Sąd Najwyższy Indii

Sąd Najwyższy ma pierwotną, apelacyjną i doradczą jurysdykcję. Jego wyłączna pierwotna jurysdykcja rozciąga się na wszelkie spory między rządem Indii a jednym lub większą liczbą Stanów lub między rządem Indii a jakimkolwiek stanem lub stanami z jednej strony i jednym lub większą liczbą stanów z drugiej strony lub między dwoma lub większą liczbą Stanów, jeśli I O ile spór dotyczy jakiejkolwiek kwestii (prawnej lub faktycznej), od której zależy istnienie lub zakres prawa prawnego., Ponadto art. 32 Konstytucji nadaje Sądowi Najwyższemu rozległą pierwotną właściwość w zakresie egzekwowania praw podstawowych. Jest uprawniona do wydawania poleceń, nakazów lub pism, w tym pism o charakterze habeas corpus, mandamus, prohibition, quo warranto i certiorari w celu ich egzekwowania. Sąd Najwyższy jest uprawniony do bezpośredniego przekazywania wszelkich spraw cywilnych lub karnych z jednego Sądu Najwyższego stanu do innego Sądu Najwyższego stanu lub z Sądu podległego innemu sądowi wyższemu stanu., Sąd Najwyższy, jeżeli stwierdzi, że sprawy dotyczące tych samych lub zasadniczo tych samych kwestii prawnych toczą się przed nim i przed co najmniej jednym wysokim sądem lub przed co najmniej dwoma wysokimi sądami oraz że takie pytania są kwestiami istotnymi o znaczeniu ogólnym, może wycofać sprawę lub SPRAWY toczące się przed Sądem Najwyższym lub wysokimi sądami i samodzielnie rozstrzygać wszystkie takie sprawy. Zgodnie z Ustawą arbitrażową i pojednawczą, 1996, Międzynarodowy arbitraż handlowy może być również zainicjowany w Sądzie Najwyższym.,132§ 1, 133 § 1 lub 134 Konstytucji w odniesieniu do każdego orzeczenia, dekretu lub prawomocnego postanowienia Sądu Najwyższego, zarówno w sprawach cywilnych, jak i karnych, obejmującego istotne kwestie prawne dotyczące wykładni Konstytucji., W sprawach cywilnych apelacje są również kierowane do Sądu Najwyższego, jeżeli Sąd Najwyższy stwierdzi: a) że sprawa dotyczy istotnej kwestii prawnej o znaczeniu ogólnym oraz b) że w opinii Sądu Najwyższego kwestia ta musi zostać rozstrzygnięta przez Sąd Najwyższy., W sprawach karnych odwołanie wnosi się do Sądu Najwyższego, jeżeli Sąd Najwyższy (a) uchylił postanowienie uniewinniające oskarżonego i skazał go na karę śmierci lub dożywotniego pozbawienia wolności lub na okres nie krótszy niż 10 lat, lub (b) wycofał przed sądem każdą sprawę podległą jego władzy i w takim procesie skazał oskarżonego i skazał go na karę śmierci lub dożywotniego pozbawienia wolności lub na okres nie krótszy niż 10 lat, lub (c) potwierdził, że sprawa nadaje się do odwołania do Sądu Najwyższego., Parlament jest upoważniony do nadawania Sądowi Najwyższemu wszelkich dalszych uprawnień do rozpatrywania i rozpatrywania odwołań od każdego orzeczenia, prawomocnego postanowienia lub wyroku w postępowaniu karnym Sądu Najwyższego.

Sąd Najwyższy ma również bardzo szeroką jurysdykcję apelacyjną nad wszystkimi sądami i Trybunałami w Indiach w takim zakresie, w jakim może, według własnego uznania, przyznać specjalne prawo do odwołania się zgodnie z artykułem 136 Konstytucji od każdego wyroku, dekretu, orzeczenia, wyroku lub postanowienia w jakiejkolwiek sprawie lub sprawie wydanej lub dokonanej przez jakikolwiek sąd lub trybunał na terytorium Indii.,

