Twelfth Night, in full Twelfth Night; or, What You Will, comedy in five acts by William Shakespeare, written about 1600-02 and printed in the First Folio of 1623 from a transcript of an authorial draft or possible a playbook. Jedna z najlepszych komedii Szekspira, noc Dwunasta poprzedza wielkie tragedie i dramaty problemowe w kolejności kompozycji., Pierwsze źródła podają historię Apolloniusza i Silli w „Pożegnaniu z zawodem wojskowym” Barnabego Riche ' a (1581), opartą z kolei na kilku kontynentalnych wersjach, w tym włoskiej komedii „GL ' ingannati” (1531), opublikowanej anonimowo, oraz powieści Matteo Bandello (1554-73). (Kliknij tutaj, aby usłyszeć piosenkę otwierającą z „Twelfth Night”.,)

Imogen Stubbs i Helena Bonham Carter w Twelfth Night

Viola (po lewej; przebrana za Cesario) i Olivia, jak Imogen Stubbs i Helena Bonham Carter, w filmie Twelfth Night (1996).

Fine Line (dzięki uprzejmości Kobal)

Bliźniaki Sebastian i Viola są rozdzieleni podczas wraku statku u wybrzeży Illyrii., Viola przebiera się za chłopca o imieniu Cesario I wchodzi na służbę księcia Orsino, który myśli, że jest zakochany w lady Olivii. Orsino wysyła Violę-Cesario, aby opowiedziała się za sprawą Olivii, która szybko zakochuje się w posłańcu. W międzyczasie Viola zakochuje się w Orsino, a kiedy jej bliźniak, Sebastian, zostaje na nowo odkryty, dochodzi do wielu komicznych sytuacji błędnej tożsamości., Jest to satyryczny wątek z udziałem członków rodziny Lady Olivii—błazna Feste, Marii, wuja Olivii, Sir Toby 'ego Belcha i przyjaciela Sir Toby' ego, Sir Andrew Aguecheeka—którzy planują podkopać wysoko myślącego, pompatycznego Malvolio, sadząc List miłosny rzekomo napisany przez Olivię do Malvolio, zachęcając go do okazania jej uczucia, uśmiechając się nieustannie i ubierając się w żółte podwiązki i krzyżyki. Malvolio jest całkowicie zdezorientowany, a nawet zamknięty na pewien czas jako domniemany szaleniec—los ironicznie odpowiedni dla tego, kto ustawił się jako apostoł trzeźwości i przyzwoitości., Niechęć Malvolio do wesołości jest wyzwaniem nie tylko dla wesołków, ale także dla bardziej poważnych bohaterów sztuki; wszyscy muszą nauczyć się przyjmować życiowe radości, zanim te radości zostaną wyprzedzone przez starzenie się i śmierć. Pod koniec sztuki Malvolio jest jedyną samotną postacią wśród par szczęśliwych kochanków.

aby omówić tę sztukę w kontekście całego korpusu Szekspira, zobacz William Shakespeare: Shakespeare ' s plays and poems.