Ocena i Postępowanie w przypadku Rozdarcia mankietu rotatora o częściowej grubości

problem

częściowe Rozdarcia mankietu rotatora mogą powodować znaczny ból i ograniczenia funkcjonalne u chorych. Częściowa grubość łez może być po stronie stawowej ścięgna, po stronie brzusznej ścięgna lub wewnątrz ścięgna. Ekstremalna zmienność w etiologii, wielkości i lokalizacji częściowej grubości łez mankietu rotatora w połączeniu z ograniczonymi danymi dotyczącymi ich zarządzania spowodowały, że urazy te stanowią złożony problem kliniczny.,

w starszej populacji pacjentów częściowe łzy grubości częściej wpływają na stawową stronę ścięgna supraspinatus w pobliżu jego włożenia do stopy większej guzowatości. Te stawowo-boczne łzy supraspinatus występują z powodu słabego unaczynienia w tym regionie w połączeniu ze znacznie zmniejszoną wytrzymałością na rozciąganie w porównaniu do strony bursalnej, która składa się z odpornych na pęknięcie elastycznych wiązek ścięgien. U młodszej, nadustkowatej atlety, częściowe łzy grubościenne są widoczne bardziej tylnie w przedziale supraspinatus-infraspinatus.,

główne czynniki etiologiczne różnią się dla każdego podtypu częściowej grubości Rozdarcia. Łzy Bursal-stronne wydają się być głównie spowodowane przez uderzenie subacromial. Łzy stawowo-boczne zwykle wynikają z urazu do zdegenerowanego ścięgna. Łzy wewnątrznaczyniowe wynikają z różnicowego naprężenia ścinającego w obrębie ścięgna supraspinatus.

badania biomechaniczne wykazały, że w obecności częściowego Rozdarcia grubości, wzory naprężeń w pozostałym nienaruszonym mankiecie rotatora ulegają wpływowi., W połączeniu z ograniczonym potencjałem spontanicznego gojenia predysponuje tkankę do progresji Rozdarcia.

chociaż leczenie zachowawcze jest często skuteczne w zmniejszaniu bólu i poprawie zakresu ruchu i funkcji, trwałe objawy i niepełnosprawność mogą być obecne, uzasadniając interwencję chirurgiczną. W literaturze opisano różne podejścia do chirurgicznego leczenia częściowych łez mankietu rotatora z różnymi wynikami.,

Prezentacja kliniczna

łzy częściowe są często bezobjawowe, ale mogą objawiać się bólem i ograniczoną czynnością barku. Pacjenci często zgłaszają ból i sztywność dotkniętego ramienia z łzami o częściowej grubości, często występującymi z większym bólem niż łzy o pełnej grubości. Ból w nocy oprócz bólu nasilonego przez aktywne, typowe są dolegliwości. Łzy Bursal-stronne są znacznie bardziej bolesne niż wewnątrzkręgowe lub stawowe jednostronne łzy częściowej grubości., Napowietrzni sportowcy zwykle mają inną prezentację niż ich starsi odpowiednicy, a ich podstawowymi dolegliwościami są głęboki, tylny ból barku i zmniejszona prędkość rzucania.,

Diagnostyka

badanie fizykalne

fizyczne objawy choroby mankietu rotatora są często niespecyficzne i można je podzielić na dwie grupy: te, które są spowodowane zapaleniem Bursy podromialnej i ścięgna mankietu rotatora, które powodują bolesny łuk ruchu, objawy uderzenia i przykurcze oraz te, które wynikają z łez ścięgna, które mogą występować z objawem opadania ramienia, osłabieniem mięśni i atrofią.

inspekcja – Szukaj oznak zaniku nadnerczy i / lub infraspinatus, biorąc pod uwagę dominację ramion.,

badanie palpacyjne – pacjenci z patologią mankietu rotatora mogą być podatni na badanie palpacyjne nad przednio-bocznym aspektem ramienia w rejonie Wstawienia supraspinatus na większej guzowatości.

zakres ruchu-aktywny (AROM) i pasywny zakres ruchu (PROM) należy ocenić zarówno dla chorego, jak i przeciwstronnego ramienia. Bierne zgięcie do przodu mniejsze niż 110 Stopni, Obrót zewnętrzny mniejszy niż 25 stopni i obrót wewnętrzny poniżej drugiego poziomu kręgów krzyżowych sugerują sztywność barku budzącą obawy związane z przylegającym zapaleniem torebki stawowej., Pacjenci z różnicami w AROM i PROM zwiększają podejrzenie patologii mankietu rotatora. Często u pacjentów z częściowym zgięciem mankietu rotatora występuje normalny aktywny ROM, ale zgłaszają bolesny łuk z zgięciem do przodu i uprowadzeniem między 80 A 120 stopniami.

