Salomon (Polski)

według tradycji biblijnej (a niektórzy mówią, że mit), król Salomon był trzecim i ostatnim królem w starożytnym Zjednoczonym Królestwie Izraela. Inne religie, takie jak Islam i Rastafarianizm, również przyjmują pojęcie Salomona jako roztropnego króla i potężnego proroka Izraela. Był znany ze swojej mądrości, płodnych pism i osiągnięć budowlanych. Urodził się około 1010 roku p. n. e., był dziesiątym synem króla Dawida (drugiego króla starożytnego Zjednoczonego Izraela) i drugim synem Batszeby., Podobnie jak król Saul i król Dawid, król Salomon panował przez 40 lat w jednym z najwyższych i najzamożniejszych okresów w historii Izraela-nazywanym przez wielu „Złotym Wiekiem” Izraela.

podczas swego panowania Salomon kontrolował szlaki handlowe wychodzące z Edomu, Arabii, Indii, Afryki i Judei; zbudował rozbudowaną i zyskowną sieć sojuszy (scementowaną przez ogromne zgromadzenie setek żon i konkubin) i rzekomo zbudował pierwszą świątynię Bożą w Jerozolimie, która została zniszczona (wraz z całym miastem Jerozolima) przez Babilończyków w 586 r.p. n. e., Pomimo początkowych sukcesów niepodległościowych, koniec panowania Salomona był naznaczony szeregiem buntów i ataków zarówno ze strony wrogów zagranicznych, jak i wewnętrznych, a także dezintegracją narodowej i religijnej integralności z powodu ustępstw kulturowych w Izraelu, które skompromitowały i osłabiły strukturę społeczną Wielkiej Brytanii. Zmarł w 931 r.p. n. e. w wieku 80 lat, prawdopodobnie najbardziej zamożny i produktywny król, jaki kiedykolwiek panował nad Izraelem.,

tradycyjna historia króla Salomona

historia króla Salomona zaczyna się od jego ojca, króla Dawida, i jego matki, Batszeby. 2 Księga Samuela 3 podaje, że król Dawid, namaszczony przez proroka Samuela przed śmiercią króla Saula, został oficjalnie królem Judei (1010 p. n. e.). Później 2 Księga Samuela 5 stwierdza, że (w 1002 roku p. n. e.) wszyscy starsi Izraela zwrócili się do niego, aby był ich władcą, i „król zawarł z nimi przymierze w Hebronie przed Panem i namaścili Dawida na króla nad Izraelem.,”Panowanie króla Dawida trwało 40 lat i podobnie jak król Saul, zaczęło się lepiej niż się skończyło.

początkowa gorliwość Dawida dla Boga i etycznej uczciwości utorowała drogę dla jego wczesnej sławy i fortuny, chociaż będąc człowiekiem wojny i krwi (zgodnie z Pismem Świętym), Bóg zdecydował, że Dawid nie nadaje się do tego, aby być tym, który zbuduje Bożą świątynię (która zostanie oddana w ręce jego syna, Salomona)., Co więcej, nielegalny romans Dawida i późniejsze przebiegłe działania (prowadzące do zabójstwa Uriasza Hetyty i jego zatuszowania) skomplikowały resztę panowania Dawida – wraz z gwałtem na Tamarze, morderstwem Ammona i próbą zamachu stanu Absaloma, wśród innych kontrowersji.

pod koniec życia Dawida stracił kontakt ze społeczeństwem Izraelskim i ostatecznie stracił kontrolę polityczną nad nim., Doprowadziło to do próby zamachu stanu przez Jego Syna, Adonijasza (którego matką była Aggith, piąta żona Dawida), który ogłosił się królem z pomocą generała Joaba i kapłana Abiatara; jednak większość izraelskich agentów instytucjonalnych nie poparła roszczeń Adonijasza. Hebrajskie Pismo Święte mówi, że prorok Natan udał się najpierw do Batszeby, aby ostrzec ją przed uzurpacją tronu przez Adonijasza, która następnie udała się do jej męża, króla Dawida, aby przekazać mu niepokojącą wiadomość. W końcu prorok Natan dołączył do nich i król Dawid oficjalnie uczynił Salomona swoim następcą., Dawid powiedział: „z pewnością Salomon, syn twój, będzie królem po mnie i zasiądzie na moim tronie na moim miejscu” (1 Księga Królewska 1).

