rola mięśnia trapezowego w kinezjologii obręczy barkowej jest fundamentalna, ponieważ wspiera cały ciężar kończyny górnej w pozycji wyprostowanej, wraz z mięśniem łopatkowym dźwigacza. Ponadto jego środkowa część jest inicjatorem obrotu łopatki w górę, podczas gdy jej górna i dolna część podnoszą kąt boczny łopatki i ściągają przyśrodkową krawędź kręgosłupa szkaplerza ., Również wzruszenie ramion i cofnięcie łopatki polegają głównie na tym mięśniu. Podsumowując, przyczynia się do rytmu łopatkowo-nosowego poprzez podnoszenie, obracanie i cofanie łopatki.

dysfunkcja mięśni trapezowych powoduje opadanie barku, asymetrię dekoltu, uginanie łopatek oraz osłabienie ruchów unoszących się do przodu i uprowadzających. Ponadto zawiła równowaga sił mięśniowych wokół łopatki zostaje zakłócona, a gładkość rytmu łopatkowego zostaje utracona., Jeśli chodzi o zwisanie szkaplerza, łopatka przyjmuje pozycję wciętą i poprzeczną, podczas gdy dolny kąt szkaplerza obraca się bocznie (ryc. 1). Dlatego ta zmiana może być nie tylko bolesna, ale także deformująca i wyłączająca . Ból, który rozwija się może być dość poważne z powodu skurczu mięśni, zapalenie korzonków nerwowych od przyczepności na splocie ramiennym, zamrożone ramię lub impingement subacromial. Ból może promieniować do przyśrodkowego marginesu łopatki i w dół ramienia do palców, a także czasami jest obezwładniający .,

w naszym opisie przypadku przedstawiamy porażenie nerwu rdzeniowego o spontanicznym, podstępnym początku, które zostało opisane w literaturze tylko w kilku przypadkach . Chociaż nasz przypadek wykazał wspólne objawy kliniczne tej patologii, zaobserwowaliśmy pewne unikalne cechy pacjenta. Po pierwsze, jego głównymi problemami i skargami były osłabienie prawego barku i zmniejszenie aktywnego zakresu ruchu, a nie ból lub objawy neurologiczne, które są najczęściej opisywane w literaturze., Ponadto, ciężka dysfunkcja mięśni trapezowych, oceniona przez EMG, ujawniła, że dysfunkcja nerwów pomocniczych kręgosłupa u naszego pacjenta musi istnieć wcześniej, zanim stanie się widoczna klinicznie. Innymi słowy, ten okres opóźnienia wspiera naszą hipotezę o podstępnej naturze zmiany i nasz pogląd, że w końcu pojawiła się ona, gdy mechanizmy kompensacyjne zostały wyczerpane.

początkowa bezbolesna prezentacja kliniczna, wraz z ograniczonym deficytem funkcjonalnym nawet po ośmiu miesiącach, nie były zgodne z naszymi Wynikami obrazowania i elektrofizjologii., Zakres zaniku mięśni trapezowych mógł wytworzyć gamę objawów, w tym zapalenie korzonków nerwowych, ograniczenie biernego ruchu barkowego i uderzenie. Natomiast ten przypadek wykazuje niezwykłe cechy ze stałym dyskomfortem spowodowanym asymetrią dekoltu i ograniczonym uprowadzeniem ramienia. Kompensacyjne działanie innych stabilizatorów szkaplerza wydaje się wyjaśniać tę niespójność.

łagodne utrudnienia i dobre wyniki po leczeniu zachowawczym zgłaszane w innych przypadkach wystąpienia samoistnego nie miały zastosowania w naszym przypadku., Nasz pacjent wykazywał nieodwracalne pogorszenie funkcji mięśni trapezowych dość wcześnie, dwa miesiące po pojawieniu się pierwszych objawów klinicznych, które różniły się od zwykłego wyniku takiej zmiany. Masywny zanik mięśni trapezowych z poważną utratą większości jednostek motorycznych wydawał się wykluczać Zwykle proponowane zabiegi chirurgiczne neurolizy i przeszczepu nerwów . Istnieją jednak doniesienia o słabych wynikach po mikrochirurgicznej naprawie nerwów w przypadkach spontanicznego porażenia trapezowego ., Chociaż przeniesienie łopatek dźwigacza i romboidów w celu zastąpienia trzech składników mięśnia trapezowego wydawało się najbardziej odpowiednim leczeniem, nasz pacjent odmówił, ponieważ był bezbolesny i gotów zaakceptować swoją niepełnosprawność funkcjonalną. Nasz pacjent nie odzyskał pełnej sprawności po leczeniu zachowawczym przez osiem miesięcy. Odzyskał umiarkowane funkcje i był praktycznie bezbolesny.

