sukcesja wtórna to seria zmian społecznych, które zachodzą na wcześniej skolonizowanym, ale zaburzonym lub uszkodzonym siedlisku. Przykłady obejmują obszary, które zostały oczyszczone z istniejącej roślinności (np. po wycince drzew w lesie) i destrukcyjnych zdarzeń, takich jak pożary.

sukcesja wtórna jest zwykle znacznie szybsza niż sukcesja pierwotna z następujących powodów:

  • istnieje już istniejący bank nasion odpowiednich roślin w glebie.,

  • systemy korzeniowe niezakłócone w glebie, pniach i innych częściach roślin z wcześniej istniejących roślin mogą szybko się regenerować.

  • żyzność i struktura gleby zostały już znacznie zmodyfikowane przez wcześniejsze organizmy, aby uczynić ją bardziej odpowiednią do wzrostu i kolonizacji.

strona projektu w Centrum Edukacji Leśnej stanowi dobry przykład sukcesji wtórnej w działaniu. Obszar został oczyszczony z lasów mieszanych, z domieszką rododendronu, w 1993 roku (zdjęcie powyżej)., Następnie poddano go obróbce Roundup, biodegradowalnym herbicydem, w celu oczyszczenia terenu z całej istniejącej roślinności.

strona została podzielona na dziewięć różnych pasków i pozwolono jej na naturalną regenerację. Na paskach stosuje się różne metody zarządzania, mające na celu określenie, która jest najlepszą metodą regeneracji wrzosowisk.

jeden z pasków został pozostawiony nietknięty, aby działać jako pasek kontrolny. To właśnie ten pas stanowi doskonały przykład sukcesji wtórnej.,

początkowo (1996) w pasie kontrolnym dominowały trawy takie jak Błotniak łąkowy (Holcus lanatus) i zagięty (Agrostis capillaris). Wrzos Zwyczajny (Calluna vulgaris) występował w niewielkich ilościach wraz z Gorcem Europejskim (Ulex europaeus) i sadzonkami drzew, takimi jak brzoza (Betula spp).

 ponad 1 metr wysokości, zacieniając większość traw i wrzosów.
..,
Efekt cieniowania był prawie kompletny i wszystkie trawy i rośliny zielne zostały wyeliminowane pod nim. Zachowało się tylko kilka gatunków wyjątkowo odpornych na cienie mchów.

trzmiele przeplatają się z drzewami brzozy (Betula spp.), Leszczyna (Corylus avellana), Jawor (Acer pseudoplanatus) i wierzba (Salix spp.) uprawiał szeroko wśród gorsetów.,

rododendron (Rhododendron ponticum) należał również do roślin regenerujących.
.

w 2004 roku gatunki Gorsów i drzew miały ponad 3 metry wysokości.

dolne gałęzie wysokiego Żlebu obumarły, a pod spodem stały się bardzo rzadkie. Podłoże było jednak nadal mocno zacienione i w większości pozbawione okrywy roślinnej.

,

Z czasem pasek stanie się miniaturowym drewnem. Nie będzie to jednak punkt kulminacyjny w sukcesji.

rododendron uformuje się pod dojrzałymi drzewami. Ekstremalny efekt cieniowania rododendronu zapobiegnie temu, co rośnie pod spodem. Kiedy dojrzałe drzewa w końcu obumrą, nie będzie sadzonek drzew lub gatunków pionierskich, które mogłyby je zastąpić, a rododendron całkowicie przejmie kontrolę.,

bez interwencji, punktem kulminacyjnym w sukcesji będzie rododendron. Ten gatunek rodzimy powoduje rozległe szkody ekologiczne w rodzimych siedliskach.