepine (ook bekend als Tegretol).
  • Lamotrigine (ook bekend als Lamictal).
  • Levitiracetam (ook bekend als Keppra).
  • Gabapentine (ook bekend als Neurontin).
  • Oxcarbazepine (ook bekend als Trileptal).
  • fenobarbital.
  • fenytoïne / fosfenytoïne (ook bekend als Dilantine).
  • Pregabalain (ook bekend als Lyrica).
  • topiramaat (ook bekend als Topamax).,
  • valproïnezuur of valproaat (ook bekend als Depakene of Depakote).
  • Zonisamide (ook bekend als Zonegran).

wat als de medicatie niet werkt?

Anti-epileptica werken gewoonlijk. Maar soms kunnen ze je aanvallen niet stoppen. Als u nog steeds epileptische aanvallen heeft nadat u een geneesmiddel heeft geprobeerd, kan uw arts u naar een uitgebreid epilepsiecentrum sturen. In het centrum ziet u speciale epileptologen of neurologen die gespecialiseerd zijn in epilepsie., Deze artsen kunnen hersengolftesten doen en een video van u nemen tijdens een van uw aanvallen om erachter te komen wat de oorzaak is. Deze informatie kan uw arts helpen beslissen welk geneesmiddel het beste werkt. Het kan ook helpen de arts erachter te komen of andere soorten behandeling zal helpen met de aanvallen die u hebt.

om een centrum bij u in de buurt te vinden, kunt u de websites van de Epilepsy Foundation (www.efa.org) en de American Epilepsy Society (www.aesnet.,org)

veiligheidsproblemen

In de meeste staten, als u een aanval heeft gehad, kunt u niet rijden en MOET u het departement van motorvoertuigen op de hoogte stellen. Meestal zult u niet in staat zijn om te rijden voor een bepaalde periode van tijd, of totdat uw aanvallen zijn gestopt. De wetten verschillen van staat tot staat.

Als u nog steeds aanvallen heeft, moet u bepaalde stappen ondernemen om veilig te blijven.

  • bespreek met uw arts het risico op aanvallen op basis van uw type verwonding, uw medische status en hoe lang het geleden is sinds uw verwonding.,
  • mensen met epileptische aanvallen dienen geen alcohol te drinken of marihuana te gebruiken, omdat dit uw risico op een volgende aanval zal verhogen.
  • na een aanval mag u geen zware apparatuur bedienen totdat u uw arts heeft ontmoet.
  • heb altijd iemand bij je als je in het water bent. Dit omvat zwembaden, meren, oceanen en badkuipen.
  • klim niet op ladders, bomen, daken of andere hoge objecten.
  • Tijdens het eten vertel de mensen met u wat ze moeten doen als u een aanval heeft en begint te stikken.,

wat moet uw verzorger doen als u een aanval heeft

familieleden en verzorgers moeten tijdens een aanval nauwlettend in de gaten houden zodat zij kunnen beschrijven wat er met uw arts en andere zorgverleners is gebeurd. Ze moeten een dagboek maken met de datum, het tijdstip van de dag, de lengte van de tijd en een beschrijving van elke aanval. Uw arts heeft deze informatie nodig, samen met de geneesmiddelen die u gebruikt om uw aanvallen onder controle te houden. De meeste aanvallen zijn kort en veroorzaken geen ernstige verwondingen., Maar het is belangrijk voor je verzorgers om te weten wat te doen om te voorkomen dat je jezelf pijn doet tijdens een aanval.

wanneer iemand een aanval heeft, doe dan het volgende:

  • maak strakke kleding los, vooral rond de nek.maak strakke kleding los, vooral rond de hals.
  • zorg ervoor dat de persoon niet valt. Houd de persoon stabiel als hij of zij in een stoel, Bank of bed zit. Als de persoon staat, breng hem of haar veilig op de grond.
  • draai de persoon en zijn of haar hoofd naar de zijkant zodat alles in de mond, zelfs spugen, de keel niet blokkeert.,
  • Stop niets in de mond van de persoon omdat u gebeten kunt worden.
  • Als u cardiopulmonale reanimatie (reanimatie) kent, controleer dan de hartslag in de nek. Begin met reanimeren als er geen pols is. Bel 112.
  • luister naar ademhaling bij de mond. Verleng de nek van de persoon als de ademhaling moeilijk is. Als de persoon niet ademt, begin dan met reanimeren. Verzegel je lippen over de mond van de persoon en adem twee snelle ademhalingen. Blijf elke 5 seconden ademen, tenzij de persoon zelf begint te ademen. Bel 112.
  • als dit de eerste aanval is na een TBI, bel dan de arts van de persoon voor advies.,
  • als de aanval niet stopt na 3 minuten, bel 911.
  • als de aanval binnen 3 minuten stopt, bel dan de arts van de persoon.als de persoon niet binnen 20 minuten na de aanval weer normaal is, bel dan 112.

voor meer informatie

The Epilepsy Foundation of America
telefoon: 1-800-332-1000
Web: www.efa.org

Brain Injury Association of America
telefoon: 1-800-444-6443
Web: www.biausa.,org

Brain Trauma Foundation& American Association of Neurological Surgeons, Joint Section on Neurotrauma and Critical Care. (2000). De rol van antiseizure profylaxe na hoofdletsel. In: Management en prognose van ernstige traumatische hersenletsel (PP. 159-165). Palo Alto, CA: Brain Trauma Foundation.

auteurschap

aanvallen na traumatisch hersenletsel werd oorspronkelijk ontwikkeld door Jeffrey Englander, MD, David X., Cifu MD, Ramon Diaz-Arrastia MD, en Alan Towne, MD in samenwerking met de Universiteit van Washington Model Systems Knowledge Translation Center (MSKTC). Website: www.biausa.org

Factsheet Update

aanvallen na traumatisch hersenletsel werd herzien en bijgewerkt door David X. CIFU MD, Ramon Diaz-Arrastia MD, en Alan Towne, MD, in samenwerking met het American Institutes for Research Model Systems Knowledge Translation Center.

bron: de inhoud van deze factsheet is gebaseerd op onderzoek en/of professionele consensus., Deze inhoud is beoordeeld en goedgekeurd door experts van het Traumatic Brain Injury Model Systems (Tbims), gefinancierd door het National Institute on Disability, Independent Living, and Rehabilitation Research (NIDILRR), evenals experts van Polytrauma Rehabilitation Centers (PRCs), met financiering van het U. S. Department of Veterans Affairs.

Disclaimer: Deze informatie dient niet ter vervanging van het advies van een medische professional. U dient uw zorgverlener te raadplegen over specifieke medische zorgen of behandeling., Deze publicatie werd geproduceerd door de TBI Model Systems in samenwerking met de Universiteit van Washington Model Systems Knowledge Translation Center met financiering van het National Institute on Disability and Rehabilitation Research in het Amerikaanse Ministerie van Onderwijs, grant no. H133A060070. Het werd bijgewerkt Onder het American Institutes for Research Model Systems Knowledge Translation Center, met financiering van het National Institute on Disability Independent Living en Rehabilitation Research (nidilrr grant number 90DP0082)., NIDILRR is een centrum binnen de Administration for Community Living (ACL), Department of Health and Human Services (HHS). De inhoud van deze factsheet vertegenwoordigt niet noodzakelijk het beleid van NIDILRR, ACL of HHS, en u dient geen goedkeuring van de federale overheid aan te nemen.