postulowano, aby pojedyncze nieprawidłowości w tympanometrii miały wpływ na tępanometrię. Autorzy przebadali 33 nieprawidłowe błony bębenkowe U 19 pacjentów z miażdżycą bębenkową i (lub) cienkie błony bębenkowe (bez warstwy środkowej lub włóknistej) na grupie kontrolnej 32 zdrowych uszu u 16 pacjentów z dopasowaniem wieku i płci., Wszyscy wybrani pacjenci byli wolni od chorób ucha środkowego na podstawie prawidłowego słuchu, prawidłowych pneumatycznych wyników otoskopowych oraz obecności skrzyżowanych odruchów akustycznych lub prawidłowych wyników w paracentezie. Wszyscy pacjenci w grupie kontrolnej mieli prawidłowe tympanogramy typu A, podczas gdy 20 (61%) błon bębenkowych w grupie Doświadczalnej wytwarzało nieprawidłowe tympanogramy. Spośród 20 nieprawidłowych błon bębenkowych 35% to typ As, 35% to typ Ad, 5% to typ B, a 25% to typ C., Błony miażdżycowe były bardziej narażone na zwiększoną sztywność na tympanogramie, np. As lub B, podczas gdy cienkie błony miały konfigurację Ad. Im większy stopień nieprawidłowości w obrębie błony bębenkowej, tym bardziej nieprawidłowy był tympanogram. Badanie to wykazało, że izolowane nieprawidłowości błony bębenkowej, takie jak tympanoskleroza i cienkie błony, może zmienić tympanogram w przypadku braku choroby ucha środkowego, i że rodzaj tympanogramu można przewidzieć na podstawie charakteru i zakresu nieprawidłowości., Dlatego nieprawidłowy tympanogram może wskazywać na chorobę ucha środkowego, nieprawidłowość błony bębenkowej lub oba. Obecność odruchu akustycznego jest ważna w tym różnicowaniu.