Badanie wytrzymałości mankietu rotatora/testy prowokacyjne – każda część mankietu rotatora powinna być badana pod kątem wytrzymałości i czy testy rezystancyjne wywołują ból. Do specyficznych badań prowokacyjnych barku należą:

Test Jobe — wskazuje na integralność ścięgna supraspinatus i na udar podromialny., Testuje zdolność pacjentów do opierania się naciskowi w dół na ramię trzymane pod kątem 90 stopni w płaszczyźnie łopatkowej i 45 stopni obrotu wewnętrznego. Słabość jest lepsza niż ból jako kryterium pozytywnego testu.

Neer Impingement Sign / Test — wskazuje na impingement większej guzowatości względem akromionu podczas zakresu ruchu. Egzaminator powinien ustabilizować łopatkę jedną ręką, a drugą podnieść ramię w płaszczyźnie szkaplerza. Pozytywnym objawem jest ból w zakresie 70-110 stopni w ramieniu z pełnym zakresem ruchu., Pozytywnym testem jest złagodzenie bólu z powyższego manewru po podaniu podakromicznego wstrzyknięcia lidokainy.

Test Hawkinsa — wskazuje na uderzenie większej guzowatości w więzadło koralikowo-obojczykowe. Zginaj ramię i łokieć do 90 stopni, a następnie siłą wewnętrznie obróć ramię. Ból z tym manewrem wskazuje pozytywny test.

badanie radiograficzne

wstępna ocena pacjentów z bólem barku często obejmuje zwykłe serie rentgenowskie, w tym Widok Grashey ' a, Widok łopatkowy Y i widok pachowy., Podczas gdy u pacjentów z częściową grubość rotator łzy mankietu rzadko mają Wyniki na zwykłych radiogramów, promienie rentgenowskie mogą zidentyfikować obecność glenohumeral zmiany zwyrodnieniowe i pozwalają na ocenę morfologii akromicznej. W przypadku pacjentów z wywiadem i badaniem fizykalnym zgodnym z patologią mankietu rotatora, MRI i USG stały się modalnościami obrazowania z wyboru.

MRI-zapewnia najbardziej kompletną ocenę anatomii i integralności strukturalnej barku. Zgłoszony do odbioru patologii mankietu rotatora o czułości 84% i swoistości 96%., Diagnostyka MRI częściowego rotatora grubości opiera się na obecności zwiększonego sygnału i zakłóceniu normalnego wprowadzania na większą guzowatość. Nieprawidłowa morfologia na obrazach T1 z odpowiednim zwiększonym sygnałem w obszarze na obrazach T2 jest zgodna z uszkodzeniem mankietu rotatora. Zwiększona stawów lub subacromial płukania płynu mogą być również wykazane w ustawieniu częściowej grubości łez.

USG — opłacalne, ale użyteczność jest bardzo zależna od operatora., Częściowa grubość łez pokaże ogniskowych ścięgien kontur defektu lub liniowe pasmo albo mieszany hipohiperechoic lub czysto bezechowy wygląd. Dokładniejsze dla pełnej grubości niż łzy częściowej grubości, ponieważ trudno jest odróżnić łzy częściowej grubości od blizn w ścięgnie lub małej zmiany o pełnej grubości.

