Nietykalni

Nietykalni, zwany także Dalitem, oficjalnie określana Kasta, dawniej Harijan, w tradycyjnym społeczeństwie indyjskim, dawna nazwa dla każdego członka szerokiej gamy nisko-kastowych grup hinduistycznych i każdej osoby spoza systemu kastowego. Użycie tego terminu i związane z nim niepełnosprawności społeczne zostały uznane za nielegalne w konstytucjach uchwalonych przez Zgromadzenie Konstytucyjne Indii w 1949 i Pakistanu w 1953., Mahatma Gandhi nazwał Nietykalnych Harijanami („dziećmi Boga Hari Wisznu” lub po prostu „dziećmi Boga”) i długo pracował nad ich emancypacją. Jednak nazwa ta jest obecnie uważana za protekcjonalną i obraźliwą. Termin Dalit później stał się używany, zwłaszcza przez aktywnych politycznie członków, choć zbyt sporadycznie ma negatywne konotacje. Oficjalna nazwa Scheduled Kasta jest najczęściej używanym terminem obecnie w Indiach. Kocheril Raman Narayanan, który był prezydentem Indii w latach 1997-2002, był pierwszym członkiem zaplanowanej kasty, która objęła wysoki urząd w kraju.,

wiele różnych kast dziedzicznych zostało tradycyjnie podporządkowanych pod tytułem Nietykalni, z których każda podlega społecznej zasadzie endogamii (małżeństwa wyłącznie w obrębie Wspólnoty kastowej), która rządzi systemem kastowym w ogóle., życie polegało na rytualnych czynnościach zanieczyszczających, z których najważniejsze to: (1) odbieranie życia na życie, kategoria, która obejmowała na przykład rybaków, (2) zabijanie lub usuwanie martwego bydła lub praca z ich skór na życie, (3) prowadzenie działań, które doprowadziły uczestnika do kontaktu z emisjami ludzkiego ciała, takimi jak kał, mocz, pot i ślina, kategoria, która obejmowała takie grupy zawodowe, jak zamiatacze i pracownicy pralni, oraz (4) jedzenie mięsa bydła lub świń domowych i kurczaków, kategoria, do której spadła większość rdzennych plemion Indii.,

ortodoksyjni hinduiści uważali górskie plemiona Indii za Nietykalnych nie dlatego, że były prymitywne lub pogańskie, ale dlatego, że były zjadaczami wołowiny i padlinożernych świń i kurczaków. Wiele zamieszania pojawiło się w tej kwestii, ponieważ nieposiadające sobie równych plemiona górskie nigdy nie zaakceptowały swojego spadku do szeregów Nietykalnych, ani nie zdawały sobie sprawy, że ich status został ustalony na podstawie czysto behawioralnej.

do czasu przyjęcia nowych konstytucji w niepodległych Indiach i Pakistanie, Nietykalni podlegali wielu ograniczeniom społecznym, które nasilały się z północy na południe w Indiach. W wielu przypadkach były one segregowane w przysiółkach poza granicami miasta lub wsi. Zabroniono im wstępu do wielu świątyń, do większości szkół i do studni, z których wyższe kasty czerpały wodę. Ich dotyk był postrzegany jako poważnie zanieczyszczający ludzi z wyższej kasty, wymagający wielu rytuałów naprawczych., W południowych Indiach nawet widok niektórych Nietykalnych grup był kiedyś uważany za zanieczyszczający i byli zmuszeni żyć nocną egzystencją. Te ograniczenia skłoniły wielu Nietykalnych do poszukiwania pewnego stopnia emancypacji poprzez nawrócenie na chrześcijaństwo, Islam lub Buddyzm.

współczesna Konstytucja Indii formalnie uznała los Nietykalnych, ustanawiając legalnie ich podgrupy etniczne jako zaplanowane kasty (populacja około 170 milionów na początku XXI wieku)., Ponadto wyznaczono plemiona (około 85 milionów) rdzennym mieszkańcom kraju, którzy nie mieszczą się w indyjskiej hierarchii społecznej. Oprócz zakazu nietykalności, konstytucja zapewnia tym grupom specjalne przywileje edukacyjne i zawodowe oraz przyznaje im specjalną reprezentację w Indyjskim parlamencie., Na poparcie tych wysiłków, nietykalność (wykroczenia) Act (1955) przewiduje kary za uniemożliwienie komuś korzystania z szerokiej gamy praw religijnych, zawodowych i społecznych na podstawie tego, że jest on z zaplanowanej kasty lub zaplanowanego plemienia. Pomimo takich środków, tradycyjne podziały między czystymi i zanieczyszczonymi grupami kastowymi utrzymują się na niektórych poziomach społeczeństwa indyjskiego, co sprawia, że pełna emancypacja tych grup powoli się rozwija.