Sąd Najwyższy ma szczególną właściwość doradczą w sprawach, które mogą być do niego skierowane przez prezydenta Indii zgodnie z art. 143 Konstytucji. Istnieją przepisy dotyczące odsyłania lub odwoływania się do tego sądu na podstawie art. 317 ust. 1 Konstytucji, art. 257 ustawy o podatku dochodowym z 1961 r., art. 7 ust. 2 Ustawy o Monopolach i restrykcyjnych praktykach handlowych z 1969 r., art. 130-A ustawy Celnej z 1962 r., art. 35-H ustawy o centralnych ekscesach i soli z 1944 r. oraz art. 82C ustawy o złocie(kontroli) z 1968 r., Apelacje są również wnoszone do Sądu Najwyższego na podstawie ustawy o reprezentacji ludu z 1951 r., ustawy o Monopolach i restrykcyjnych praktykach handlowych z 1969 r., ustawy o adwokatach z 1961 r., ustawy o pogardzie sądów z 1971 r., ustawy Celnej z 1962 r., ustawy o centralnych ekscesach i Salt z 1944 r., ustawy o rozszerzaniu jurysdykcji Apelacyjnej w sprawach karnych z 1970 r., ustawy o procesie karnym dotyczącym transakcji w papierach wartościowych z 1992 r., ustawy o działalności terrorystycznej i destrukcyjnej (prewencji) z 1987 r. oraz ustawy o ochronie konsumentów z 1986 r., Petycje wyborcze zgodnie z Częścią III ustawy o wyborach prezydenckich i Wiceprezydentowych z 1952 r. są również składane bezpośrednio w Sądzie Najwyższym.

zgodnie z art. 129 i 142 Konstytucji Sąd Najwyższy otrzymał prawo do karania za obrazę sądu, w tym prawo do karania za obrazę samego siebie., W przypadku pogardy innej niż pogarda, o której mowa w art. 2, część I przepisów regulujących postępowanie o obrazę sądu Najwyższego z 1975 r., sąd może podjąć działania (a) Suo motu lub (b) na petycję złożoną przez Prokuratora Generalnego lub radcę prawnego, lub (c) na petycję złożoną przez jakąkolwiek osobę, a w przypadku pogardy karnej za pisemną zgodą Prokuratora Generalnego lub radcy prawnego.,

zgodnie z postanowieniem XL regulaminu Sądu Najwyższego Sąd Najwyższy może dokonać rewizji wyroku lub postanowienia, ale w postępowaniu cywilnym nie może być rozpatrywany żaden wniosek o ponowne rozpoznanie sprawy, z wyjątkiem przesłanek wymienionych w postanowieniu XLVII, Art. 1 Kodeksu Postępowania Cywilnego, oraz w postępowaniu karnym, z wyjątkiem błędu ewidentnego w protokole.,

Postępowanie w interesie publicznym

chociaż Postępowanie w Sądzie Najwyższym powstaje na podstawie wyroków lub nakazów wydanych przez sądy podległe, w tym sądy wysokie, ale ostatnio Sąd Najwyższy rozpoczął zajmowanie spraw, w których interes ogółu społeczeństwa jest zaangażowany, a sąd może zostać przeniesiony przez każdą osobę lub grupę osób, albo składając petycję w sprawie nakazu w kasie sądu lub zwracając się do Hon’ble głównego sędziego Indii, podkreślając kwestię znaczenia publicznego dla powoływania się na tę jurysdykcję., Pojęcie to jest powszechnie znane jako „spory w interesie publicznym”, a kilka spraw o znaczeniu publicznym stało się przełomowymi sprawami. Koncepcja ta jest unikalna tylko dla Sądu Najwyższego Indii i być może żaden inny sąd na świecie nie sprawował tej nadzwyczajnej jurysdykcji. Petycja nakazowa złożona w kasie jest rozpatrywana jak każda inna petycja nakazowa i przetwarzana jako taka. W przypadku pisma skierowanego do Prezesa Sądu Najwyższego Indii, to samo jest rozpatrywane zgodnie z wytycznymi opracowanymi w tym celu.,

świadczenie pomocy prawnej

Jeżeli dana osoba należy do ubogiej części społeczeństwa, której roczne dochody są niższe niż Rs. 18,000 / – lub należy do zaplanowanej kasty lub zaplanowanego plemienia, ofiara klęski żywiołowej, jest kobietą lub dzieckiem lub osobą chorą psychicznie lub w inny sposób niepełnosprawną lub robotnikiem przemysłowym, lub jest w areszcie, w tym w areszcie domowym, ma prawo uzyskać bezpłatną pomoc prawną od Komitetu Pomocy Prawnej Sądu Najwyższego., Pomoc przyznana w ten sposób przez Komitet obejmuje koszty przygotowania sprawy i wszystkich związanych z nią wniosków, a także zapewnienie pełnomocnika do przygotowania i argumentowania sprawy. Każda osoba pragnąca skorzystać z pomocy prawnej za pośrednictwem Komitetu musi złożyć wniosek do Sekretarza i przekazać mu wszystkie niezbędne dokumenty dotyczące jego sprawy. Komitet po ustaleniu kwalifikacji danej osoby zapewnia mu niezbędną pomoc prawną.

osoby należące do grupy średniego dochodu tj. o dochodach powyżej Rs. 18,000 / – ale pod Rs., 1,20,000 / – rocznie kwalifikują się do uzyskania pomocy prawnej od Sądu Najwyższego Middle Income Group Society, na nominalnych płatności.

