ONE BLOOD

the Death and Resurrection

Charles R. Drew

by Spencie Love

University of North Carolina Press. S. 373 $29.95

krótko po północy 1 kwietnia 1950 roku, dr Charles R. Drew, 46-letni szef Oddziału Chirurgii w Howard University Medical School i główny chirurg w Freedmen ' s Hospital, zrobił swoje ostatnie rundy na noc. Następnie wraz z kolegą i dwoma stażystami wyruszył samochodem do Atlanty, pierwszego etapu podróży do Tuskegee, Ala., na konferencję medyczną.,

Drew pojechał na konferencję, aby jego stażyści, których nie było stać na lot, mogli wziąć udział. Planował jechać do Atlanty bez zatrzymywania się, wspominał jeden ze stażystów, ponieważ ” w tamtych czasach nie było łatwo znaleźć miejsca dla czarnych ludzi, aby spędzić noc.”W wiejskiej Karolinie Północnej, z towarzyszami podróży już drzemiącymi, Drew zasnął za kierownicą. Samochód uderzył w ramię. Drew szarpnął kierownicą mocno w lewo. Samochód przewrócił się i wpadł w poślizg przez autostradę.

Drew został przewieziony do szpitala Alamanace, wykrwawiony i w szoku. Ale lekarze w Alamanace odmówili przyjęcia go., W drodze do szpitala dla Murzynów Drew zmarł.

to niezapomniana historia. Pionierska praca Drew z plazmą krwi uratowała tysiące istnień ludzkich. Jego cicha, ale niezłomna krytyka medycyny Jima Crowa uderzyła w wykluczenie i segregację w popędach krwi, edukacji medycznej i wszelkiego rodzaju opiece medycznej. Jednak tego kwietniowego poranka Drew wykrwawił się na śmierć, ofiarą idei, które jego życie i praca dawały kłamstwo oraz instytucji, które starał się przekształcić.

jedyne co jest złe w tej historii, jako historii, to to, że nie jest to prawda., Drew zmarł na ostrym dyżurze w Alamanace, gdzie biali chirurdzy, którzy go rozpoznali, walczyli o uratowanie mu życia.

w jednej krwi historyk Spencie Love opowiada historię wypadku, historię legendy oraz historię życia i czasów Drew. Opowiada każdą historię z mądrością i wdziękiem., Jej głównym celem jest opowiedzenie nam czegoś o micie i legendzie w historii, aby pokazać nam, że „prawda ma wiele poziomów”, że czasami fałszywe historie mogą być prawdziwe: „dla ludzi, którzy opowiadają historię i w nią wierzą, historia jest prawdziwa, ponieważ składa się z sensownego Oświadczenia o świecie, w którym żył i świecie, w którym żyją dzisiaj.”

Charles Drew urodził się i wychował w Waszyngtonie. Wykształcony w Dunbar High School, Amherst College oraz McGill and Columbia University medical schools, Drew był pierwszym Afroamerykaninem, który otrzymał tytuł doktora nauk medycznych., Jego rozprawa doktorska dotyczyła krwi bankowej, a jesienią 1940 roku wyreżyserował „Blood for Britain”, projekt, który zakładał przygotowanie dużych ilości ciekłej plazmy i jej transport do brytyjskich żołnierzy na polach bitew we Francji. W następnym roku założył pierwszy bank krwi Amerykańskiego Czerwonego Krzyża, program pilotażowy, który stał się wzorem dla banków krwi w całym kraju podczas II Wojny Światowej.,

legenda o śmierci Drew zaczęła się jako plotka w kilka dni po wypadku i przez lata rozpowszechniana tylko ustnie, natychmiast dodawała się do ciała literatury afroamerykańskiej, historii ustnej i Folkloru, w których dominowały krew, krwawienie i upiorna opieka medyczna.

podczas niewolnictwa niewolnicy krwawili z brutalnych biczów. „Przez pewien czas myślałem, że powinienem wykrwawić się na śmierć”, Frederick Douglass napisał w swojej narracji, opowiadając o pobiciu z rąk Edwarda Coveya. „Od korony mojej głowy do stóp, byłem pokryty krwią.,”