główną przyczyną porażenia trapezowego jest uszkodzenie jego głównego nerwu, nerwu podporowego rdzenia kręgowego., Powierzchowne położenie nerwu podporowego rdzenia kręgowego w tkance podskórnej na podłodze tylnego trójkąta szyjnego sprawia, że jest on podatny na obrażenia. Porażenie to jest powszechnie widoczne po zabiegach chirurgicznych w tylnym trójkącie szyjnym w chorobach złośliwych i po urazach penetracyjnych ., Inne zgłaszane mechanizmy urazu obejmują tępy uraz lub bezpośredni cios w okolicy szyi, ucisk przez guzy u podstawy czaszki, złamania związane z otworem szyjnym i rozciąganie nerwu po depresji barku z głową wymuszoną w przeciwnym kierunku . Pojedyncze rzadkie przyczyny, które zostały zgłoszone są powstawanie tętniaka, uraz szyjki macicy, zwichnięcie akromioklawiczne lub mostkowo-obojczykowe i cewnikowanie żyły szyjnej wewnętrznej .,

długotrwała ciężka praca fizyczna, w tym noszenie ciężkich przedmiotów na ramieniu, wydaje się być czynnikiem przyspieszającym spontaniczne wystąpienie porażenia trapezowego u naszego pacjenta. Następująca po nim powtarzalna mikrouraza powodowała miejscową ucisk nerwu rdzeniowego, a następnie aseptyczne zapalenie, które powodowało pogorszenie mięśnia trapezowego. Hipoteza ta uzasadnia podstępny i chroniczny charakter obserwowanego Deficytu funkcjonalnego.,

wyniki elektrofizjologiczne wykazały większą dysfunkcję mięśnia trapezowego w stosunku do mięśnia mostkowo-obojczykowo-sutkowego. Wrażliwość włókien nerwowych dodatkowych rdzenia zaopatrujących mięsień trapezowy można wyjaśnić ich powierzchownym położeniem anatomicznym w tylnym trójkącie szyjnym, tylko ogonowym do gałęzi mięśnia mostkowo-obojczykowo-sutkowego., Mniejsze nasilenie zmian elektrofizjologicznych uzyskanych dla włókien nerwowych unerwiających mięsień mostkowo-obojczykowo-sutkowy może być wyjaśnione przez głębsze anatomiczne położenie konkretnej gałęzi nerwu i ewentualnie przez przestrzenne topograficzne rozmieszczenie włókien w nerwie dodatkowym rdzenia. Jest to dość niejednoznaczne, ponieważ nie jest dobrze omówione w odpowiedniej literaturze.

idiopatyczne izolowane porażenie ospy kręgosłupa powinno być brane pod uwagę w diagnostyce różnicowej naszego pacjenta, ponieważ zgłaszano podobne przypadki ., Odróżnienie amiotrofii neuralgicznej od stopniowego porażenia kompresyjnego, oparte wyłącznie na prezentowaniu objawów oraz badaniach klinicznych i elektrofizjologicznych, jest dość trudne. Ponadto, ani cechy bólu, ani wynikające z nich słabości nie mogą odróżnić tych dwóch przyczyn . W raporcie bieżącym, podstępny przebieg Deficytu, brak bólu w początkowej prezentacji i stosunkowo oszczędność włókien nerwowych mostkowo-obojczykowo-sutkowych faworyzują jako najbardziej prawdopodobną przyczynę miejscową kompresję nerwów nad amiotrofią nerwową.