pierwszy Afroamerykanin, który opublikował książkę, Phillis Wheatley (ok. 1753-1784) stała się symbolem czarnych osiągnięć, a jej pisma dawały wymowne świadectwo przeciwko uprzedzeniom rasowym białych i instytucji niewolnictwa. Handlarze niewolników w Afryce Zachodniej porwali dziewczynę, która miała wtedy siedem lub osiem lat, i przywieźli ją do Bostonu w stanie Massachusetts, gdzie zamożny kupiec-krawiec John Wheatley i jego żona Susanna kupili ją do osobistej służby., Chociaż dziewczyna nie mówiła po angielsku, Wheatleyowie rozpoznali jej niezwykłe zdolności i przedwczesność. Nauczyła się z niezwykłą szybkością i wkrótce żyła bardziej jak córka Wheatleyów niż jako niewolnica. W ciągu dwóch lat mówiła płynnie po angielsku i w wieku 12 lat opublikowała swój pierwszy wiersz w Gazecie Rhode Island. Kilka lat później ukazał się wiersz pt. ” elegijny Poemat o śmierci Boskiego . . . George Whitefield” (1770), honorując ewangelickiego Metodystę, zyskał sławę po obu stronach Atlantyku.,

Phillis, prawdopodobnie nazwany od statku, który wywiózł ją z Afryki, zdobył szacunek i podziw wielu przywódców kolonialnych, w tym Johna Hancocka. W 1773 roku wyjechała do Anglii, gdzie Towarzystwo Londyńskie przyjęło ją z ciepłem i podziwem. Jej angielskie kontakty zachęcały ją do pracy i wspierały publikację jej książki „Poems on Various Subjects, Religious and Moral” (1773). W 1776 opublikowała poemat poświęcony George ' owi Washingtonowi, a nawet odwiedziła kwaterę generała w Cambridge.,

Kiedy śmierć dotknęła rodzinę Wheatley w 1774 roku, jednak życie Phillisa zaczęło spadać w dół. Kontynuowała pisanie i wyprodukowała 300-stronicowy tomik poezji( obecnie zaginiony), ale nie mogła znaleźć dla niego wydawcy. Jej nieszczęśliwe małżeństwo z Johnem Petersem, wolnym czarnoskórym z Bostonu, urodziło trójkę dzieci, z których dwoje wkrótce zmarło. Porzucona przez męża, Phillis podjęła pracę w pensjonacie, ale w grudniu 1784 roku zmarła zarówno ona, jak i jej Pozostałe dziecko.