opis

staw kolanowy był dawniej opisywany jako staw ginglymus lub staw zawiasowy, ale w rzeczywistości ma znacznie bardziej skomplikowany charakter.

należy ją uznać za składającą się z trzech przegubów w jednym: dwóch stawów kłykciowych, po jednym między kłykciami kości udowej a odpowiadającymi im łąkotkami i kłykciami kości piszczelowej; oraz trzeciego między rzepką a kłykciem kości udowej, częściowo arthrodialnego, ale nie całkowicie, ponieważ powierzchnie stawowe nie są wzajemnie przystosowane do siebie, tak że ruch nie jest prostym ślizganiem.,

ten pogląd na budowę stawu kolanowego otrzymuje potwierdzenie z badań artykulacji u niektórych ssaków dolnych, gdzie, odpowiadając tym trzem podziałom, czasami znajdują się trzy jamy maziowe, całkowicie odrębne lub połączone ze sobą tylko niewielkimi komunikatami.

ten pogląd jest dodatkowo prawdopodobny przez istnienie w środku stawu dwóch więzadeł krzyżowych, które należy traktować jako więzadła poboczne stawów przyśrodkowych i bocznych.,

istnienie fałdu rzepkowego błony maziowej dodatkowo wskazywałoby na tendencję do rozdzielania jamy maziowej na dwa worki mniejsze, jeden odpowiadający stawowi bocznemu, a drugi przyśrodkowemu.,p>kości są połączone ze sobą następującymi więzadłami:

  • torebka stawowa
  • łąkotka boczna
  • łąkotka przyśrodkowa
  • więzadło poprzeczne kolana
  • więzadło krzyżowe przednie
  • więzadło krzyżowe tylne
  • więzadło poboczne strzałkowe
  • więzadło poboczne piszczelowe
  • więzadło skośne więzadło podkolanowe
  • łukowe więzadło podkolanowe
  • więzadło rzepkowe

torebka stawowa składa się z cienkiej, ale mocnej, włóknistej błony, która jest wzmocniona prawie w całym zakresie przez zespoły nierozerwalnie z nią związane., Powyżej i z przodu, pod ścięgnem mięśnia czworogłowego uda, jest reprezentowana tylko przez błonę maziową. Jego główne pasma wzmacniające pochodzą z powięzi lata i ze ścięgien otaczających staw. Z przodu, ekspansje z Vasti i powięzi lata i jej pasma biodrowo-biodrowego wypełniają odstępy między więzadłami przednimi i pobocznymi, tworząc przyśrodkowy i boczny retinacula rzepki., Za kapsułką znajdują się pionowe włókna, które powstają z kłykcin i po bokach międzykondyloidalnego dołu kości udowej; tylna część kapsułki znajduje się zatem po bokach i przed więzadłami krzyżowymi, które są w ten sposób wyłączone z jamy stawowej. Za więzadłami krzyżowymi znajduje się ukośne więzadło podkolanowe, które jest rozszerzone przez włókna Pochodzące ze ścięgna Półmięśniowego., Poprzecznie przedłużenie pasma biodrowo-biodrowego wypełnia odstęp między skośną podkolanówką a więzadłami pobocznymi strzałkowymi i częściowo pokrywa te ostatnie. Przyśrodkowo ekspansje od Sartoriusa i Semimembranosus przechodzą w górę do więzadła pobocznego piszczelowego i wzmacniają kapsułkę.

