celem podwójnych zestawów zasad, powiedział Magie, było dla graczy, aby doświadczyć „praktycznej demonstracji obecnego systemu grabieży ziemi ze wszystkimi jego zwykłymi skutkami i konsekwencjami”, a tym samym zrozumieć, w jaki sposób różne podejścia do własności nieruchomości mogą prowadzić do znacznie różnych wyników społecznych. „To może być również nazywany „Gra życia”, „zauważył Magie,” ponieważ zawiera wszystkie elementy sukcesu i porażki w świecie rzeczywistym, a obiekt jest taki sam, jak rasa ludzka w ogóle wydaje się mieć, czyli gromadzenie bogactwa.,”

gra stała się wkrótce hitem wśród lewicowych intelektualistów, na kampusach uniwersyteckich, w tym Wharton School, Harvard i Columbia, a także wśród społeczności kwakrów, z których część zmodyfikowała zasady i przywróciła tablicę nazw ulic z Atlantic City. Wśród graczy tej Kwakrowej adaptacji był bezrobotny Charles Darrow, który później sprzedał tak zmodyfikowaną wersję firmie gier Parker Brothers jako własną.,

gdy prawdziwe początki gry wyszły na jaw, Bracia Parker wykupili Patent Magie, ale potem ponownie wypuścili grę planszową po prostu jako Monopoly i zapewnili gorliwej publiczności tylko jeden zestaw zasad: te, które świętują triumf jednego nad wszystkimi. Co gorsza, sprzedawali go wraz z twierdzeniem, że wynalazcą gry był Darrow, który powiedział, że wymyślił go w 1930 roku, sprzedał go Parker Brothers i stał się milionerem. Była to fikcja od szmat do bogactw, która ironicznie odzwierciedlała ukryte wartości monopolu: ścigaj bogactwo i zmiażdż przeciwników, jeśli chcesz wyjść na szczyt.,

więc następnym razem, gdy ktoś zaprosi cię do gry w Monopoly, oto myśl. Ustalając stosy kart szansy i skrzyni wspólnej, ustal trzeci stos podatku od wartości gruntu, do którego każdy właściciel nieruchomości musi wnieść wkład za każdym razem, gdy pobiera czynsz od innego gracza. Jak wysoki powinien być podatek gruntowy? A jak powinny być rozdzielane uzyskane wpływy podatkowe? Takie pytania bez wątpienia doprowadzą do ognistej debaty wokół Rady Monopoly – ale wtedy właśnie na to Magie zawsze miała nadzieję.,

Kate Raworth jest starszym pracownikiem naukowym w Instytucie zmian środowiskowych Uniwersytetu Oksfordzkiego oraz starszym współpracownikiem w Cambridge Institute for Sustainability Leadership. Jest autorką książki Doughnut Economics: Seven Ways to Think Like a 21st-Century Economist. Ten artykuł został pierwotnie opublikowany w Aeon i został ponownie opublikowany na Creative Commons.

jeśli spodobała ci się ta historia, zapisz się do Tygodnika bbc.com zawiera newsletter o nazwie „If You Only Read 6 Things This Week”., Starannie dobrany wybór opowiadań z BBC Future, Culture, Capital I Travel, dostarczany w każdy piątek na Twoją skrzynkę e-mail.