Po niewolnictwie były linczujące tłumy, a w miastach powstawały podupadłe szpitale dla ubogich, gdzie według legendy, „nocni lekarze” w białych szatach eksperymentowali na czarnych pacjentach, a następnie wykrwawiali ich na śmierć. Miłość pokazuje nam krew i krwawienie ze szczególnym znaczeniem dla czarnych Amerykanów w Biblii, w „apelu” Davida Walkera i w esejach W. E. B. DuBois., A któż mógłby zapomnieć scenę w Invisible Man, gdzie narrator Ellisona leży przywiązany do stołu w szpitalu na wolności, podczas gdy biali lekarze patrzący na niego z góry mówią o przedczołowej lobotomii i kastracji?

w latach 60.aktywiści, w tym Whitney Young i Dick Gregory, wykorzystywali Drew story w esejach i książkach, aby dramatyzować haniebny stan opieki zdrowotnej dla czarnych Amerykanów. W latach 70. pisarze umieszczali go w historiach, wierszach, a nawet epizodzie „M * A * S * H.” wśród Amerykanów, którzy dziś rozpoznają nazwisko Drew, bardziej prawdopodobnie znają legendę niż fakty., Artykuł w gazecie z 1982 roku, który zwrócił uwagę na legendę Love, donosił, że jedno z dzieci Drew, Charlene Drew Jarvis, obecnie radna Waszyngtonu, miała wątpliwości co do opieki, jaką otrzymał jej ojciec.

wielu psychologów, socjologów i antropologów pisało o mitach i legendach, a miłość z szacunkiem pozwala im mieć swoje zdanie. Ale jak pokazują doskonałe wywiady Love z dziesiątkami laików, nie potrzeba doktoratu, aby wyjaśnić pochodzenie i trwałość legendy Drew., W latach 50. każdy Czarny Amerykanin znał kogoś, kto cierpiał z powodu odrębnej i rażąco nierównej opieki medycznej. Wielu znało kogoś, kto zmarł po odmowie opieki. Legenda opisywała zwyczajne wydarzenie; po prostu wydawało się, że przydarzyło się niezwykłemu człowiekowi.

Niczyje myśli lub czyny nie były przekręcone, mówiąc To lub wierząc w to. Nikt, kto żył jego prawdą, nie żył kłamstwem., Przedstawiając ją jako formę oporu wobec białej supremacji, historię, którą ludzie opowiadają, aby przeklinać i walczyć z nierównością, Miłość jest na solidnym gruncie.

Niestety, większość naszych mitów i legend o rasie jest mniej łagodna, związek między nimi a prawdą historyczną jest znacznie lepszy. Podobnie jak Drew legend, nasze potężne mity (czy białe mity o czarnej krwi, gwałcicieli, królowych opieki społecznej i rasowych IQ lub czarne mity żydowskich handlarzy niewolników i spisków rządowych w celu szerzenia AIDS) są prawdziwe i znaczące dla ludzi, którzy w nie wierzą. Zaspokajają potrzeby psychologiczne i społeczne., Wołają o nasze zrozumienie. Ale aby je zrozumieć, musimy dokonać rozróżnienia między mitami, które mają pewną podstawę w rzeczywistości, a mitami, które nie mają, między mitami potężnych i mitami słabych, między konstruktywnymi i destrukcyjnymi mitami – rozróżnieniami, których miłość nie czyni.

ostatni rozdział One Blood nie jest o Drew, ale raczej Maltheus Avery, 24-letni weteran, który był w wypadku samochodowym w wiejskiej Karolinie Północnej osiem miesięcy po śmierci Drew., Avery zmarł w drodze do szpitala dla Murzynów, po tym jak Duke University Hospital go odrzucił; „Czarne łóżka” Duke ' a-15 na 120-były pełne. Piękne zakończenie, bo najważniejsza lekcja miłości jest o ciężarie dowodu.

to śmierć Avery ' ego i niezliczonych innych podobnych osób wywołała i podtrzymała plotki o Drew. Pięćdziesiąt lat później, pomimo wielu rozmów o końcu rasizmu, plotki o uprzedzeniach i dyskryminacji wciąż latają. Po 377 latach ciężar powinien spoczywać na białych, aby udowodnić czarnym, że te plotki nie są prawdziwe., James Goodman wykłada historię i Nauki społeczne na Uniwersytecie Harvarda i jest autorem ” Stories of Scottsboro.”Podpis: Charles R. Drew