leczenie nieoperacyjne

badanie leczenia nieoperacyjnego dla pacjentów z częściowym rozdarciem mankietu rotatora jest zwykle stosowane z poprawą bólu, ruchu i siły często obserwowaną., Zarządzanie nieoperacyjne obejmuje modyfikację aktywności z unikaniem działań prowokacyjnych, leków przeciwzapalnych, podakromicznych zastrzyków kortykosteroidów i nadzorowaną fizykoterapię w celu utrzymania lub odzyskania zakresu ruchu, wykonywania rozciągania torebek i poprawy mankietu rotatora i siły mięśni peryskapularnych po ustąpieniu stanu zapalnego i bólu., Chociaż istnieją ograniczone dane potwierdzające stosowanie subakromicznych zastrzyków kortykosteroidów w ustawieniu częściowych łez stożkowych rotatora grubości, wielu pacjentów uzyskuje znaczną ulgę po tej części ich nieoperacyjnego schematu leczenia. Wielu pacjentów poprawia się dzięki zachowawczym środkom w ciągu 3-6 miesięcy. Istnieją pewne dane na poparcie faktu, że łzy poboczne słabo reagują na leczenie nieoperacyjne i zaleca się wczesną interwencję chirurgiczną.,

wskazania do zabiegu chirurgicznego

pacjenci z uporczywymi objawami bólu i niepełnosprawności po odpowiednim badaniu leczenia nieoperacyjnego powinni być rozważeni do zabiegu chirurgicznego. Pacjenci z obustronnymi zmianami stawowymi wysokiego stopnia (> 50% wszczepienia ścięgna) i pacjenci z obustronnymi łzami płucnymi powinni być uważnie obserwowani pod kątem odpowiedzi na nieoperacyjne leczenie z uwzględnieniem wczesnej interwencji chirurgicznej.,

technika chirurgiczna

ocena śródoperacyjna/artroskopia diagnostyczna

w ramach standardowej diagnostycznej artroskopii barkowej, Wkładanie mankietu rotatora na guzowatość większą ocenia się przez tylny portal obserwacyjny. Postrzępione włókna ścięgien są usuwane za pomocą artroskopowej golarki z powrotem do normalnego pojawiającego się ścięgna. Po zakończeniu oczyszczania przegubowe jednostronne częściowe łzy mankietu rotatora mogą być klasyfikowane zgodnie z klasyfikacją Ellmana., System ten opiera się na badaniach anatomicznych, które wykazały, że średnia grubość wstawki supraspinatus na większej guzowatości odcisku.

klasyfikacja Ellmana opiera się na wielkości łzy i tym, czy znajduje się ona po stronie stawowej (A), czy po stronie bursalnej (B). Gatunek 1. poniżej 3 mm głębokości. Stopień 2à 3-6mm. Stopień 3à większy niż 6mm, co stanowi ponad 50% grubości ścięgna.

miejsce zmiany stawowej może być oznakowane szwem PDS, aby umożliwić ocenę strony bursalnej mankietu rotatora, gdy artroskop jest przekierowany do przestrzeni podromicznej.,

zalecany zabieg obejmuje oczyszczenie z akromioplastyką lub bez W przypadku łzawek przegubowych stopnia 1 oraz łzawek przegubowych stopnia 1 i 2. Akromioplastyka powinna być rozważona, gdy podejrzewa się etiologię zewnętrzną, reprezentowaną przez uderzenie mankietu na spodzie akromionu, rozerwanie bursal-side i / lub postrzępienie dolnej części więzadła koralikowo-obojczykowego. W przypadku łez stawowych stopnia 3 i łez brzusznych stopnia 2 lub 3 należy wykonać naprawę ścięgna, której technika opiera się na preferencjach chirurga i celach pacjenta., Opcje obejmują transtendinous naprawy, takedown i naprawy i transosseous naprawy.

oczyszczenie częściowego Rozdarcia mankietu rotatora z lub bez Akromioplastyki

oczyszczenie może złagodzić mechaniczne podrażnienia w przestrzeni podromialnej i stawie ramienno–ramiennym. Może również usunąć komórki zapalne i mediatory zapalne.