błona maziowa stawu kolanowego jest największa i najszersza w organizmie., Począwszy od górnej granicy rzepki, tworzy duży zaułek poniżej Kości czworobocznej kości udowej w dolnej części przedniej części kości udowej i często komunikuje się z bursą między ścięgnem a przednią częścią kości udowej. Torebka błony maziowej między czworobokiem a przednią częścią kości udowej jest podparta, podczas ruchów kolana, przez mały mięsień stawowy genu, który jest w niego włożony. Po obu stronach rzepki błona maziowa rozciąga się pod pachwiną Wasti, a zwłaszcza pod Vastus medialis., Poniżej rzepki oddzielona jest od więzadła rzepkowego znaczną ilością tłuszczu, zwanego podkładką infrapatellarną. Od przyśrodkowych i bocznych granic powierzchni stawowej rzepki, reduplikacje błony maziowej projekt do wnętrza stawu. Tworzą one dwie frędzlowate fałdy zwane fałdami alar;poniżej fałdy te zbiegają się i są kontynuowane jako pojedyncze pasmo, fałd rzepki (ligamentum mucosum), do przedniej części międzykondyloidalnego dołu kości udowej., Po obu stronach stawu błona maziowa przechodzi w dół od kości udowej, wyściełając kapsułkę do jej punktu mocowania do łąkotki; następnie można ją prześledzić na górnych powierzchniach tych do ich wolnych granic, a następnie wzdłuż ich pod powierzchnią do piszczeli. W tylnej części łąkotki bocznej tworzy zaułek między rowkiem na jej powierzchni a ścięgnem podkolanowym; odbija się na przedniej części więzadeł krzyżowych, które w związku z tym znajdują się poza jamą maziową.,

bursæ w pobliżu stawu kolanowego są następujące: Z Przodu są cztery bursæ: duży jest umieszczony między rzepką a skórą, mały między górną częścią piszczelową a więzadłem rzepkowym, trzeci między dolną częścią guzowatości kości piszczelowej a skórą, a czwarty między przednią powierzchnią dolnej części kości udowej a głęboką powierzchnią kości czworobocznej, Zwykle komunikującej się ze stawem kolanowym., Bocznie są cztery Bursy: (1) jedna (która czasami komunikuje się ze stawem) między boczną głową Gastrocnemiusa a kapsułką; (2) jedna między więzadłem strzałkowym pobocznym a ścięgnem bicepsa; (3) jedna między więzadłem strzałkowym pobocznym a ścięgnem podkolanowym (czasami jest to tylko ekspansja z następnej Bursy); (4) jedna między ścięgnem podkolanowym a bocznym kłykciem kości udowej, Zwykle przedłużenie z błony maziowej kości udowej.skręta.,między ścięgnem głowy przyśrodkowej głowy kości łydki i ścięgna Полумембранозной kości i często zgłaszane z kręgosłupem; 2) jedna płytka do piszczelowej коллатеральной pęku, między nią i ścięgnami Sartoriusa, Грацилиса i Полумембранозной kości; 3) jedna głęboka do piszczelowej коллатеральной pęku, między nią i ścięgna Полумембранозной kości (to jest czasami tylko rozszerzenie z poniższej bursie); 4) jedna między kością piszczelowej коллатеральной spoiwem, między nią i ścięgna Полумембранозной kości. (5) czasami jest bursa między ścięgnami Полумембраноса i полутендиноса.,

struktury wokół stawu.—Z przodu i po bokach znajduje się czworobok udowy; bocznie ścięgna dwugłowego uda i podkolanówki oraz wspólny nerw strzałkowy; przyśrodkowo Sartorius, Gracilis, Semitendinosus i Semimembranosus; z tyłu, naczynia podkolanowe i nerw piszczelowy, Podkolanówka, Plantaris i przyśrodkowe i boczne głowy Gastrocnemius, niektóre gruczoły limfatyczne i tłuszcz.,

tętnice zaopatrujące staw są najwyższym genitalnym (anastomotica magna), gałęzią kości udowej, gałęziami genitalnymi podkolanówki, nawracającymi gałęziami kości piszczelowej przedniej i gałęzią zstępującą od bocznego obwodu kości udowej profunda femoris.

nerwy pochodzą z obturatora, kości udowej, piszczelowej i strzałkowej.