Salomon zostaje królem

król Dawid zmarł z przyczyn naturalnych w 961 roku p. n. e., został pochowany w Jerozolimie i, jak sugerują hebrajskie i greckie pisma, ułatwił ustanowienie wiecznego królestwa Bożego poprzez swoją pobożność i rodowód., Przed śmiercią, Dawid dał swoje ostatnie napomnienie do swego syna, Salomona, powiedzenie, ” Zachowaj rozkaz Pana, Boga twego: chodzić jego drogami, zachować jego ustawy, Jego przykazania, jego sądy, i jego świadectwa, jak jest napisane w prawie Mojżeszowym, że może prosperować we wszystkim, co czynisz i gdziekolwiek się obrócisz. . . jesteś bowiem mędrcem ” (1 Krl 2).

groźba wojny domowej i natychmiastowej egzekucji adonijasza jako zdrajcy została zażegnana na pewien czas; jednak Adonijasz próbował posiąść byłą aseksualną konkubinę króla Dawida, abiszag szunamitę, za plecami króla Salomona., To rozwścieczyło Salomona najprawdopodobniej z powodu potajemnej politycznej triangulacji Batszeby przez Adonijasza oraz z powodu politycznych machinacji Adonijasza, by podążać śladami króla Dawida. Następnie, „król Salomon posłał z ręki Benajasza, syna Jojady „i poraził, i umarł” (1Kings 1). Król Salomon wysłał również innych przywódców zamachu-generała Joaba i kapłana Abiatara, chociaż Joab został stracony, a Abiatar wygnany.,

być może jedną z bardziej fantastycznych, ale kluczowych części biblijnej historii Salomona jest boski dar, który otrzymał od Boga, jak zapisano w hebrajskim Piśmie Świętym. Salomon błagał: „a teraz, Panie Boże, niech się stanie twoja obietnica dana Dawidowi, ojcu memu, ponieważ uczyniłeś mnie królem nad ludem podobnym do prochu ziemi w tłumie. Teraz daj mi mądrość i wiedzę.,”Według hebrajskiego pisma, to wywarło na Bogu wrażenie, więc Salomon otrzymał nie tylko wiedzę i mądrość, ale także” bogactwa, bogactwa i zaszczyty, jakich nie miał żaden z królów, którzy byli przed tobą, ani nie będzie miał po tobie podobnych ” (2 Kronik 1). Koran wskazuje również, że Salomon otrzymał boski dar mądrości, wraz z innymi szczególnymi darami (21:78-79) – ” i uczyniliśmy Sulaimana zrozumiałym (sprawa); i każdemu z nich daliśmy sąd i wiedzę.,”

cechy panowania Salomona

dobrobyt i sukces Salomona zostały również osiągnięte dzięki genialnym reformom i innowacjom, takim jak ulepszenie środków obronnych; ekspansja dworu królewskiego; finansowy przypływ z bardziej wyrafinowanych podatków, poborów pracy Kananejczyków i Izraelitów, danin i darów od obcych krajów pod wpływem Salomona; oraz system handlu lądowego i morskiego, który wykorzystywał potężną marynarkę i armię do ochrony aktywów i szlaków handlowych., Według hebrajskiego Pisma Świętego, „król uczynił srebro i złoto tak powszechne w Jerozolimie jak kamienie, i uczynił cedry tak obfite jak jawory, które są na Nizinie” (2 Kronik 1).

król Salomon słynął również ze swoich stosunków międzynarodowych, tworząc sojusze z innymi pobliskimi potężnymi narodami, takimi jak Egipt, Moab, Tyr, Arabia itp. Wiele z tych związków zostało ugruntowanych poprzez Królewskie małżeństwa i nadanie konkubin Salomonowi, ostatecznie zyskując mu 700 żon i 300 konkubin., Jednym z bardziej znanych stosunków polityczno-miłosnych króla Salomona był z królową Saby (która niektórzy spekulują, że jest współczesnym Jemenem), która odwiedziła Izrael z hojnym daniną w wysokości 120 talentów złota. Hebrajskie Pismo Święte mówi: „a gdy królowa Saby ujrzała mądrość Salomona, dom, który zbudował, Jedzenie na swoim stole, siedzenia jego sług, służbę jego kelnerów i ich szaty, jego nosicieli i ich szaty, i jego wejście, przez które szedł do domu Pańskiego, nie było w niej więcej ducha” (2 Kronik 9).,