umieść pacjenta w fotelu plażowym lub pozycji bocznej pod znieczuleniem ogólnym lub blokiem nerwów międzykalenowych.,
wykonać kompleksową diagnostyczną artroskopię barku stawu ramiennego przez Standardowy portal tylny.
miejsce częściowego Rozdarcia jest usuwane artroskopową golarką z powrotem do normalnego pojawiającego się ścięgna.
Po oczyszczeniu należy ocenić odcisk stopy supraspinatus za pomocą sondy artroskopowej w celu określenia głębokości Rozdarcia o częściowej grubości, pozwalającej na charakterystykę Rozdarcia zgodnie z klasyfikacją Ellmana.,
Po oczyszczeniu śródstawowym miejsce częściowego Rozdarcia jest oznakowane szwem PDS pozwalającym na ocenę powierzchni opuszkowej mankietu rotatora w przestrzeni podromicznej.
spód akromionu jest oczyszczany z tkanek miękkich za pomocą sondy częstotliwości radiowej.
za pomocą artroskopowego zadzioru lub golarki do cięcia kości wykonuje się akromioplastykę, usuwając wszelkie ostrogi spodni, tworząc odpowiednią przestrzeń dla leżącego u podstawy mankietu rotatora.,

Naprawa Transtendinous

naprawa Transtendinous ma teoretyczną zaletę polegającą na zachowaniu bocznej części pierwotnego śladu wkładki mankietu i zminimalizowaniu niedopasowania długości do napięcia naprawionego mankietu rotatora.

umieść pacjenta w fotelu plażowym lub pozycji bocznej pod znieczuleniem ogólnym lub blokiem nerwów międzykalenowych.
wykonać kompleksową diagnostyczną artroskopię barku stawu ramiennego przez Standardowy portal tylny.,
W przypadku łez stawowych miejsce łez częściowych jest usuwane przy pomocy artroskopowej golarki z powrotem do normalnego ścięgna.
Po oczyszczeniu należy ocenić odcisk stopy supraspinatus za pomocą sondy artroskopowej w celu określenia głębokości Rozdarcia o częściowej grubości, pozwalającej na charakterystykę Rozdarcia zgodnie z klasyfikacją Ellmana.
,
szwy z kotwicy są przetaczane przez krawędzie częściowej grubości łezki, a następnie wiązane w przestrzeni subakromicznej. Shuttling może być wykonywany za pomocą igły rdzeniowej lub urządzenia do przechodzenia szwów i przeszywającego szwu PDS.
w przypadku łez stawowo-bocznych< 1,5 cm w kierunku przednio-tylnym stosuje się tylko jedną kotwicę szwu.
do łez stawowych> 1,5 cm w kierunku przednio-tylnym stosuje się dwie bioabsorbujące kotwy szwowe podwójnie obciążone nieabsorbującym poliestrem #2.,

pełne usunięcie i naprawa

jest to preferowane przez autora podejście do urazów Ellman 3, ponieważ zapewnia najbardziej niezawodne i powtarzalne podejście do częściowych łez stożka rotatora – zarówno stawowych, jak i brzusznych.

umieść pacjenta w fotelu plażowym lub pozycji bocznej pod znieczuleniem ogólnym lub blokiem nerwów międzykalenowych.
wykonać kompleksową diagnostyczną artroskopię barku stawu ramiennego przez Standardowy portal tylny.,
miejsce częściowego Rozdarcia jest usuwane artroskopową golarką z powrotem do normalnego pojawiającego się ścięgna.
Po oczyszczeniu należy ocenić odcisk stopy supraspinatus za pomocą sondy artroskopowej w celu określenia głębokości Rozdarcia o częściowej grubości, pozwalającej na charakterystykę Rozdarcia zgodnie z klasyfikacją Ellmana.
w przypadku łez stawowych należy oznaczyć miejsce zmiany szwem PDS za pomocą igły rdzeniowej do lokalizacji w przestrzeni podromicznej.,
w przestrzeni podromicznej należy wykonać akromioplastykę w przypadku wizualizacji zmiany uderzeniowej (przed lub po naprawie mankietu rotatora).
po zlokalizowaniu wady łza jest zakończona za pomocą golarki, a krawędzie łzy są usuwane z powrotem do normalnego pojawiającego się ścięgna.
ślad jest oczyszczany z tkanek miękkich i obkurczany.
w zależności od wielkości rozdarcia w wymiarze przednio-tylnym na styku większej guzowatości i powierzchni stawowej umieszcza się 1-2 kotwy szwowe.,
sekwencyjne Przejście szwu odbywa się przez krawędź ścięgna za pomocą wybranych przez chirurga urządzeń przechodzących (lassos, SELF-retrieving passer, itp.).
wykonuje się artroskopowe wiązanie węzłów.
w zależności od preferencji chirurga można wstawić dwie boczne kotwy rzędowe do konstrukcji naprawczej dwurzędowej.