AMICUS CURIAE

W przypadku otrzymania petycji z więzienia lub w jakiejkolwiek innej sprawie karnej, jeśli oskarżony nie jest reprezentowany, sąd wyznacza adwokata jako amicus curiae w celu obrony i argumentowania sprawy oskarżonego., Również w sprawach cywilnych Trybunał może wyznaczyć adwokata jako amicus curiae, jeżeli uzna to za konieczne w przypadku strony niereprezentowanej; Trybunał może również wyznaczyć amicus curiae w każdej sprawie o znaczeniu ogólnym lub w której interes ogółu społeczeństwa jest zaangażowany.

sądy wysokie

Sąd Najwyższy stoi na czele administracji sądowniczej Państwa. Istnieją 24 wysokie sądy w kraju, trzy mają jurysdykcję nad więcej niż jednym stanie. Wśród terytoriów związkowych Delhi posiada własny Sąd Najwyższy., Pozostałe sześć terytoriów związkowych podlega jurysdykcji różnych sądów najwyższych stanu. Każdy wysoki sąd składa się z sędziego głównego i innych sędziów, których prezydent może od czasu do czasu mianować. Prezes Sądu Najwyższego powoływany jest przez Prezydenta w porozumieniu z sędzią głównym Indii i gubernatorem stanu. Procedura mianowania sędziów puisne jest taka sama, z wyjątkiem konsultacji z sędzią głównym danego Sądu Najwyższego. Sprawują oni Urząd do 62 roku życia i są usuwani w taki sam sposób, jak sędzia Sądu Najwyższego., Aby być uprawnionym do mianowania sędziego, należy być obywatelem Indii i sprawować urząd sądowy w Indiach przez dziesięć lat lub praktykować jako sędzia Sądu Najwyższego lub dwóch lub więcej takich sądów kolejno przez podobny okres.

każdy Sąd Najwyższy ma prawo wydawać każdej osobie w ramach swojej jurysdykcji instrukcje, zarządzenia lub pisma, w tym pisma, które są natury habeas corpus, mandamus, prohibicja, quo warranto i certiorari w celu egzekwowania praw podstawowych i w dowolnym innym celu., Uprawnienie to może być również wykonywane przez każdy Sąd Najwyższy sprawujący jurysdykcję w odniesieniu do terytoriów, na których powstaje przyczyna powództwa, w całości lub w części, w celu wykonania takiej władzy, niezależnie od tego, że siedziba takiego rządu lub organu lub miejsce zamieszkania takiej osoby nie znajduje się na tych terytoriach.

każdy Sąd Najwyższy ma uprawnienia nadzoru nad wszystkimi sądami w swojej jurysdykcji., Może ona domagać się zwrotów od takich sądów, ustanawiać i wydawać ogólne zasady oraz przepisywać formularze regulujące ich praktykę i postępowanie oraz określać sposób i formę prowadzenia ksiąg i ksiąg rachunkowych. Poniższa tabela (*Ann.A) podaje siedzibę i właściwość terytorialną sądów wysokich.

rzecznik generalny

dla każdego państwa jest rzecznik generalny, mianowany przez gubernatora, który pełni urząd w czasie sprawowania urzędu przez gubernatora. Musi być osobą uprawnioną do mianowania na sędziego Sądu Najwyższego., Jego obowiązkiem jest doradzanie rządom Stanowym w takich sprawach prawnych oraz wykonywanie innych obowiązków o charakterze prawnym, które mogą być mu przekazane lub powierzone przez gubernatora. Rzecznik generalny ma prawo do wypowiadania się i uczestniczenia w postępowaniu ustawodawcy Stanowego bez prawa głosu.

LOK ADALATS

Lok Adalats, które są agencjami wolontariackimi, są monitorowane przez Państwowe Rady Pomocy Prawnej i porad prawnych. Okazały się one skutecznym alternatywnym forum rozwiązywania sporów metodą rozjemczą.,

the Legal Services Authorities Act, 1987 zapewnia statutowy status ruchu pomocy prawnej, a także przewiduje tworzenie organów obsługi prawnej na szczeblu centralnym, stanowym i Okręgowym. Organy te będą miały własne fundusze. Ponadto status statutowy uzyskają Lok Adalats, które są obecnie nieformalnymi agencjami. Każde orzeczenie Lok Adalats uważa się za postanowienie sądu cywilnego lub postanowienie sądu i jest ostateczne i wiążące dla stron sporu., Przewiduje on również, że w sprawach rozstrzygniętych w Lok Adalat, opłata sądowa uiszczona przez strony zostanie zwrócona., and Diu

Guwahati(2)

2., Pierwotnie znany jako Assam High Court, przemianowany na Guwahati High Court w 1971 roku.

3. Pierwotnie znany jako Mysore High Court, przemianowany na Karnataka High Court w 1973 roku.

4. Pierwotnie znany jako Pendżab High Court, przemianowany na Punjab & Haryana High Court w 1966 roku.