oczywiście królowa była pod wrażeniem Salomona i jego osiągnięć, a obaj kultywowali intymne relacje, a Sheba pomagała tworzyć, wspierać i utrzymywać handel Salomona z innymi arabskimi Królami. Dodatkowo, Według wiary Rastafarian, Salomon i Saba poczęli razem dziecko, którego potomkami byli Haile Selassie I, „Bóg rasy czarnej”, jak Selassie miał być spokrewniony zarówno z królem Dawidem, jak i z Jezusem Chrystusem z Nazaretu.,

Świątynia Salomona

król Salomon jest zapisany w hebrajskim Piśmie Świętym jako sponsoring, planowanie, finansowanie i wykonanie budowy świątyni, aby pomieścić Arkę Przymierza, zgodnie z życzeniem jego ojca, króla Dawida i Boga., Budowa świątyni jest zapisana w 1 Księdze królewskiej i 2 kronikach, a jej przełom nastąpił w czwartym roku panowania Salomona, a budowę ukończono siedem lat później z ostentacyjnym poświęceniem. Podczas siedmiodniowej uroczystości Salomon poświęcił 22.000 wołów i 120.000 owiec, aby uczcić Ukończenie świątyni i Bożą gotowość do zamieszkania wśród nich, w niej.,

projekt architektoniczny świątynia była wzorowana na tabernakulum, które mieściło Arkę Przymierza przez dziesięciolecia (jeśli nie wieki). Dość wystawny, był dwukrotnie większy i zbudowany głównie z kamienia, z cedrową boazerią, aby ukryć cały mur, który został pokryty złotem., Wnętrze świątyni ozdobiono misternymi rzeźbami( tykwy i otwarte kwiaty), złotymi lampami, ołtarzem z kadzidłem (zwanym również „złotym ołtarzem”) i dwoma brązowymi filarami wśród innych ozdób. W mniej zaawansowanej epoce architektonicznej, liczącej ponad 100 stóp długości i 40 stóp szerokości i 60 stóp wysokości (30 x 12 x 18 m) z zewnętrznymi drzwiami z Kości Słoniowej, pierwsza świątynia musiała wydawać się niemożliwa, cudownym osiągnięciem dla większości odwiedzających Izraelitów.,

według hebrajskiego pisma świętego, po zakończeniu budowy Świątyni Salomon kazał przenieść Arkę Przymierza z namiotu, który dla niej przygotował król Dawid i umieścić ją w specjalnej komnacie na najbardziej zachodnim krańcu świątyni, zwanym „Świętym Świętych”.”Idealny 20 x 20 x 20 ft. (6 x 6 x 6 m) sześcian, to było Najświętsze pomieszczenie, do którego nikt poza arcykapłanem nie mógł wejść (w dniu pojednania) bez śmierci., Instytucjonalnie i narodowo, było to skrzyżowanie Boskości z Jego ludem przez jego pośrednika. Świątynia nie tylko mieściła Lewickich kapłanów Bożych. Wokół całego budynku zbudowano pomieszczenia boczne i dziedziniec, z wydzielonymi obszarami zarówno dla kapłanów, jak i dla zwykłego ludu Izraela.

będąc budowniczym, król Salomon zaangażował się również w inne projekty budowlane, takie jak jego osobisty pałac, pałac lasu Libanu, Sala filarów i sala Sprawiedliwości. Jednak Salomon nie ograniczył swoich projektów tylko do Jerozolimy., Odbudował także kilka miast; zlecił flotę statków i zbudował liczne porty, aby pomieścić bogactwo szlaków handlowych; i zbudował stajnie, aby pomieścić tysiące koni i rydwanów. Jest nawet możliwe, że pomógł wznieść (lub sfinansował z grabieży ze świątyni przez Asyryjczyków lub Babilończyków) słynne Wiszące Ogrody (jeden z legendarnych Siedmiu Cudów Świata).,