Naprawa Przezbrzuszna

umieść pacjenta w fotelu plażowym lub pozycji bocznej pod znieczuleniem ogólnym lub blokiem nerwów międzyskalenowych.,
wykonać kompleksową diagnostyczną artroskopię barku stawu ramiennego przez Standardowy portal tylny.
miejsce częściowego Rozdarcia jest usuwane artroskopową golarką z powrotem do normalnego pojawiającego się ścięgna.
Po oczyszczeniu należy ocenić odcisk stopy supraspinatus za pomocą sondy artroskopowej w celu określenia głębokości Rozdarcia o częściowej grubości, pozwalającej na charakterystykę Rozdarcia zgodnie z klasyfikacją Ellmana.,
przedłużenie przednio-boczne zmiany powinno mierzyć co najmniej 9 mm, aby wykonać tę technikę przezbrzuszną.
przed naprawą ścięgna artroskop jest przełączany do przestrzeni podromicznej przez Standardowy portal boczny, a bursektomia jest wykonywana przy użyciu golarki o pełnym promieniu 5,5 mm, aby lepiej ocenić stronę bursalną mankietu rotatora.
specjalistyczne urządzenie służy do przepuszczania szwów przez ścięgno supraspinatus w miejscu częściowego Rozdarcia grubości, bezpośrednio na granicy między nienaruszoną i oczyszczoną tkanką ścięgna.,
szwy są następnie przepuszczane z kory bocznej 1,5 cm dystalnej do wierzchołka większej guzowatości i wiązane w tej pozycji.
aby umieścić dwa transosseous tunele obok siebie, minimalny most kostny 3mm pomiędzy powinny być zachowane.

perły i pułapki Technik

Perły

zrozumieć różne opcje i podejścia w zarządzaniu częściowej grubości łez.

należy odpowiednio oczyścić miejsce Rozdarcia częściowej grubości, aby lepiej zrozumieć jego zakres i móc odpowiednio sklasyfikować rozdarcie.,

przeglądanie strony z bocznego portalu może poprawić wizualizację i pomóc w przejściu szwu.

pułapki

nieodpowiednie oczyszczenie może prowadzić do błędnej klasyfikacji urazu i błędnej decyzji o leczeniu.

potencjalne powikłania

oczyszczenie z akromioplastyką lub bez niej nie zapobiega progresji do rozdarcia o pełnej grubości.

ci, którzy przeszli usunięcie i naprawę, mają niewielkie ryzyko (10%) ponownego rozerwania ścięgna, z większym ryzykiem dla starszych pacjentów.,

znacznie większe ryzyko niepowodzenia leczenia ze zmianami opłucnowymi (20%) niż stawowymi.

poza postępem łzawienia rzadko występują inne powikłania, w tym sztywność i zakażenie.

Rehabilitacja pooperacyjna

zabieg z akromioplastyką lub bez

zabieg zapewniający komfort do ustąpienia bólu pooperacyjnego.

pacjenci powinni wykonywać aktywne i pasywne ruchy barku w sposób tolerowany w bezpośrednim okresie pooperacyjnym.,

usunięcie i naprawa

– standardowy protokół pooperacyjny mankietu rotatora

pacjent umieszczony w immobilizerze barkowym na 4-6 tygodni, wychodząc z procy do biernego zakresu ćwiczeń ruchowych.

ruch aktywny rozpoczęty w 4 tygodniu, a ćwiczenia rezystancyjne rozpoczęte w 12.

powrót do normalnej aktywności po 6 miesiącach.

Naprawa Transtendona

Lekka przyspieszona terapia, wyjmująca pacjentów z immobilizera barkowego do aktywnego zakresu ruchu po 3 tygodniach, ze wzmocnieniem rozpoczętym po 10 tygodniach po operacji.,

Transosseous repair

Ramię unieruchomione w temblaku przez 6 tygodni, wychodzące na pasywny zakres ćwiczeń ruchowych.

