Adolf Eichmann, w całości Karl Adolf Eichmann, (ur. 19 marca 1906, Solingen, Niemcy—zm. 31 maja 1962, Tel Awiw, Izrael), Niemiecki wysoki urzędnik, który został powieszony przez państwo Izrael za udział w Holokauście, nazistowskiej eksterminacji Żydów podczas II Wojny Światowej.
Co To był Adolf Eichmann odpowiedzialny za?,
Adolf Eichmann był odpowiedzialny za identyfikację, gromadzenie i transport Żydów we wszystkich częściach Europy okupowanych przez nazistowskie Niemcy do obozów zagłady w okupowanej przez Niemcy Polsce, w tym do Auschwitz, zadanie, które wykonywał z zapałem i zaradnością.
co stało się z Adolfem Eichmannem po zakończeniu ii Wojny Światowej?
wojska amerykańskie schwytały Adolfa Eichmanna po zakończeniu ii Wojny Światowej, ale uciekł w 1946 roku i osiadł w Buenos Aires w Argentynie w 1958 roku., Izraelscy agenci Mossadu zatrzymali go tam i wywieźli z Argentyny, by stanąć przed sądem w Izraelu. Po ośmiomiesięcznym procesie został uznany za winnego. Został powieszony w 1962.
podczas I wojny światowej rodzina Eichmanna przeniosła się z Niemiec do Linzu w Austrii. Jego przednazistowskie życie było raczej zwyczajne. Pracował jako Komiwojażer w Oberösterreich (Górna Austria) dla firmy naftowej, ale stracił pracę w czasie Wielkiego Kryzysu.
Eichmann wstąpił do partii nazistowskiej w kwietniu 1932 roku w Linzu i wspiął się w hierarchii partyjnej., W listopadzie 1932 został członkiem SS Heinricha Himmlera, Nazistowskiego korpusu paramilitarnego, a po opuszczeniu Linzu w 1933 wstąpił do szkoły terrorystów Legii austriackiej w Lechfeld w Niemczech. Od stycznia do października 1934 był przydzielony do jednostki SS w Dachau, a następnie został powołany do Centralnego Biura ss Sicherheitsdienst (Służby Bezpieczeństwa) w Berlinie, gdzie pracował w sekcji zajmującej się sprawami żydowskimi. Po aneksji Austrii (marzec 1938) został wysłany do Wiednia w celu pozbycia się Żydów., Rok później, z podobną misją, został wysłany do Pragi. Kiedy w 1939 Himmler utworzył Centralne Biuro Bezpieczeństwa Rzeszy, Eichmann został przeniesiony do jego sekcji ds. żydowskich w Berlinie.
w styczniu 1942 roku, w willi nad jeziorem w dzielnicy Wannsee w Berlinie, zwołano konferencję wysokich urzędników nazistowskich, aby zorganizować logistykę tego, co naziści nazwali „ostatecznym rozwiązaniem kwestii żydowskiej.,”Eichmann miał koordynować szczegóły; tak więc, chociaż nie było jeszcze powszechnie wiadomo, że „ostatecznym rozwiązaniem” była masowa egzekucja, Eichmann w rzeczywistości został mianowany głównym katem. Następnie zorganizował identyfikację, zbiórkę i transport Żydów z całej okupowanej Europy do ich ostatecznego przeznaczenia w Auschwitz i innych obozach zagłady w okupowanej przez Niemców Polsce.,
United States Holocaust Memorial Museum, dzięki uprzejmości Gedenkstaette Haus der Wannsee-Konferenz
Po wojnie, USA, żołnierze pojmali Eichmanna, ale w 1946 uciekł z obozu jenieckiego. Po kilku latach pobytu w Niemczech pod fałszywą tożsamością, Eichmann przedostał się przez Austrię i Włochy do Argentyny, gdzie osiadł w 1958 roku. 11 maja 1960 został aresztowany przez agentów izraelskich służb specjalnych w pobliżu Buenos Aires w Argentynie; dziewięć dni później wywieziono go z kraju i wywieziono do Izraela. Po rozstrzygnięciu kontrowersji związanych z izraelskim naruszeniem prawa argentyńskiego, rząd Izraela zorganizował jego proces przed specjalnym trzyosobowym sądem w Jerozolimie., Proces Eichmanna od początku był kontrowersyjny. Proces-przed żydowskimi sędziami przez państwo żydowskie, które nie istniało aż trzy lata po Holokauście-dał początek oskarżeniom o ex post facto sprawiedliwość. Niektórzy apelowali o postawienie Eichmanna przed Międzynarodowym Trybunałem, inni chcieli, by był sądzony w Niemczech, ale Izrael nalegał. Stawką była nie tylko sprawiedliwość, ale także honor, a także możliwość edukowania nowego pokolenia na temat Holokaustu.
