pod koniec lipca 1669 roku francuski Sekretarz Stanu ds. wojny, Markiz de Louvois, napisał do gubernatora więzienia w Pignerol, mówiąc mu, aby spodziewał się nowego więźnia, niejakiego Eustache 'a Daugera. Instrukcje były niezwykle dokładne i obejmowały umieszczenie więźnia w pokoju z podwójnymi drzwiami, aby nikt go nie usłyszał. Tylko gubernator miał zobaczyć więźnia, przynosząc mu jedzenie, wodę i wszystko, czego potrzebował. Jeśli więzień mówił o czymś innym niż jego potrzeby, miał zostać natychmiast zabity.,

Dauger przybył do Pignerol pod koniec sierpnia i pozostał tam do czasu, aż musiał udać się z gubernatorem na swoją nową nominację w Forcie wygnańców w Piemoncie w 1681 roku. W maju 1687 gubernator przeniósł się ponownie, Tym razem na Sainte-Marguerite, wyspę tuż przy Cannes. To właśnie podczas tej podróży zaczęły się szerzyć plotki, że więzień nosi żelazną maskę, aby utrzymać swoją tożsamość w tajemnicy. Rozeszły się pogłoski o tym, kim mógł być ten więzień, od młodszego bliźniaka Ludwika XIV po nieślubnego syna Karola II., Niektórzy faworyzowali zhańbionego francuskiego generała lub jednego z uczestników L ' Affaire des Poisons – skandalu związanego z czarną magią i truciznami, który groził pochłonięciem kochanki króla.

w następnym roku gubernator ponownie ruszył, tym razem do Bastylii, zabierając ze sobą Daugera. Jeden ze strażników zauważył, że więzień rzeczywiście nosił maskę, gdy istniało niebezpieczeństwo, że ktoś go zobaczy, ale była to maska z czarnego aksamitu, a nie z żelaza. Rozkazał zabić Daugera, jeśli rozmawiał z kimś o czymś innym niż jego pilne potrzeby.,

cokolwiek wiedział Eustache Dauger lub król myślał, że wie, zabrał ten sekret do grobu, umierając w Bastylii 19 listopada 1703 roku. Został pochowany następnego dnia pod imieniem „Marchioly”, po ostatnich 34 latach życia spędził w niewoli. Jego tożsamość nadal nie jest uzgodniona wśród historyków.