jak widzieliśmy, w przeciwieństwie do C nie ma funkcji „main” w Pythonie – kiedy uruchamiamy program, po prostu wykonujemy cały kod w pliku najwyższego poziomu, od góry do dołu (tj. w nazwie pliku wpisanej w wierszu poleceń, klikamy w Eksploratorze plików itd.).,Skrypty zwykle kończą się, gdy Python spadnie z końca pliku, ale możemy również wywołać wyjście programu jawnie z wbudowaną funkcjąsys.exit
:
>>> # else exits on end of script
Co ciekawe, to wywołanie tak naprawdę podnosi wbudowany wyjątekSystemExit
. Z tego powodu odwołujemy go jak zwykle, aby przechwycić wczesne wyjścia i wykonać czynności sprzątające; jeśli nie zostanie wykryty, interpreter wyjdzie jak zwykle., Dla przykładu:
C:\...\PP2E\System>>>> >>> ... # see also: os._exit, Tk( ).quit( )... ... ...ignoring exit>>>
w rzeczywistości jawne podniesienie wbudowanego wyjątkuSystemExit
z Pythonemraise
jest równoważne wywołaniusys.exit
. Bardziej realistycznie, bloktry
wychwyciłby wyjątek exit, który pojawił się gdzieś w programie; skrypt w przykładzie 3-11wydaje się z funkcji przetwarzania.
uruchomienie tego programu jako skryptu powoduje jego zamknięcie, zanim interpreter spadnie z końca pliku., Ale ponieważsys.exit
podnosi wyjątek Pythona, to jego funkcja jest wyłączona …
Dodaj komentarz