Streszczenie

eksperymenty dotyczące poziomów i wydalania kodeiny i metabolitów w osoczu po podaniu podskórnym 20 mgm./ kgm. kodeiny do psów dał następujące wyniki: biologiczny okres półtrwania wolnej kodeiny wynosi około dwóch i pół godziny, i że sprzężonej kodeiny około czterech godzin., Wydalanie z moczem stanowi 4-11% podanego leku jako wolna kodeina, 42-58% jako skoniugowana kodeina i 46-69% jako całkowita kodeina. Wydalanie kału wynosi od 0,8 do 1,5% podanej dawki leku, z dominującą postacią wolnej kodeiny. Wydalanie wolnej i skoniugowanej kodeiny z żółcią jest znikome. Morfiny nie można było wykryć w próbkach osocza, moczu, kału lub żółci.,

biologiczny okres półtrwania wolnej i skoniugowanej kodeiny w osoczu małp wynosi około dwóch i pół godziny po podskórnym wstrzyknięciu 20 mgm./ kgm. kodeiny. Podskórne podanie ostatniej dawki kodeiny lub 4 dawki po 10 mgm./ kgm. w odstępach sześciogodzinnych uzyskano następujące obserwacje dla małp: odzysk moczu wyrażony jako procent podanej dawki kodeiny wynosi od 3 do 10% w postaci wolnej kodeiny, od 27 do 39% w postaci skoniugowanej kodeiny, 0.,5-2% jako wolna morfina, 6-10% jako skoniugowana morfina i 38-53% jako całkowite metabolity.

morfinę wyizolowano z moczu małp i zidentyfikowano na podstawie mieszanej temperatury topnienia pochodnej diacetylowej z autentycznym związkiem, a także eksperymentów z chromatografią papierową.

wydalanie kodeiny i jej metabolitów z kałem u małp jest nieznaczne.

sugerowano, że wyzwolona morfina przyczynia się do niskiego stopnia uzależnienia fizycznego, który rozwija się do kodeiny u małp.