objawy ataksji

zaburzenia chodu/postawy – trudności w utrzymaniu prawidłowej postawy pionowej, równowagi, skoordynowanego chodzenia i biegania. Chwiejny chód, oszołomienie, potknięcie, upadek, chwiejność na schodach lub utrzymanie równowagi na ruchomych platformach, takich jak schody lub łodzie. Trudności te są często spowodowane dysfunkcją móżdżku.

drobna inkoordynacja ruchowa – trudności z pisaniem pisma, krojeniem jedzenia, otwieraniem słoików, zapinaniem ubrań, szyciem, pisaniem na maszynie, grą na instrumencie lub sportem.,

trudności w mówieniu i połykaniu – mowa: niewyraźna, powolna, niewyraźna, nieprawidłowa w rytmie. Połykanie: trudności w połykaniu lub zadławieniu się (zwłaszcza płynami).

zaburzenia widzenia – niewyraźne widzenie lub podwójne widzenie. Czytanie: trudności w przemieszczaniu się od słowa do słowa. Problemy związane z poruszaniem się obiektów lub przesuwaniem spojrzenia z jednego obiektu do drugiego.

zwiększone zmęczenie – pacjenci z ataksją spowodowaną atrofią móżdżku często doświadczają nieoczekiwanego zmęczenia podczas wykonywania normalnych czynności., Zaburzona Regulacja skoordynowanych ruchów może prowadzić do zwiększonego zmęczenia z powodu konieczności poświęcenia więcej wysiłku na wykonywanie czynności, które nie są już płynne lub skoordynowane. Pacjenci z ataksją często zgłaszają potrzebę „skoncentrowania się” na swoich ruchach.

problemy poznawcze i nastrojowe – oprócz dysfunkcji ruchowych pacjenci ze zwyrodnieniem móżdżku mogą mieć trudności poznawcze i emocjonalne. Móżdżek odgrywa rolę w niektórych formach myślenia., Pacjenci z atrofią móżdżku mogą mieć zaburzenia przypominania nowo poznanych informacji lub trudności z „funkcjami wykonawczymi”, takimi jak tworzenie planów i utrzymywanie myśli w odpowiedniej kolejności. Zaburzenia osobowości i nastroju, takie jak zwiększona drażliwość, lęk i depresja, są bardziej powszechne u osób z degeneracją móżdżku niż u osób kontrolnych. Ważne jest, aby zbadać nastrój i funkcje poznawcze u pacjentów z problemami móżdżku. Zaburzenia te mogą reagować na leczenie, takie jak ćwiczenia poznawcze, psychoterapia i leczenie farmakologiczne.,

pacjenci z ataksją móżdżku mogą mieć objawy, które obejmują wiele aspektów życia i różnią się znacznie w zależności od osoby. Pacjenci z ataksją powinni pozostać w bliskim kontakcie z lekarzem głównym, neurologiem, psychiatrą lub psychologiem, a także z fizykiem, mową i połykaniem oraz terapeutami zajęciowymi, aby nowe trudności mogły być wcześnie rozpoznane i leczone w celu zmniejszenia przyszłych urazów.,