Pidgin, pierwotnie język, który zazwyczaj rozwijał się w wyniku sporadycznych i ograniczonych kontaktów między Europejczykami a nie-Europejczykami w miejscach innych niż Europa od XVI do początku XIX wieku i często w związku z działaniami takimi jak handel, Rolnictwo plantacyjne i górnictwo. Typowe pidginsy funkcjonują jako lingua francas, czyli środki komunikacji międzygrupowej, ale nie jako vernaculary, które są zwykle definiowane jako odmiany języka używane do zwykłych interakcji, które występują poza kontekstem biznesowym., Pidgins nie ma native speakerów, ponieważ populacje, które używają ich podczas okazjonalnych kontaktów handlowych, utrzymują własne języki do komunikacji wewnątrzgrupowej.
funkcje komunikacyjne i okoliczności rozwoju pidgina odpowiadają za zmienny stopień normalizacji w ich często zredukowanych systemach. Między innymi często brakuje w nich fleksji czasowników i rzeczowników, prawdziwych artykułów i innych słów funkcyjnych (takich jak spójniki) oraz złożonych zdań. W ten sposób od czasu do czasu scharakteryzowano je jako „połamane” języki, a nawet jako „chaotyczne” lub najwyraźniej pozbawione wspólnych konwencji. Niemniej jednak, kilka pidginsów przetrwało od pokoleń, co wskazuje na dość stabilny system.,
niektóre z pidginów, które przetrwały kilka pokoleń, są również używane przez niektórych ich użytkowników, w tym nigeryjski Pidgin, kameruński Pidgin, Tok Pisin (Papua-Nowa Gwinea) i Bislama (Vanuatu), z których wszystkie są oparte na słownictwie głównie angielskim. Takie słowniki rozwinęły systemy tak złożone, jak te związane z kreolami i nazywane są rozszerzonymi pidginsami. Jednak niektórzy językoznawcy, którzy zakładają, że Kreole są dawnymi pidginsami, które zostały natiwizowane i rozszerzone przez dzieci, mają tendencję do klasyfikowania obu rodzajów języków jako kreolów., Bardziej prawdopodobnym wyjaśnieniem tego rozróżnienia jest fakt, że w swoich historiach pidgins nie był związany z populacjami, które uważają się za etnicznie kreolskie.
niektórzy badacze języków kreolskich uważają, że Lingua Franca, odmiana, która rozwinęła się w średniowieczu na styku Języków Romańskich z arabskim i innymi językami Lewantyńskimi, była pidginem. Jeśli to rozszerzenie terminu pidgin jest uzasadnione, to wiele innych takich odmian kontaktowych musiało rozwinąć się w ciągu historii ludzkości.,
podobnie jak kreolski, termin pidgin został rozszerzony na odmiany językowe, które rozwinęły się w wyniku kontaktów między tubylczymi grupami—na przykład Chinook żargon (USA i Kanada), Delaware Pidgin (USA) i Hiri Motu (Papua-Nowa Gwinea). Jak wynika z nazwy pierwszego z tych przykładów, termin pidgin również zmienił się z żargonem w mowie potocznej, pomimo naukowego zastrzeżenia, że żargon jest rozwojowo niestabilnym pre-pidginem., Interpretacja ta jest zgodna z tym, co uczeni skrystalizowali jako „pidgin-kreolski cykl życia”, zgodnie z którym sytuacja kontaktowa wytwarza żargon, który może umrzeć lub rozwinąć się w pidgin, który z kolei może umrzeć, pozostać jako taki, lub rozwinąć się w Rozszerzony pidgin, który podobnie może umrzeć, pozostać jako taki, lub rozwinąć się w Kreol. W związku z tym niektórzy językoznawcy twierdzą, że Kreol może pozostać jako taki lub dekreolizować (tj. utracić swoje cechy kreolskie), ponieważ asymiluje się z leksyfikatorem (językiem, z którego odziedziczył większość swojego słownictwa), jeśli oba są używane w tej samej polityce.,
do końca XIX wieku nie było rozwojowej ani technicznej korelacji między kreolami a pidginsami. Termin pidgin został po raz pierwszy zarejestrowany w języku angielskim w 1807 roku, ponieważ angielski został przyjęty jako język biznesu i handlu Kantonu (Guangzhou) W Chinach. W tym czasie termin business English był często pisany jako pigeon English, pisownia, która odzwierciedla lokalną wymowę. Chociaż termin biznes został zaakceptowany jako etymon, pidgin mógł również ewoluować od kantońskiego wyrażenia bei chin 'pay money' lub od zbieżności obu terminów.,
komunikacja konieczna do wymiany handlowej między Anglikami a Kantończykami doprowadziła do rozwoju chińskiego pidgina angielskiego. W miarę rozprzestrzeniania się handlu okazało się, że wśród lokalnych Kantońskich handlowców i ich europejskich odpowiedników jest zbyt mało tłumaczy. Wielu lokalnych handlowców zastosowało to, czego mało angielskiego nauczyli się dzięki sporadycznym kontaktom z bardziej biegłymi mówcami. To spowodowało, że Biznesowy Angielski używany w Kantonie coraz bardziej odbiegał od bardziej standardowych odmian angielskiego., Od końca XIX wieku językoznawcy rozszerzyli termin pidgin na inne odmiany języka, które pojawiły się w podobnych warunkach kontaktowych. Pidgin został następnie zindywidualizowany w kilku językach, podobnie jak pisin w Tok Pisin. Europejscy biznesmeni używali jednak innych, często obraźliwych, określeń świeckich dla takich odmian, w tym żargonu, baragouina i patois, ponieważ nowe odmiany nie były zrozumiałe dla rodzimych użytkowników ich leksykonów. To wyjaśnia, dlaczego pidgins często był szyderczo scharakteryzowany przez świeckich jako ” zepsute języki.,”
kilku kreolistów twierdziło, że kreolowie, a przynajmniej ci z oceanów Atlantyckiego i Indyjskiego, zaczęli bez wcześniejszych pidginsów. Na przykład, według francuskiego kreolisty Roberta Chaudensona, społeczności plantacyjne były poprzedzone zagrodami, na których zbliżone do kolonialnych odmian Języków Europejskich, a nie pidgins, były używane zarówno przez panów, sług, jak i niewolników., W miarę jak obce osady w tropikach ewoluowały w koloniach plantacyjnych, ich populacje rosły bardziej przez import niż przez narodziny, a modelowi mówcy DLA PRZYBYSZÓW składali się coraz więcej „wytrawnych” niewolników—to znaczy, nieosobowych mówców, którzy przybyli wcześniej i zaaklimatyzowali się w regionie i dlatego mówili przybliżeniami lokalnych kolonialnych odmian odpowiednich Języków Europejskich. Praktyka ta spowodowała, że kolonialne odmiany europejskie coraz bardziej odbiegały od oryginalnych leksykonów, aż ostatecznie zostały zidentyfikowane jako języki kreolskie., W ten sposób następowała stopniowa rozbieżność od bliższego przybliżenia leksyfikatora do odmian coraz bardziej różniących się, co było procesem ewolucyjnym określanym jako bazylektalizacja (basilect jest odmianą najbardziej odbiegającą od europejskiego leksyfikatora).
Dodaj komentarz