zawartość jonów cząsteczkowych i jodkowych w kompleksach skrobiowo–jodowych, przygotowanych przez poddanie amylozy kukurydzianej (średni stopień polimeryzacji, dp 1050), amylozy niskocząsteczkowej (dp 61-69), kompleksów amylozy-cykloheksanolu i rodzimych skrobi kukurydzianych oparom jodu przez 30 dni w różnych warunkach wilgotności względnej (RH), oznaczono metodą różnicową wymagającą miareczkowania zarówno KIO3, jak i KIO3.Na2S2O3. Zawartość jodku na ogół zwiększała się wraz ze wzrostem wilgotności względnej., Metoda analityczna nie była jednak w stanie zapewnić wiarygodnych wartości jodków dla kompleksów o bardzo niskiej całkowitej zawartości jodu (<5% wagowych), takich jak zwykła skrobia kukurydziana, woskowa skrobia kukurydziana i amyloza o niskiej dp. Hybrydowa skrobia kukurydziana ziarnista o zawartości 64% amylozy dała, przy 100% WILGOTNOŚCI WZGLĘDNEJ, kompleks zawierający 10,0% wag jodu całkowitego (I/i−=3,7)., Amyloza o niskiej dp wykazywała niską reaktywność w stosunku do pary jodu, nawet przy 100% WILGOTNOŚCI WZGLĘDNEJ; jednak kompleks cykloheksanolu z amylozy o niskiej dp reagował łatwo przy 100% WILGOTNOŚCI WZGLĘDNEJ, z równoczesną eliminacją cykloheksanolu, tworząc kompleks skrobi-jodu o niezwykle wysokiej zawartości jodu (33,1% wag jodu całkowitego; I/i–=3,65). Stwierdzono, że zachowanie amylozy kukurydzy w stosunku do jodu zależy od jej metody przygotowania ze skrobi kukurydzianej., Jedna z metod preparatu dała amylozę, która w Warunkach bezwodnych była bardzo odporna na kompleksowanie jodem, ale która była bardzo reaktywna przy 30-100% WILGOTNOŚCI WZGLĘDNEJ, tworząc kompleks zawierający aż 18,5% wag jodu (I/i−=3,49). Inna procedura przygotowania amylozy dała skrobię, która łatwo reagowała w Warunkach bezwodnych, tworząc kompleks zawierający 21,8% wag jodu molekularnego i bez wykrywalnej ilości jonu jodkowego., Kompleks cykloheksanolu z amylozy kukurydzy reagował z parą jodu w 100% RH, z równoczesną eliminacją cykloheksanolu, tworząc kompleks skrobi-jodu o całkowitej zawartości jodu 31,6% wag (I−i – =3,91). W przypadku większości kompleksów jodu istniało bliskie podobieństwo między zawartością I – a zawartością H+, co sugeruje, że źródłem jonu jodkowego była hydroliza jodu molekularnego przez wodę uwodnioną w skrobi.