Po 6 tygodniach rozpoczynają się aktywne ćwiczenia ruchowe we wszystkich płaszczyznach, w tym ćwiczenia izometryczne i dynamiczne.

rozciąganie napowietrzne i rotacyjne wewnętrzne rozpoczyna się po odzyskaniu pełnego zakresu ruchu w okresie 2-4 miesięcy.,

jeśli chodzi o unieruchomienie zawiesia, umieszczenie ramienia w pozycji neutralnej w przeciwieństwie do tradycyjnego unieruchomienia zawiesia w rotacji wewnętrznej może zmniejszyć ryzyko awarii naprawy.

w końcowej obserwacji, większość pacjentów nie zgłasza znaczącej różnicy w zakresie ruchu pooperacyjnego w porównaniu do strony przeciwnej.

wyniki/dowody w literaturze

porównanie wyników oczyszczania z lub bez akromioplastyki dla częściowej grubości łez rotatora (Strauss i in.). Patrz tabela I.

porównanie wyników oczyszczania z lub bez akromioplastyki dla częściowych łez stożkowych rotatorów (Strauss i in.).

porównywanie wyników klinicznych dla naprawy transtendonu, pełnego usunięcia i naprawy oraz transosseous naprawy częściowej grubości łez rotatorów (Strauss i in.). Patrz tabela II.

Strauss, EJ, Salata, MJ, Kercher, J, Barker, JU, McGill, K, Bach, BR, Romeo, AA, Verma, NN. „The Artroskopic Management of Partial Thickness Rotator Cuff Tears: A Systematic Review of the Literature”. Artroskopia. o. 27. 2011. 568-580, (Systematic review of the management of partial thickness rotator cuff tears with assessment of outcomes reported in the literature.)

Ellman, H. „Diagnostyka i leczenie niepełnych łez stożkowych rotatorów”. CORR. 1990. 64-74 (Artykuł przeglądowy dotyczący oceny i zarządzania częściowymi łzami mankietu rotatora.)

„In Situ Transtendon Repair przewyższa zakończenie łez i naprawę częściowych przegubowych bocznych łez ścięgnistych Supraspinatus”. JSE. o. 17. 2008. 2012-01-28 12: 00: 00, (Badanie biomechaniczne porównujące dwie techniki naprawy dla wysokogatunkowych, częściowych, stawowych łez ścięgna supraspinatus mankietu rotatora: transtendon in situ repair i tear completion with repair. Naprawa transtendonu in situ miała statystycznie znamienny mniejszy gapping (P = .0001) i wyższa średnia wytrzymałość na uszkodzenia (P = .0011) niż dwurzędowa naprawa prowadząca autorów do wniosku, że naprawa transtendona in situ była biomechanicznie lepsza od zakończenia łez dla częściowych, stawowo-bocznych łez supraspinatus.)

Ide, J, Maeda, S, Takagi, K., „Artroskopowa Naprawa Transtendon częściowej grubości przegubowych bocznych łez mankietu rotatora: badanie anatomiczne i kliniczne”. AJSM. o. 33. 2005. 1672-1679 (W 43 barkach zwłok autorzy zmierzyli szerokość wstawki nadgatunkowej (kierunek przyśrodkowo-boczny) oraz odległość między krawędzią chrząstki stawowej a wstawką ścięgna. Średnia szerokość wstawki supraspinatus wynosiła 9,6 mm, a średnia odległość między krawędzią chrząstki stawowej a wstawką ścięgna wynosiła 0,3 mm., W badaniu klinicznym obejmującym 17 pacjentów (średni wiek, 42 lata; zakres, 17-51 lat) obserwowano średnią obserwację trwającą 39 miesięcy – średnie wyniki uzyskane na Uniwersytecie Kalifornijskim w Los Angeles i japońskim Stowarzyszeniu ortopedycznym znacznie poprawiły się z odpowiednio 17,3 i 68,4 punktu do 32,9 i 94,8 punktu. Oceniono w skali Japońskiego Stowarzyszenia ortopedycznego, wyniki były doskonałe u 14, dobre U 2 i uczciwe u 1 pacjenta; nie było słabych wyników. Z 6 zawodników, 2 powróciło do swoich poprzednich dyscyplin na tym samym poziomie, 3 powróciło na niższym poziomie, a 1 nie był w stanie powrócić.,)