ruchy.- Ruchami, które odbywają się w stawie kolanowym są zgięcie i wyprostowanie, a w niektórych położeniach stawu rotacja wewnętrzna i zewnętrzna., Ruchy zgięcia i wyprostowania w tym stawie różnią się od tych w typowym stawie zawiasowym, takim jak łokieć, tym, że (a) oś, wokół której odbywa się ruch, nie jest stała, ale przesuwa się do przodu podczas wyprostowania i do tyłu podczas zgięcia; (b) początek zgięcia i koniec wyprostowania towarzyszą ruchy rotacyjne związane z zamocowaniem kończyny w pozycji Wielkiej stabilności. Ruch od pełnego zgięcia do pełnego wyprostowania można zatem opisać w trzech fazach:

1., W stanie pełnego zgięcia tylne części kłykci udowych spoczywają na odpowiednich częściach powierzchni łąkotek i w tej pozycji dozwolona jest niewielka ilość prostego ruchu tocznego.

2. Podczas przechodzenia kończyny od zgiętej do rozszerzonej pozycji ruch ślizgowy nakłada się na toczenie, tak że oś, która na początku jest reprezentowana przez linię przez wewnętrzne i zewnętrzne kłykcie kości udowej, stopniowo przesuwa się do przodu., W tej części ruchu zaangażowane są tylne dwie trzecie powierzchni stawowych kości piszczelowej dwóch kłykci udowych, a ponieważ mają one podobne krzywizny i są równoległe do siebie, poruszają się równo do przodu.

3. Boczny kłykieć kości udowej jest doprowadzony prawie do spoczynku przez zaciśnięcie więzadła krzyżowego przedniego; porusza się jednak lekko do przodu i przyśrodkowo, naciskając przed nim przednią część łąkotki bocznej., Powierzchnia piszczelowa na kłykciu przyśrodkowym jest wydłużona dalej do przodu niż na bocznym, a to przedłużenie jest skierowane w stronę boczną. Kiedy zatem ruch do przodu kłykci jest sprawdzany przez więzadło krzyżowe przednie, ciągła akcja mięśniowa powoduje kłykcie przyśrodkowe, ciągnąc za sobą łąkotkę, aby podróżować do tyłu i przyśrodkowo, tworząc w ten sposób wewnętrzną rotację uda na nodze., Po osiągnięciu pozycji pełnego wyprostowania boczna część rowka na kłykciu bocznym jest dociskana do przedniej części odpowiadającej łąkotki, podczas gdy przyśrodkowa część rowka opiera się na marginesie stawowym przed bocznym wyrostkiem międzykondyloidalnym kości piszczelowej. W rowku na kłykciu przyśrodkowym jest zamontowana przednia część łąkotki przyśrodkowej, podczas gdy więzadło krzyżowe przednie i margines stawowy przed procesem przyśrodkowym międzykondyloidalnej Eminencji piszczelowej są odbierane do przedniego odcinka międzykondyloidalnego fossy kości udowej., Ta trzecia faza, w której wszystkie te części są wprowadzane do dokładnej appozycji, jest znana jako „wkręcanie domu” lub ruch blokujący połączenia.

całkowity ruch zgięcia jest zbieżny z opisanym powyżej, a zatem poprzedzony jest zewnętrznym obrotem kości udowej, który odblokowuje staw Rozszerzony.

osie, wokół których odbywają się ruchy zgięcia i wyprostowania, nie są dokładnie pod kątem prostym do żadnej z kości; w zgięciu kość udowa i piszczelowa znajdują się w tej samej płaszczyźnie, ale w wyprostowaniu jedna kość tworzy kąt, otwierając się ku drugiej.,

oprócz ruchów rotacyjnych związanych z zakończeniem wyprostowania i inicjacją zgięcia, obrót do wewnątrz lub na zewnątrz może być dokonany, gdy staw jest częściowo zgięty; ruchy te odbywają się głównie między piszczelą a łąkotką, a są najbardziej wolne, gdy noga jest zgięta pod kątem prostym z udem.

