„Pedes” przekierowuje tutaj. Starożytna rzymska jednostka długości, patrz Pes (Jednostka).

stopa jest podstawową powtarzalną jednostką rytmiczną, która stanowi część wiersza w większości indoeuropejskich tradycji poezji, w tym angielskiego wiersza akcentowo-sylabicznego i licznika ilościowego klasycznej starożytnej poezji greckiej i Łacińskiej. Jednostka składa się z sylab i jest zwykle dwie, trzy lub cztery sylaby długości. Najczęściej spotykane stopy w języku angielskim to iamb, trochee, dactyl i anapest., Stopa może być porównywana do taktu lub rytmu podzielonego na grupy pulsacyjne w notacji muzycznej.,

spondee

Trisyllables

˘ ˘ ˘

tribrach

¯ ˘ ˘

dactyl

˘ ¯ ˘

amphibrach

˘ ˘ ¯

anapaest, antidactylus

˘ ¯ ¯

bacchius

¯ ¯ ˘

antibacchius

¯ ˘ ¯

cretic, amphimacer

¯ ¯ ¯

molossus

See main article for tetrasyllables.,

angielskie słowo „foot” jest tłumaczeniem łacińskiego terminu PES, liczby mnogiej pedes, które z kolei jest tłumaczeniem starożytnego greckiego ποῦς, pl. πόδες. Starożytni greccy prosodiści, którzy wymyślili tę terminologię, określali, że stopa musi mieć zarówno arsis, jak i tezę, czyli miejsce, w którym stopa była podniesiona („arsis”) i gdzie była odkładana („teza”) w czasie bicia lub w maszerowaniu lub tańcu., Grecy uznawali trzy podstawowe typy stóp, jambiczne (gdzie stosunek arsis do tezy wynosił 1:2), daktylowe (gdzie było 2:2) i paeoniczne (gdzie było 3:2).

wiersze wiersza są klasyfikowane według liczby stóp, które zawierają, np. pentametr. Jednak niektóre linijki wersów nie są uważane za złożone ze stóp, np. hendecasylla.

w niektórych rodzajach metrum, takich jak grecki trymetr jambiczny, dwie stopy są połączone w większą jednostkę zwaną metronem (pl. metra) lub dipody.,

stopa jest jednostką czysto metryczną; nie ma nieodłącznego związku ze słowem lub frazą jako jednostką znaczenia lub składni, choć wzajemne oddziaływanie między nimi jest aspektem umiejętności i artyzmu poety.