Tło: ogólnie uważa się, że supraspinatus jest najczęściej zaangażowanym ścięgnem w łzach mankietu rotatora. Klinicznie jednak atrofia mięśnia infraspinatus jest często obserwowana u pacjentów z nawet małymi lub średnimi łzami stożka rotacyjnego., Fakt ten nie może być w pełni wyjaśniony przez nasze obecne zrozumienie anatomicznych wstawek supraspinatus i infraspinatus. Celem tego badania było ponowne zbadanie wstawek kości ramiennej tych ścięgien.

metody: badanie obejmowało 113 ramion od sześćdziesięciu czterech zwłok. Obszary wstawiania kości ramiennej supraspinatus i infraspinatus zbadano w dziewięćdziesięciu siedmiu okazach., U szesnastu okazów usunięto wszystkie części mięśni nadgrzebieniowych i infraspinatus, pozostawiając części ścięgniste nienaruszone, w celu określenia specyficznych cech części ścięgnistych mięśni. Kolejne dwadzieścia sześć ramion zostało użyte do uzyskania dokładnych pomiarów stóp supraspinatus i infraspinatus.,

wyniki: supraspinatus miał długą część ścięgnistą w przedniej połowie mięśnia, który zawsze wstawiał się w obszar przednio-tylny najwyższego wrażenia na większej guzowatości i który wstawiał w obszar nadnercza mniejszej guzowatości U 21% okazów. Kość nadgatunkowa miała kształt Trójkątny, o średniej maksymalnej długości przyśrodkowo-bocznej 6,9 mm i średniej maksymalnej szerokości przednio-bocznej 12,6 mm., Infraspinatus miał długą część ścięgnistą w górnej połowie mięśnia, który zakrzywił się przednio i rozszerzył się do obszaru przednio-bocznego najwyższego wrażenia większej guzowatości. Czułki infraspinatus miały kształt trapezoidalny, o średniej maksymalnej długości przyśrodkowo-bocznej 10,2 mm i średniej maksymalnej szerokości przednio-bocznej 32,7 mm.,

wnioski: ślad supraspinatus na większej guzowatości jest znacznie mniejszy niż wcześniej sądzono, a ten obszar większej guzowatości jest faktycznie zajęty przez znaczną ilość infraspinatus.