Literatura Salomona

król Salomon jest również uznawany za wkład kilka książek i dzieł literackich do hebrajskiego pisma, w tym Księga Przysłów, Pieśń nad pieśniami i Koheleta, a także tradycyjnie pisanie niektórych pozabiblijnych utworów, w tym pieśni muzyczne, poezje, historie i Prace Naukowe w botanice i zoologii (chociaż nie zachowały się pisma zostały odkryte, obecnie). Za czasów Salomona, złoty wiek Izraela wyprodukował większość dzieł, które ostatecznie zostały zebrane w sekcji” pisma „lub” Kethubim ” pisma hebrajskiego.,

chociaż teologia jest składnikiem pism Salomona, gatunek mądrości (spotykany również w literaturze egipskiej i akadyjskiej) koncentruje się bardziej na obszarach poza teologią – udzielając porad na temat stworzonego świata, relacji, praktycznych spraw i różnych osobistych tematów lub wyzwań., Tak więc przysłowia zajmują się sztuką życia, jak dokonywać inteligentnych wyborów dla własnego przyszłego dobrobytu. Pieśń nad pieśniami (lub Pieśń Salomona) – poemat romantyczny przedstawiający ostateczne zjednoczenie między oblubienicą a oblubieńcem, skupiający się na tematach miłości, mądrości, piękna, władzy, pożądania, seksu, lojalności itp., Księga Koheleta jest królewskim testamentem, który zawiera osobiste refleksje, medytacje i instrukcje dotyczące sensu i celów życia, nawiązując do kilku aspektów, które byłyby istotne dla osobistych doświadczeń Salomona – mądrości, daremności, bogactwa, sług, hedonizmu, produktywności i pokornej samorealizacji. Chociaż Salomon był pierwotnym mędrcem dla wielu jego Przysłów, szukał również swojego królestwa i Imperium dla innych pism i idei erudyckich ludzi i włączył je do swoich kompilacji.,

poza pismem hebrajskim istnieją również pisma przypisywane królowi Salomonowi. W Pseudepigrafie Testament Salomona jest księgą z III wieku n. e., która synkretyzuje magię, astrologię i demonologię, aby omówić budowę świątyni między innymi pod-tematami. W Apokryfie mądrość Salomona jest deuterokanonicznym zbiorem powiedzeń mądrości przypisywanych królowi Salomonowi (na podstawie rozdziału 9:7-8), chociaż fragment Muratoriański sugeruje, że został ” napisany przez przyjaciół Salomona na jego cześć.,”

tracąc przychylność boga

pomimo tych wszystkich wielkich osiągnięć, Hebrajskie pisma wskazują, że upadek Salomona był podobny do upadku poprzednich królów Zjednoczonego Izraela – podobny, w tym osobistym próżności i religijno-moralnego kompromisu doprowadził do dezintegracji społecznej i sporów. Salomon powoli pozbawiał swoich relacji i zobowiązań wobec Boga, aby uspokoić swoje wiele zagranicznych żon i w celu ochrony dobrobytu i długowieczności jego rządów., Ostatecznie, „żony zwróciły swe serce za cudzymi bogami, a jego serce nie było w pełni oddane Panu, Bogu swemu, jak serce Dawida, ojca jego” (1 Krl 11). Niewdzięczne, nielojalne działania i postawa Salomona – pomimo tego, że był najmądrzejszym i najbardziej błogosławionym człowiekiem na ziemi-wywołały gniew i osąd Pana.

w ten sposób, chociaż nadal był w stanie utrzymać kontrolę nad narodem Izraelskim z powodu Bożej obietnicy danej królowi Dawidowi, Salomon stracił ochronę i łaskę Bożą, które wcześniej zapewniały niezwykły pokój i powodzenie, gdy był posłuszny Bogu., Salomon wkrótce znalazł nowe wyzwania z wewnątrz swego królestwa i bez niego, włączając w to Jeroboama, którego Prorok Achijasz obiecał panować nad Izraelem, od Hadada z Edomu, który zakwestionował terytorialną kontrolę Salomona na południowym terytorium Izraela, oraz od Rezona z Damaszku, który zagroził Salomonowi kontroli nad północnym terytorium Izraela.

król Salomon zmarł z przyczyn naturalnych w 931 r.p. n. e. w wieku 80 lat. Jego syn, Roboam, odziedziczył tron, co doprowadziło do wojny domowej i zakończenia Zjednoczonego Królestwa Izraela w 930 PP.n. e.,