podczas przesłuchania Eichmann twierdził, że nie jest antysemitą., Stwierdził, że nie zgadza się z wulgarnym antysemityzmem Juliusa Streichera i innych, którzy przyczynili się do periodyku „Der Stürmer”. Opisując wcześniejszą podróż do Hajfy, powiedział, że bardziej interesują go Żydzi niż Arabowie. Powiedział, że prenumerował czasopisma Żydowskie i kupił Encyclopedia Judaica. Co więcej, twierdził, że czytał państwo żydowskie Theodora Herzla, ale powiedział, że nigdy nie czytał dokładnie i dokładnie Mein Kampf Adolfa Hitlera i że nigdy nie czytał antysemickich protokołów traktatowych uczonych Mędrców Syjonu.,
Eichmann przedstawiał siebie jako posłusznego biurokratę, który jedynie wykonywał powierzone mu obowiązki. Jeśli chodzi o postawione mu zarzuty, Eichmann utrzymywał, że nie naruszył żadnego prawa i że był ” człowiekiem, który nie może kłamać.”Zaprzeczając odpowiedzialności za masowe zabójstwa, powiedział:” nie mogłem się powstrzymać; miałem rozkazy, ale nie miałem nic wspólnego z tym biznesem.”Wymijał się opisując swoją rolę w jednostce eksterminacyjnej i twierdził, że jest odpowiedzialny tylko za transport. „Nigdy nie twierdziłem, że nie wiem o likwidacji” – zeznawał., „Powiedziałem tylko, że biuro IV B4 nie ma z tym nic wspólnego.”
Eichmann wyznał nawet osobisty dyskomfort słysząc o działaniu instalacji gazowej: „byłem przerażony. Moje nerwy nie są wystarczająco silne. Nie mogę słuchać takich rzeczy-takich rzeczy, bez ich wpływu na mnie.”Obserwując samochód gazujący w Chełmnie, powiedział:” nie zaglądałem do środka, nie mogłem. nie mogłem! To, co widziałem i słyszałem, wystarczyło. Krzyk I … byłem zbyt wstrząśnięty i tak dalej.,”Uświadamiał sobie, że nadal nadzorował deportacje ofiar, ale starał się zachować dystans od faktycznego zabijania.
Eichmann nie był pierwszym nazistowskim oskarżonym, który argumentował posłuszeństwo i przestrzeganie prawa. Chociaż zaprzeczył swojej ostatecznej odpowiedzialności, wydawał się dumny ze swojej skuteczności w ustanawianiu skutecznych procedur deportacji milionów ofiar. Jednak Eichmann nie tylko wykonywał rozkazy, koordynując operację na taką skalę., Był zaradnym i proaktywnym menedżerem, który opierał się na różnych strategiach i taktyce, aby zabezpieczyć rzadkie samochody bydlęce i inny sprzęt używany do deportacji Żydów w czasie, gdy niedobory sprzętu zagrażały niemieckiemu wysiłkowi wojennemu. Wielokrotnie wymyślał innowacyjne rozwiązania w celu pokonywania przeszkód.
Encyclopædia Britannica, Inc.,Zobacz wszystkie filmy do tego artykułu
jego proces trwał od 11 kwietnia do 15 grudnia 1961 roku, a Eichmann został skazany na śmierć, jedyny wyrok śmierci kiedykolwiek wydany przez izraelski sąd. Eichmann został powieszony 31 maja 1962, a jego prochy zostały rozrzucone na morzu.
o ile sam proces Eichmanna był kontrowersyjny, o tyle po procesie doszło do jeszcze większych kontrowersji. Hannah Arendt, urodzona w Niemczech Żydowska filozofka polityczna, zajmowała się procesem dla New Yorkera., Później opublikowana jako Eichmann in Jerusalem: a Report on the Banality of Evil, jej artykuły przedstawiające Eichmanna jako banalnego, a nie demonicznego, wywołały burzę debaty, która trwała prawie dekadę.
Dodaj komentarz