tematem najnowszego filmu Netflix zatytułowanego Król Banita, Robert Bruce jest jednym z wielkich bohaterów narodowych Szkocji. Poznaj Króla Boba trochę lepiej.
Robert Bruce był poliglotą, który uwielbiał opowiadać historie.
prawdopodobnie mówił po szkocku, gaelicku, łacinie i normańskim francusku i był zapalonym czytelnikiem, który uwielbiał studiować życie poprzednich monarchów., Według kroniki parlamentarnej z około 1364 roku, Robert Bruce ” zawsze czytał lub czytał w jego obecności historie starożytnych królów i Książąt oraz jak oni postępowali w swoich czasach, zarówno w czasie wojny, jak i w czasie pokoju.”W wolnych chwilach recytował z pamięci opowieści o Karolu wielkim i Hannibalu.
Rodzina Bruce ' ów, Po śmierci króla Aleksandra III i jego wnuczki Małgorzaty nie było jasne, kto będzie kolejnym monarchą Szkocji. Dyskusje trwały do czasu ogłoszenia króla przez Jana Balliola w 1292 roku. Bruce, którzy mieli bliższe więzy krwi z poprzednią rodziną królewską (ale nie bliższe więzy ojcowskie) uważali Balliola za uzurpatora. Kiedy doszło do napięć między Balliolem a królem Anglii Edwardem i, oburzeni Bruces opowiedzieli się po stronie Anglii.
zamordował swojego największego rywala politycznego.,
jedną z czołowych postaci stojących na drodze Roberta Bruce ' a do tronu Szkocji był bratanek Balliola, Jan III Comyn, Lord Badenoch. W 1306 roku Robert zorganizował spotkanie z Comynem w Kaplicy Greyfriars w Dumfries w Szkocji. Tam Robert oskarżył Comyna o zdradę i dźgnął go nożem., (A kiedy rozeszła się wieść, że Comyn jakoś przeżył, dwóch kumpli Roberta wróciło do kościoła i dokończyło czyn, przelewając krew Comyna na stopnie ołtarza.) Wkrótce potem Robert ogłosił się królem Szkocji i rozpoczął spiskowanie powstania przeciwko Anglii.
żył w jaskini i zainspirował go bardzo wytrwały pająk.
powstanie nie przebiegło dokładnie zgodnie z planem. Po tym, jak Robert Bruce zabił Comyna w kościele, papież Klemens V ekskomunikował go. Aby dodać soli do jego ran, kolejne próby Roberta w walce z Anglią okazały się całkowitą porażką., Zimą 1306 roku został zmuszony do ucieczki ze Szkocji i zesłany do jaskini na wyspie Rathlin w Irlandii Północnej.
legenda głosi, że gdy Robert schronił się w jaskini, zobaczył pająka próbującego—i bezskutecznie—zakręcić siecią. Stwór wciąż próbował huśtać się w kierunku pobliskiej skały i nie chciał się poddać. Bruce był tak zainspirowany wytrwałością pająka, że obiecał wrócić do Szkocji i walczyć. W ciągu trzech lat odbył pierwszą sesję parlamentu.
walczył z Legionem kucyków.,
do walki Robert Bruce wolał wykorzystać lekką kawalerię kucyków (zwanych hobby) i małych koni (zwanych palfreys) w taktyce znanej jako hobelar warfare. W jednej ze słynnych historii Młody angielski rycerz o imieniu Sir Henry de Bohun usiadł na wielkim koniu wojennym i zobaczył Roberta Bruce ' a zamontowanego na palfreyu. Bohun postanowił szarżować. Robert zobaczył nadjeżdżającego napastnika i stanął w jego strzemionach-ustawiając go na idealnej wysokości, aby zamachnąć batleaxe na nadjeżdżającego jeźdźca głowy. Po zabiciu przeciwnika, król podobno skarżył się: „złamałem mój dobry topór.,”
uwielbiał jeść węgorze.