Epigraficzne& archeologiczne dowody na istnienie króla Salomona

podobnie jak w przypadku króla Dawida, weryfikacja istnienia króla Salomona jest wyzwaniem, w najlepszym wypadku, zwłaszcza że epigrafy zazwyczaj dostarczają nieprecyzyjnych informacji, a biblijne relacje opierają się na założeniu nadprzyrodzonych rzeczywistości. Chociaż istnieje wiele archeologicznych i epigraficznych dowodów potwierdzających możliwość niektórych / wielu (nie nadprzyrodzonych) twierdzeń biblijnych, znaleziska archeologiczne do tej pory dostarczyły głównie pośredniej afirmacji., Przy tak ogromnych lukach w dowodach archeologicznych i skażeniu zbyt wielu pól archeologicznych, łatwo jest spekulować, teoretyzować lub argumentować z milczenia, ale trudno jest empirycznie udowodnić lub obalić istnienie Salomona. Mimo to, niektóre prowokacyjne-ale-kontrowersyjne znaleziska archeologiczne zostały niedawno odkryte w ciągu ostatniego stulecia, które wymagają rozważenia.,

chociaż jego pierwszy Odkrywca jest nieznany, w 1828 roku, Jean–François Champollion, który również odkrył kamień z Rosetty w 1799 roku, zbadał bramę bramną Bubastite (zbudowaną w 925 roku p. n. e.) w świątyni Amona w Tebach. Na jego ścianach, wśród historycznych obrazów, dostępna jest długa lista ludów pokonanych przez faraona Szoszenqa, w tym tych z „Highland/Heights of David”, prawdopodobnie prowadzonych przez króla Roboama, który doprowadził Champollion do wniosku, że faraon Szoszenq i Król Szaszak Egiptu, jak wspomniano w 1 Królowie w hebrajskim Piśmie Świętym, są jednym i tym samym.,

w 1868 roku Misjonarz Frederick Augustus Klein odkrył nienaruszoną stelę w Dhiban w Jordanii, zwaną „Stelą Mesha” lub „kamieniem Moabickim”, z tekstem, którego nie mógł odczytać. Mimo że Stela została rozbita przez spornych mieszkańców w następnym roku, wrażenie papier-måché zostało wykonane z niego i Stela została ponownie złożona. Inskrypcja na steli odnosi się do Moabitów, ich Boga, a także odnosi się do narodu Izraelskiego i Omri, jej szóstego króla., Podobne znaleziska, takie jak Czarny Obelisk Szalmanesera III i kronika Sennacheryba, również potwierdzają istnienie izraelskich królów podczas asyryjskiej hegemonii.,

w latach 1957-1971 archeolog Yigael Yadin rozpoczął wykopaliska w dwóch z trzech miast wymienionych w 1 Księdze królewskiej 9 (w całości w Hazor i w pobieżnym dochodzeniu w Megiddo), które miały bramy rzekomo zbudowane przez króla Salomona ok. , Na podstawie porównanych dowodów archeologicznych ze wszystkich trzech miejsc, które obejmowały raport macalistera z wykopalisk w Gezer z lat 1902-09 n. e., Yadin doszedł do wniosku, że trzy bramy miasta zostały zaprojektowane przez tego samego inżyniera (w oparciu o te same wymiary konstrukcyjne), zbudowane przez tych samych pracowników (stylistycznie i metodologicznie z Fenicji) i wykorzystały ten sam materiał (zawierały mur z popiołu wydobyty w Tyrze)., Dodatkowo, w 1860 roku n. e.Charles Warren odkrył mur i dziedziniec w Jerozolimie, które później okazały się identyczne z tym w Megiddo i pochodzą z okresu króla Salomona.