ruchy rzepki.- Powierzchnia stawowa rzepki jest nierozdzielnie podzielona na siedem faset—górną, środkową i dolną parę poziomą oraz przyśrodkową prostopadłą fasetę., Gdy kolano jest siłą zgięte, przyśrodkowy prostopadły aspekt styka się z powierzchnią półunarną na bocznej części kłykcia przyśrodkowego; ta powierzchnia półunarna jest przedłużeniem do tyłu przyśrodkowej części powierzchni rzepki. W miarę jak noga jest przenoszona z pozycji zgiętej do wysuniętej, najpierw najwyższa para, następnie Środkowa para, a wreszcie najniższa para poziomych faset jest sukcesywnie stykana z powierzchnią rzepki kości udowej., W pozycji rozszerzonej, gdy kość udowa czworoboczna jest rozluźniona, Rzepka leży luźno na przedniej części dolnego końca kości udowej.

podczas zgięcia na odcinku zakłada się więzadło rzepkowe, a w skrajnym zgięciu więzadło krzyżowe tylne, więzadło podkolanowe skośne i poboczne, a w niewielkim stopniu więzadło krzyżowe przednie. Zgięcie jest sprawdzane podczas życia przez kontakt nogi z udem., Gdy staw kolanowy jest w pełni rozciągnięty, więzadła podkolanowe i poboczne, więzadło krzyżowe przednie i więzadło krzyżowe tylne są napięte; w akcie rozciągania kolana więzadło rzepkowe jest napięte przez kość udową czworoboczną, ale w pełnym wysunięciu z podpartą piętą jest rozluźnione. Rotacja wewnątrz jest sprawdzana przez więzadło krzyżowe przednie; rotacja Na Zewnątrz ma tendencję do rozluźnienia i rozluźnienia więzadeł krzyżowych, ale jest sprawdzana przez więzadło piszczelowe poboczne., Główną funkcją więzadła krzyżowego jest działanie jako bezpośrednie wiązanie między piszczelem a kością udową i zapobieganie przenoszeniu dawnej kości zbyt daleko do tyłu lub do przodu. Pomagają również więzadła poboczne w opór wszelkie zginanie stawu po obu stronach., Łąkotki mają na celu, jak się wydaje, dostosowanie powierzchni piszczeli do kształtu kłykć udowych do pewnego stopnia, tak aby wypełnić odstępy, które w przeciwnym razie byłyby pozostawione w różnych pozycjach stawu, i aby usunąć słoiki, które byłyby tak często przenoszone w górę kończyny w skokach lub upadkach na stopy; również aby umożliwić dwie odmiany ruchu, zgięcie i wyprostowanie oraz rotację, jak wyjaśniono powyżej., Rzepka jest świetną obroną przednią stawu kolanowego i rozprowadza na dużej i tolerancyjnie równej powierzchni, podczas klęczenia, nacisk, który w przeciwnym razie spadłby na wydatne grzbiety kłykci; zapewnia również dźwignię na Kości czworoboczne.,

stojąc wyprostowany w postawie „uwagi”, ciężar ciała spada przed linią prowadzoną przez centra stawów kolanowych, a zatem ma tendencję do nadmiernego rozciągania artykulacji; zapobiega to jednak napięciu przedniego krzyża, skośnego podkolanowego i więzadeł pobocznych.

wyprostowanie nogi na udzie odbywa się przez kość czworoboczną udową; zgięcie przez kość udową Biceps, Semitendinosus i Semimembranosus, wspomagane przez Gracilis, Sartorius, Gastrocnemius, Popliteus i Plantaris., Rotacja na zewnątrz odbywa się za pomocą kości udowej bicepsa, a rotacja do wewnątrz za pomocą Podkolanowca, półcienia i, w niewielkim stopniu, półcienia, Sartoriusa i Gracilis. Podkolan wchodzi w działanie zwłaszcza na początku ruchu zgięcia kolana; przez jego skurcz noga jest obracana do wewnątrz, lub, jeśli piszczel jest ustalony, udo jest obracane na zewnątrz, a staw kolanowy jest odblokowany.