Paracetamol (APAP) jest normalnie metabolizowany w wątrobie i nerkach przez enzymy P450. Nie obserwuje się toksyczności po podaniu dawek terapeutycznych APAP. Jednak po spożyciu dużych ilości APAP (>2000 mg / kg), powstają wysoce reaktywne chinony, metabolity APAP; reagują one z glutationem i grupami sulfhydrylowymi na krytyczne białka, powodując dysfunkcję komórek oraz toksyczność wątrobową i nerkową., Enzymy metabolizujące P450 różnią się nieco charakterem między wątrobą a nerkami. Czynniki zwiększające toksyczność nerek obejmują przewlekłą chorobę wątroby, prawdopodobnie płeć, równoczesne zniewagi nerek i warunki, które zmieniają aktywność układów enzymatycznych metabolizujących P450. Ostra toksyczność nerek charakteryzuje się uszkodzeniem komórek głównie ograniczonych do kanalików proksymalnych i znaczącym zmniejszeniem szybkości przesączania kłębuszkowego. Jednak niewiele jest dowodów na to, że przewlekłe podawanie APAP przyczynia się do przewlekłej choroby nerek i nefropatii przeciwbólowej., Jedyny raport na ten temat sugeruje, że leczenie skojarzone z aspiryną jest wymagane w przypadku uszkodzenia rdzenia u szczurów. Nie ma dowodów na rozwój przewlekłej nefropatii przeciwbólowej po zastosowaniu samego APAP. Badania epidemiologiczne u zdrowych osób nie wykazały istotnej korelacji między stosowaniem APAP a przewlekłą chorobą nerek i klasyczną nefropatią przeciwbólową. W związku z tym duże dawki APAP mogą powodować niewydolność nerek i wątroby, ale niewiele jest dowodów na wytwarzanie klasycznej nefropatii przeciwbólowej przy użyciu samego APAP.