w 1993 roku Awraham Biran odkrył napis Tel Dan na złamanej steli w północnym Izraelu. Inskrypcja upamiętnia zwycięstwo aramejskiego króla nad południowymi sąsiadami, a konkretnie odnosi się zarówno do „króla Izraela”, jak i „Króla domu Dawida.”Jest to być może pierwszy prawdziwy, bezpośredni, historyczny dowód na istnienie dynastii Dawidowej w Izraelu.,

w 2010 roku Eilat Mazar i jej zespół odkryli mur z X wieku p. n. e.między Wzgórzem Świątynnym a współczesną Arabską dzielnicą Silwan. Mur był częścią większego kompleksu, który obejmował bramę, wieżę strażniczą i inne budynki. Na podstawie artefaktów znalezionych w okolicy i wokół niej, Mazar podejrzewa, że mur ma co najmniej 3000 lat, co oznacza, że jego budowa miała miejsce w okresie króla Salomona (jak wspomniano w 1 Księdze Królewskiej).,

w 2012 roku Eilat Mazar i jej zespół archeologiczny odkryli starożytną strukturę w Ofel w Jerozolimie, która pochodzi z epoki Salomona. W zagłębieniu skalnym w obrębie tej struktury archeolodzy odkryli również duży słoik do przechowywania (lub Pitos)z najwcześniejszymi literami alfabetycznymi, jakie kiedykolwiek znaleziono w Jerozolimie, zapisanymi na dzbanku z ceramiki., Chociaż pieczęcie nie odnoszą się bezpośrednio do króla Dawida lub króla Salomona, inskrypcja Ofel nie tylko sugeruje zaawansowane społeczeństwo żyjące w Jerozolimie wcześniej niż wcześniej sądzono; wskazuje również na w pełni funkcjonującą administrację, która pobierała podatki i wdrażała przepisy w okresie panowania króla Salomona.

w 2013 roku Erez Ben-Josef i jego zespół archeologiczny odkryli dowody datowania radiowęglowego, zmuszając wielu archeologów i historyków do zrewidowania swoich przypuszczeń dotyczących kopalni miedzi na izraelskiej pustyni Arava., Wcześniej przypuszczano, że były Egipskie, nowe dowody sugerują, że kopalnie były faktycznie eksploatowane przez Edomitów, starożytnych wrogów Izraela wielokrotnie wspominanych w hebrajskich pismach, którzy żyli w okresie Salomona.

w 2014 roku, studenci i wykładowcy z Mississippi State University odkryli sześć oficjalnych glinianych pieczęci w południowym Izraelu w pobliżu gazy., Chociaż pieczęcie nie odnoszą się bezpośrednio do króla Dawida lub króla Salomona, pieczęcie Khirbet Summeily gliniane wskazują na oficjalną działalność rządu w X wieku p. n. e., która została uznana za zbyt plemienną dla takiego wyrafinowania.

w 2016 roku, Izraelscy archeolodzy odkryli liczne małe artefakty z góry świątynnej, które zostały datowane na czas pierwszej świątyni, prawie 3000 lat temu., Odłamki z wykopalisk archeologicznych obejmują fragmenty ceramiki( standard w ogólnym datowaniu archeologicznym), doły oliwne, kości zwierząt, a wszystkie mają jednolitą datę z okresu Solomońskiego, zgodnie z ustaleniami zespołu.

wnioski

w żadnym wypadku nie rozstrzygające, powyższe odkrycia dają pewną wiarygodność teorii, że Zjednoczone Królestwo Izraela istniało kiedyś w regionie Morza Śródziemnego, chociaż regionalne wpływy Izraela, sprawność wojskowa, wkład infrastrukturalny i pierwsi kluczowi przywódcy są nadal nieco zawoalowane., Na szczęście wciąż dokonuje się nowych odkryć archeologicznych, a Zaawansowana technologia wydobywa na światło dzienne cienie tego, co było ukryte przez wieki.

Archeologiczne i historyczne dowody innych królów Izraela i Judy – takich jak Omri, Achab, Joram, Ochozjasz, Jehu, Ezechiasz – zostały odkryte w krajobrazie historycznym (i można spodziewać się więcej)., Mimo to, biorąc pod uwagę tradycyjny pogląd na króla Salomona jako najmądrzejszego, najzamożniejszego człowieka na ziemi i króla jego czasów (i wszystkich przyszłych królów Izraela), brak bezpośrednich historycznych i archeologicznych odniesień do niego, do imienia „król Salomon” poza hebrajskim Pismem Świętym, które przedstawiają go jako najmądrzejszego ze wszystkich głupców, jest w rzeczy samej ironiczny lub dowodowy.