Ten rozdział koncentruje się na stresie i dokładności naocznych świadków, identyfikacji naocznych świadków, technikach przesłuchiwania i pamięci naocznych świadków dzieci. Rozdział przedstawia krótki przegląd podstawowych procesów pamięci. Dokładność zeznań naocznych świadków zależy od złożonej interakcji percepcji, pamięci i czynników społeczno-emocjonalnych. Pamięć jest zazwyczaj podzielona na trzy etapy: kodowanie, przechowywanie i pobieranie., W sytuacjach istotnych dla zeznań naocznych świadków kodowanie następuje, gdy ofiara doświadcza lub świadek jest świadkiem przestępstwa. Dokładność naocznych świadków jest najpierw ograniczona warunkami, w których informacje zostały zakodowane. Wiele zmiennych wpływa na prawdopodobieństwo, że zdarzenie zostało prawidłowo zakodowane, takie jak warunki obserwacji i czas trwania ekspozycji. Istnieje konsensus, że ze względu na rekonstrukcyjny charakter pamięci, przechowywane informacje mogą ulegać procesom zmian w fazie retencji. Ważne dla zeznań naocznych świadków jest pojęcie ingerencji wstecznej., Ze względu na charakter przestępstw, ofiary i osoby postronne często doświadczają podwyższonego poziomu stresu podczas przestępstwa. Identyfikacja naocznego świadka, jeden z najbardziej bezpośrednich dowodów winy, łączy podejrzanego z przestępstwem.