przemyślenie leżenia w łóżku w czasie ciąży

praktyka sięga czasów Hipokratesa, ale stała się powszechna pod koniec 1800 roku, kiedy Brytyjski anatom stwierdził, że jeśli bezruchu leczy złamane kości, prawdopodobnie może leczyć inne dolegliwości. „Rest cure” stał się standardową opieką medyczną, według Jacqueline Wolf, profesor historii medycyny na Uniwersytecie Ohio, która napisała książki o historii ciąży i porodu.,

„tak więc opieka prenatalna przyniosła położnikom-praktycznie wszyscy byli mężczyznami w USA aż do lat 70. – bardzo intensywny i wszechobecny paternalizm” – mówi Wolf. „Jeśli kobieta miała jakiekolwiek oznaki przedwczesnego porodu lub krwawienia, miała uzyskać całkowity odpoczynek. Żadnych gości. Żadnych rozmów. Ciemny pokój-odcienie rysowane. Nawet zatyczki do uszu.”

głębokość badań na ten temat zmieniła się od lat 70., Ale leżenie w łóżku jest nadal powszechnie przepisywane. Dziś czasopisma dla kobiet, strony internetowe porad konsumenckich, a nawet duże centra medyczne zawierają informacje o leżeniu w łóżku jako powszechną praktykę, której każdy może się spodziewać.

niektórzy powiedzieli, że spędzili zaledwie kilka dni w łóżku, lub powiedziano im po prostu, aby „rozchmurzyli” swoją aktywność fizyczną. Inni, jak Margaret Siebers, otrzymali surowe rozkazy, aby pozostać w łóżku.,

„lepiej uwierz, że spędziłem dużo czasu leżąc na plecach czytając artykuły o skuteczności tego „Więc to było coś, co pojawiło się dużo.”

zapytała swoich lekarzy, czy może udać się do rodzinnej chatki i położyć się tam na kanapie, tylko dla zmiany scenerii. Pytała dokładnie, ile może zrobić. Potrafi gotować? Odprowadzić córkę przecznicę do parku? Opiekunowie nie zawsze się zgadzali., Ale ogólnie rzecz biorąc, wszystko sprowadza się do tego: dziecko jest w porządku, więc niczego nie zmieniaj.

to uzasadnienie jest szczególnie kłopotliwe dla Anne Drapkin Lyerly z UNC, ponieważ może wywoływać poczucie winy u matki, jeśli coś pójdzie nie tak z jej ciążą.

„Kiedy przepisuje się leżenie w łóżku, implikacja jest taka, że jest to przydatne i że unieruchomienie jest tym, co ma zapobiec wszelkim przerażającym skutkom — czy to jest przedwczesne poród, poronienie lub stan przedrzucawkowy”, mówi Lyerly., „Jeśli okaże się, że dziecko urodzi się przedwcześnie lub kobieta zachoruje na stan przedrzucawkowy, będzie się martwić, że nie zastosowała się do zalecenia wystarczająco dobrze i będzie obwiniać siebie.”

Lyerly mówi, że na początku swojej kariery przepisała jednemu z pacjentów ścisłe leżenie w łóżku.ciąża zakończyła się poronieniem kilka godzin po tym, jak kobieta wzięła prysznic.

„nie było żadnego argumentu, który mógłbym zrobić, aby myślała, że to nie jej wina”, wspomina Lyerly. „Bo przecież przepisaliśmy jej leżenie w łóżku, a ona wstała.,”

Kiedy ciąża Siebers osiągnęła 37 Tydzień, Czas, w którym lekarze uważają, że można bezpiecznie rodzić, szew, który lekarze wzięli, aby utrzymać zamkniętą szyjkę macicy, został usunięty. Pozwolono jej wstać i wrócić do normalnej aktywności.

„więc może zadziałało naprawdę dobrze, a może nie było to konieczne” – mówi Siebers o swoim czasie spędzonym na leżeniu w łóżku. Ale po tym wszystkim, co przeszła rodzina, mówi, że wątpi, że będzie chciała mieć kolejne dziecko.,

teraz, rok po urodzeniu Frances, oboje jej rodzice wrócili do pracy na pełny etat.