Biblia nie podaje konkretnych wskazówek dotyczących usuwania ciała po śmierci. Praktyki epoki biblijnej są opisane w słowniku biblijnym Ungera w następujący sposób: „pogrzeb w czasach biblijnych nastąpił wkrótce po śmierci, co jest widoczne w opowiadaniach o pogrzebie Sary (Księga Rodzaju 23.1-20), Racheli (Księga Rodzaju 35.19-20) i pielęgniarki Rebeki (Księga Rodzaju 35.8). Hebrajczycy zwykle nie kremowali, z wyjątkiem najbardziej niezwykłych przypadków nagłych, jak w przypadku Saula i jego synów (1 Księga Samuela 31.11-13).,

później Babilończycy palili swoich zmarłych i składali ich prochy w ozdobnych urnach pogrzebowych, podobnie jak Grecy i Rzymianie. Hebrajczycy w późniejszym czasie, na co wskazują liczne ossuaria Znalezione w Palestynie Nowego Testamentu, również praktykowali kremację.”

chrześcijanie będą chcieli okazać szacunek dla ciała. Nawet jeśli istotna osoba lub duch przeszedł do wiecznego przeznaczenia, ciało jest namacalnym przypomnieniem wszystkiego, co osoba dla nas znaczyła. Ponadto ciało jest przeznaczone do zmartwychwstania, przemiany i pojednania z duchem podczas powrotu Chrystusa.,

czy pochówek czy kremacja najlepiej wyraża, że odpowiedni szacunek jest bardzo osobistą decyzją. Życzenia innych bliskich członków rodziny i przyjaciół powinny być również brane pod uwagę w każdej decyzji, ponieważ to oni będą żyć z decyzją i ze wspomnieniami.

przy zmartwychwstaniu nie będzie miało znaczenia, czy ciało człowieka zostało pochowane, czy skremowane. Bóg wie, jak podnieść ciało, albo w zmartwychwstaniu życia, albo w zmartwychwstaniu potępienia (Ew.Jana 5.28-29)., Nowe ciało Chrześcijanina będzie radykalnie zmienionym i uwielbionym ciałem, jak ciało wywyższonego Chrystusa. Będzie to wieczne, duchowe ciało, które nigdy więcej nie doświadczy słabości, choroby, cierpienia lub śmierci (1 Koryntian 15.35-54 i Filipian 3.20-21).