prezydent William Henry Harrison umiera po zaledwie 32 dni urzędowania w tym dniu w 1841 roku. Harrison posiada niefortunny rekord prezydencki najkrótszej kadencji.

jak na ironię, człowiek z najkrótszą kadencją Białego Domu wygłosił najdłuższe przemówienie inauguracyjne w historii, co mogło być jego zgubą. To pierwsze przemówienie prezydenckie, wygłoszone w gorzko zimny Marcowy poranek, trwało godzinę i 45 minut., Harrison poszedł spać pod koniec dnia inauguracji z przeziębieniem, które wkrótce przekształciło się w śmiertelny przypadek zapalenia płuc. Niektórzy historycy twierdzą, że przypadek zapalenia wątroby mógł również przyczynić się do jego śmierci.

Harrison był ostatnim prezydentem urodzonym jako Anglik przed amerykańską rewolucją. Urodzony w Wirginii, uczęszczał do college ' u z zamiarem studiowania medycyny, ale zdecydował się wstąpić do wojska przed ukończeniem studiów., Prezydent John Adams przyjął do wiadomości wzorową służbę Harrisona w indiańskich wojnach Terytoriów Północno-Zachodnich i w 1801 mianował go gubernatorem Terytoriów Północno-Zachodnich (obecnie Indiana I Illinois). Harrison walczył później w bitwie nad Tamizą podczas wojny 1812 roku. Został kongresmenem i ambasadorem Kolumbii, zanim wystartował z Johnem Tylerem w wyborach prezydenckich w 1840 roku.

ku przerażeniu politycznego establishmentu Harrison i Tyler prowadzili kampanię w energicznym stylu uważanym za niestosowny w swojej epoce., Użyli oni pseudonimu Harrisona, Tippecanoe, który zdobył podczas brutalnej kampanii wojennej Indian w Tippecanoe Creek, i wymyślili hasło kampanii Tippecanoe i Tyler, too. Harrison i Tyler zorganizowali hałaśliwe wiece, podczas których rozdawali darmowe butelki z twardym cydrem umieszczone w małych butelkach w kształcie drewnianej kabiny. Ich taktyka, choć kontrowersyjna, okazała się sukcesem i 4 marca 1841 roku Harrison został zaprzysiężony na Dziewiątego prezydenta USA.

Po śmierci Harrisona pozostawił po sobie wdowę, Annę i trójkę ocalałych dzieci., Jego wnuk, Benjamin, został 23. prezydentem Stanów Zjednoczonych w 1889 roku. W przeciwieństwie do swojego dziadka, Benjamin Harrison pełnił pełną kadencję, ale przegrał reelekcję z Groverem Clevelandem w 1892.