Park, jy, Yoo, MJ, Kim, MH. „Porównanie wyników chirurgicznych między opuchlizną i częściową grubością rotatora łzy mankietu”. Ortopedia. o. 26. 2003. 387-390 (Dwadzieścia cztery stawowe i 13 pęknięć częściowej grubości rotatora łzy mankietu oceniono w celu złagodzenia bólu i regeneracji funkcjonalnej. Po 6 miesiącach po operacji średni wynik bólu zmniejszył się z 6,2 do 1,7 u pacjentów z łzami stawowymi i z 7,1 do 0,9 u pacjentów z łzami płucnymi., Chociaż łagodzenie bólu i regeneracja funkcjonalna były doskonałe w obu grupach, wyniki były lepsze u pacjentów z pęknięciem mankietu rotatora o częściowej grubości po 6 miesiącach po operacji.)

Porat, S, not, WM, Fouse, MN. „Naprawa częściowej grubości łez rotatora mankietu: przegląd retrospektywny z Minimum dwóch lat obserwacji”. JSE. o. 17. 2008. 2012-01-23 12: 00: 00 (Demontaż i naprawa skutkowały poprawą średniego wyniku UCLA z 17,25 do 31,45 z dobrymi lub doskonałymi wynikami zgłoszonymi u 83,3% pacjentów., Autorzy doszli do wniosku, że ukończenie wysokiej jakości częściowej grubości Rozdarcia mankietu rotatora, a następnie naprawa, skutkuje kliniczną poprawą.)

Tauber, m, Koller, H, Resch, H. „Transosseous Artroskopic Repair of Partial Articular Surface supraspinatus Tendon Tears”. Chirurgia Stawu Kolanowego Traumatol Artrosc. o. 16. 2008. 608-613 (Autorzy opisują artroskopową technikę transtendonu polegającą na transosseous refixation articular-sided partial tears pozostawiając nienaruszoną warstwę żuchwy ścięgna supraspinatus., Zakrzywiona pusta igła służy do wykonywania całego artroskopowego szwu transosseous materaca przywracając anatomiczny kontakt ścięgna z kośćmi mankietu rotatora z odciskiem stopy. Wstępne wyniki kliniczne 16 pacjentów przekonują o znacznym złagodzeniu bólu i poprawie funkcjonalnej-wynik UCLA poprawił się z 15,8 do 32,8, a VAS zmniejszył się z 7,9 do 1,2.)

Waibl, B, Buess, E. „Partial Thickness Articular Surface Supraspinatus Tears: A New Transtendon Suture Technique”. Artroskopia. o. 21. 2005. 376-381, (Autorzy opisują technikę szwu transtendon, która jest w stanie zachować nienaruszone włókna ścięgna i osiągnąć mocne mocowanie ścięgna do stopy kości ramiennej za pomocą 1 podwójnie obciążonej kotwicy szwu. Wyniki kliniczne pierwszych 22 kolejnych pacjentów są zgłaszane, wykazując wzrost wyniku UCLA z 17,1 do 31,2 punktów i wskaźnik satysfakcji pacjenta na poziomie 91%.)

podsumowanie

częściowe łzy mankietu rotatora mogą być znaczącym źródłem bólu barku i ograniczenia funkcjonalnego. Gdy nieoperacyjne zarządzanie zawodzi, interwencja chirurgiczna jest uzasadniona., Obecnie nie ma dowodów na poparcie specjalnego algorytmu leczenia dla patologii mankietu rotatora o częściowej grubości. Dostępne dane potwierdzają, że ogólnie łzy, które obejmują mniej niż 50% Wstawienia ścięgna, mogą być traktowane z dobrymi wynikami przez oczyszczenie z formalną akromioplastyką lub bez niej. Gdy łza jest większa niż 50%, konieczna jest naprawa chirurgiczna z wieloma opcjami dostępnymi dla chirurga., Zrozumienie natury patologii rotatora częściowej grubości i dostępnych metod leczenia pozwala na skuteczne wyniki u większości pacjentów.