niedawno S. Chandrasekhar,1 B. Swirles,2 i R. C. Majumdar,3 odkryli niezależnie, że nieprzezroczystość zdegenerowanego gazu jest bardzo mała w porównaniu z tym, co można obliczyć dla klasycznego gazu o tej samej gęstości i temperaturze. Odkrycie to poważnie wpływa na szacunki temperatury wewnętrznej w białych karłach gwiazd., Na przykład Russell i Atkinson4 zwracają uwagę, że ich wewnętrzne temperatury muszą być rzędu 50 razy wyższe niż w przypadku Gwiazdy ciągu głównego zbudowanej na modelu rozproszonym. Ponownie, Jeans5 mówi:”wydaje się, że temperatury Centralne białych karłów muszą być ogromnie wysokie, podczas gdy temperatury wielkich gwiazd o dużym promieniu muszą być stosunkowo niskie”., Doprowadziło to do paradoksu, że najfajniejsze Gwiezdne wnętrza wydają się być najlepszymi generatorami gwiezdnej energii, najgorętszymi najgorszymi. Cytując Jeans6 jeszcze raz”… wiele z najgorętszych i najgęstszych gwiazd jest całkowicie zawstydzonych w materii promieniowania przez bardzo chłodne Gwiazdy o niskiej gęstości, takie jak Antares i Betelgeuse”.