poza skandynawskim regionem Europy (oraz Wisconsin i Minnesotą) lutefisk nie cieszy się zbyt dużą miłością — a nawet powszechnym uznaniem — jako coś ciekawego. W porównaniu z rybami takimi jak łosoś i tuńczyk, jego blady i półprzezroczysty wygląd nie jest wcale taki apetyczny (poprzez codzienny posiłek). Jego nazwa „lutefisk” tłumaczy się jako „ryba Ługowa”, co nie brzmi zbyt pozytywnie.

w przeciwieństwie do łososia i tuńczyka, jednak nie można rzeczywiście iść na ryby dla prawdziwego lutefisk., Prawda jest taka, że nie jest to specyficzny gatunek ryby — zamiast tego jest to forma stockfish, która jest zazwyczaj rodzajem białej ryby, takiej jak dorsz lub miętus. Utwardzona i wysuszona ryba jest zmiękczana ponownie, mocząc ją w ługu (tak, jest płukana przed podaniem) i ma żelatynową konsystencję (za pośrednictwem Review-Journal). Masz już gębę?,

dzięki galaretowatej konsystencji i mniej niż apetycznemu procesowi przygotowania, nic dziwnego, że popularność lutefisk jest mocno zakorzeniona tylko w niektórych populacjach-a mianowicie w skandynawskich Amerykanach w niektórych częściach kraju (za pośrednictwem Smithsonian). Jeśli chodzi o smak lutefisku, w tym dziale też nie mamy zbyt dobrych wiadomości.