Saint Thomas-wyspa na Wyspach Dziewiczych Stanów Zjednoczonych, we wschodniej części Morza Karaibskiego. Leży 64 km na wschód od Portoryko. Wyspa jest wulkaniczna, wznosi się do maksymalnej wysokości 1550 stóp( 474 metrów); łańcuch surowych wzgórz z niewielką roślinnością biegnie wschód-zachód. Temperatura waha się między 70 a 90 °F (21 i 32 °C), ze średnią 78 °F (26 °C). Klimat jest półpustynny, a większość średniej rocznej 45 cali (1150 mm) opadów jest wykorzystywana przez roślinność lub odparowuje., Stolicą jest Charlotte Amalie, która położona jest w połowie południowego wybrzeża na zboczach wzgórz. Jego dobrze osłonięty Port znajduje się w kraterze wygasłego wulkanu.
© Philip Coblentz—Digital Vision/Getty Images
widziany w 1493 roku przez Krzysztofa Kolumba, St.Thomas został później skolonizowany, najpierw przez Holendrów (1657), a następnie przez Duńczyków (1666)., W 1672 roku przeszła w ręce nowo czarterowanej Duńskiej Kompanii Zachodnioindyjskiej, a następnie, w 1685 roku, głównie Holenderskiej Kompanii Brandenburskiej. Po 1673 roku, kiedy wprowadzono niewolnictwo, wyspa stała się jednym z głównych producentów cukru na Karaibach i była niezwykle zamożna. W 1754/55 St. Thomas został zdobyty przez króla Danii, a Charlotte Amalie została ogłoszona wolnym portem otwartym dla żeglugi międzynarodowej. Jego neutralność w czasie wojen napoleońskich uczyniła z niego Centrum Handlu dystrybucyjnego i największy port niewolniczy na półkuli zachodniej., W 1801 i ponownie w latach 1807-15 Brytyjczycy posiadali St. Thomas, ale później został przywrócony Danii. Spadek cen cukru po 1820 roku, wraz ze zniesieniem niewolnictwa w 1848 roku, doprowadził do spadku zysków z trzciny cukrowej i spadku handlu do czasu, gdy kolonia działała ze stratą. Chociaż ewentualna cesja została zaproponowana już w 1867 roku, Stany Zjednoczone kupiły St. Thomas i dwie inne wyspy Duńskich Indii Zachodnich jako bazę morską za 25 milionów dolarów w 1917 roku.
, Około cztery piąte mieszkańców jest Pochodzenia afrykańskiego, choć wielu ma również hiszpańskie, portugalskie, szkockie, Duńskie, angielskie, francuskie i portorykańskie pochodzenie. Angielski jest głównym językiem, choć istnieją kieszenie francusko-i hiszpańskojęzyczne. Ponieważ nie ma studni, woda pitna jest transportowana z Portoryko barką, uzupełniana przez deszcz i odsalanie wody morskiej. Źródła te nie zaspokajają popytu, a publiczne zaopatrzenie w wodę jest kluczowym czynnikiem hamującym rozwój., Głównym przemysłem jest turystyka, która daje wyspie jeden z najwyższych dochodów na mieszkańca na Karaibach. Destylacja rumu i jego produktów ubocznych, Rum laurowy oraz montaż zegarków stanowią najważniejsze źródła dochodu eksportowego. Na wyspach amerykańskich pracuje wielu obywateli brytyjskich Wysp Dziewiczych. Powierzchnia 32 mil kwadratowych (83 km kwadratowych). Tato. (2000) 51,181; (2010) 51,634.
Dodaj komentarz