lekarz Roberta Bruce ' a, Maino de Maineri, skrytykował upodobanie króla do pożerania węgorzy. „Jestem pewien, że tej ryby nie należy jeść, ponieważ widziałem ją w czasie, gdy byłem z królem Szkotów, Robert Bruce, który ryzykował wiele niebezpieczeństw przez jedzenie, które są z natury jak lampreys”, napisał de Maineri. „To prawda, że zostały one złowione w błotnistych i skorumpowanych wodach.,”(Szczególnie przejadanie się węgorzy było uważane za przyczynę śmierci króla Anglii Henryka I.)
jego zwycięstwo pod Bannockburn udowodniło, że jakość może pokonać ilość.
w 1314 r. Robert Bruce pokonał armię króla Edwarda II pod Bannockburn, wysyłając Anglię (jak głosi popularny hymn Szkocji) „do domu”.”Było to zaskakujące zwycięstwo; Anglicy mieli około 2000 pancernych jeźdźców i 15 000 piechurów, w porównaniu do Szkotów 500 jeźdźców i 7000 piechurów., Ale Robert Bruce wykorzystał geografię na swoją korzyść, zmuszając Anglików do próby przekroczenia dwóch dużych i zabagnionych strumieni. Zwycięstwo to było ogromnym punktem zwrotnym w szkockiej wojnie o niepodległość i pomogłoby zabezpieczyć wolność Szkocji.
mocno splata się z mitologią Templariuszy.
poszukiwacze skarbów spekulują, że w XIV wieku Templariusze uciekli do Szkocji z mnóstwem kosztowności, ponieważ otrzymali wsparcie i ochronę od króla Roberta Bruce ' a., Dzięki jego pomocy Rycerze mogli ukryć złoto i święte relikwie—od starożytnych zwojów Ewangelii po Świętego Graala—w tajnych miejscach w całym kraju (m.in. w Kaplicy Rosslyn, słynącej z kodu Da Vinci). Ale jest niewiele dowodów na poparcie tych kolorowych mitów. Uczona templariuszy i średniowieczna historyk Helen Nicholson powiedziała, że pozostali Templariusze prawdopodobnie przebywali w balsamicznych klimatach Cypru.
,
Po śmierci swojej drugiej żony, Elizabeth de Burgh, Robert Bruce postanowił dać Auld Kirk w Cullen w Szkocji—obecnie Parafia Cullen and Deskford—w sumie pięć funtów szkockich rocznie., To dlatego, że w 1327 r. Elżbieta zmarła po upadku z konia, a miejscowe Zgromadzenie hojnie zadbało o jej szczątki. Robert był tak poruszony tym gestem, że obiecał przekazać pieniądze „na całą wieczność.”Do dziś jego zapis jest nadal opłacany.
części jego ciała są zakopane w wielu miejscach.
Robert Bruce zmarł 7 czerwca 1329 roku, na miesiąc przed swoimi 55 urodzinami. Przyczyna jego śmierci była źródłem wielu dyskusji i sporów, ale większość współczesnych uczonych uważa, że uległ trądowi., Jego pogrzeb był dość skomplikowaną sprawą, która wymagała prawie 7000 funtów wosku świec tylko na świece pogrzebowe. Zgodnie z modą królewską został pochowany w wielu miejscach. Jego klatka piersiowa została rozcięta, a serce i organy wewnętrzne usunięte: wnętrzności zostały pochowane w pobliżu miejsca jego śmierci w Manor of Cardross, niedaleko Dumbarton; jego zwłoki pochowano w Dunfermline Abbey; a jego serce umieszczone w metalowej urnie, która miała być noszona na szyi Sir Jamesa Douglasa, który obiecał zanieść je Świętemu Panu.
jego serce było oryginalnym „odważnym sercem.,”
Niestety Sir Douglas nigdy nie dotarł do Ziemi Świętej: został zepchnięty na boki i udał się na objazd do walki z Maurami w Hiszpanii, gdzie zginął. Zanim dotarli do niego napastnicy, Douglas rzucił urnę zawierającą serce króla i krzyknął: „Prowadź dzielne serce, pójdę za tobą.”Serce wkrótce powróciło do Szkocji, gdzie jego położenie zostało zapomniane, dopóki zespół archeologów nie odkrył go w 1921 roku. Obecnie znajduje się w Opactwie Melrose.
Dodaj komentarz