Czy kiedykolwiek powiedziano ci, że jesteś „zbyt wrażliwy?”Jeśli tak, nie jesteś sam.
wrażliwość oznacza pewną wzmożoną reakcję na bodźce zewnętrzne: doświadczenia, hałas, rozmowy, ekspresję emocjonalną innych osób, dźwięk, światło lub inne zmiany środowiskowe., Wrażliwość i wysoka empatia są częstymi doświadczeniami dla wielu ludzi, ale niektórzy ludzie doświadczają tych cech do cięższych stopni—i nie zdają sobie sprawy, że mogą one być znakami rozpoznawczymi Aspergera, deficytu uwagi/nadpobudliwości (ADHD), wrażliwości przetwarzania sensorycznego i innych cech.
dotyczy to zwłaszcza kobiet, których wrażliwość została historycznie patologizowana jako „histeria” i błędnie diagnozowana jako lęk lub depresja. (Uwaga: doświadczenie wrażliwości i doświadczenia kobiety Na ogół jest wyraźnie bez płci, nonbinary i w równym stopniu dotyczy kobiet transpłciowych i kobiet WNP.)
użycie przez Elaine Aron terminu „wysoka wrażliwość” w jej książce z 1997 roku the high Sensitive Person odnosi się do głębokości przetwarzania informacji zewnętrznych—osoby z wrażliwością przetwarzania sensorycznego (SPS), zwanej również HSP., Dla kogoś z Aspergerem, wrażliwość może oznaczać poczucie bycia przytłoczonym, gdy nadmiernie stymulowane. A dla kogoś z ADHD, to jest powszechne, aby czuć się przytłoczony przez emocje i mieć problemy z regulacją ich. Dla osoby z zaburzeniami przetwarzania sensorycznego (SPD) niektóre zapachy lub tekstury zwiększają ich reakcje. A dla osoby z synestezją (synestezja) obecność cierpienia lub silnych emocji u innych może ich przytłoczyć, aspekt synestezji zwany „dotykiem lustrzanym.,”
warto zauważyć, że wszystkie pięć tych różnic neurologicznych—HSP, ADHD, autyzm, SPD i synestezja-często implikują pewną wersję” topnienia ” emocjonalnego. Jak wiele badań sugeruje, napady złości u dorosłych, szybko pojawiające się migreny lub wybuchy gniewu są często wynikiem przeciążenia sensorycznego.
jak poradzić sobie z przeciążeniem sensorycznym?
terapia skoncentrowana na Interocepcji-która pomaga ludziom zajrzeć do wnętrza własnego ciała—cieszy się dużym zainteresowaniem, popularyzowanym przez brytyjską badaczkę Sarah Garfinkel i Lisę Quadt z University of Sussex., Wielu wrażliwych ludzi postrzega doznania cielesne—takie jak bicie serca-intensywnie lub wcale, a więc lepsza dokładność dzięki interocepcji ma tendencję do zmniejszania lęku. Jednym z nich jest wykonywanie przez minutę skoków, a następnie próba policzenia bicia serca bez przykładania palca do pulsu. Samo wykrywanie go z dokładnością może być uziemiające i uspokajające.,
leki to inna droga, ale ważne jest, aby znaleźć lekarza, który rozumie mocne strony mózgu inaczej przewodowego, mówi psychiatra z Uniwersytetu Stanforda Lawrence Choy, który sam ma ADHD i prowadzi klinikę w Dolinie Krzemowej. Na przykład, używki dla ADHD mogą używać jako odskocznia ćwiczyć Executive funkcjonujący umiejętności. Po osiągnięciu poczucia mistrzostwa na mniejszą skalę klienci mogą być zachęcani do myślenia o większych celach, o których marzyli, ale nie byli w stanie pracować ze względu na wyzwania związane z funkcjonowaniem kadry kierowniczej.,
istnieją również sposoby projektowania przestrzeni życiowej, które zmniejszają bodźce. Na przykład „snoezelen” to estetyka wykorzystująca przyciemnione światła i eteryczne, kolorowe oświetlenie, takie jak projekcje przestrzeni zewnętrznej na ścianie, „bańkowe rury”, które stoją wysoko z wodą w środku i niebieskimi światłami, oraz odcienie magenty oświetlające narożniki i poduszki.
oto kilka innych wskazówek z mojej nowej książki, rozbieżny umysł: kwitnie w świecie, który nie został zaprojektowany dla Ciebie., Jeśli odkrywasz po raz pierwszy, że możesz mieć ADHD, synestezję lub SPD lub być w spektrum autyzmu, nie spiesz się eksperymentując z tym, co działa dla Ciebie.
- Wypróbuj różne podejścia i weź to, co działa od każdego. Nie odczuwaj presji, aby trzymać się tej jednej medytacji uważności, czy tego jednego kręgu grupowego, czy innej interwencji lub taktyki opieki nad sobą. Po wchłonięciu tego, czego potrzebujesz, aby uzyskać od określonego podejścia, przejdź do następnego.
- ale nie przestawaj, gdy coś działa! Jeśli to działa, nie przestawaj., Nie krępuj się ruszyć dalej, gdy masz już wszystko, co może dać (lub gdy robi się zbyt drogie).
- Kształć się-w szczególności wypełnij luki w swojej wiedzy wizualnej i poszukaj obrazów, diagramów, wykresów, ilustracji i więcej na temat ciała, ludzkiej anatomii, układu nerwowego i mózgu.
- napisz co ci pasuje. Jeśli pisanie jest dla Ciebie oczyszczające lub jeśli masz aspiracje do napisania książki lub opublikowania artykułu, zapisywanie notatek może być pomocne później w tworzeniu łuku narracyjnego.,
- poinformuj swoją rodzinę, przyjaciół, a w niektórych przypadkach swoje środowiska mediów społecznościowych o swojej „neurodivergence”, jeśli czujesz się bezpiecznie. Otwieranie się i dzielenie się prawdą może być niesamowicie uzdrawiające. Jest to również pomocne z praktycznego punktu widzenia, ponieważ mogą chcieć wiedzieć, co robisz na wszystkich tych spotkaniach (ponownie, zwłaszcza jeśli są one coraz drogie). Jest to również mniej samotne i wyobcujące, gdy Twoi znajomi mają poczucie tego, co odkrywasz, dzięki czemu możesz prowadzić rozmowy lub przynajmniej sprawdzić proces.,
- nie czuj się winny, gdy zaczynasz czuć się lepiej. O dziwo, to jest trudne. To takie inspirujące, kiedy w końcu wylądujesz na tym, co dzieje się od tak wielu lat. Czujesz się ośmielony i odświeżony (i, oczywiście, czasami zły, zdezorientowany lub niespokojny). Po pewnym czasie, gdy nowe informacje zostaną zintegrowane z twoim życiem i tożsamością, wszystko staje się normalne. I czujesz się dobrze. I może mniej lubi walczyć. Wszystko w porządku. Chodzi o integrację., Nie czuj, że musisz pasować do stereotypu medialnego o tym, jak powinna wyglądać osoba neurodywergentna, co jest częściej niż nieszczęśliwe i niewygodne. Jesteśmy tutaj, aby zmienić tę narrację, co oznacza, że musisz odważnie ucieleśniać swoją neurodiwergencję—i jest to niezwykle pomocne dla świata, aby zobaczyć cię w pełnej radości i szczęściu.
Dodaj komentarz