• Advanced

    • Basic

sfera o średnicy około 12 mil, lub podobnej wielkości do Wyspy Manhattan, jak pokazano na tej ilustracji., (Credit: NASA ' s Goddard Space Flight Center)

Ten schemat pulsara pokazuje gwiazdę neutronową z silnym polem magnetycznym (linie pola pokazane na niebiesko) i wiązką światła wzdłuż osi magnetycznej. Gdy gwiazda neutronowa obraca się, pole magnetyczne obraca się wraz z nią, zamiatając wiązkę w przestrzeni. Jeśli ta wiązka przelatuje nad ziemią, widzimy ją jako regularny impuls światła. (Źródło: NASA / Goddard Space Flight Center Conceptual Image Lab)

gwiazdy neutronowe powstają, gdy masywna gwiazda kończy się paliwem i zapada się., Centralny obszar Gwiazdy – jądro-zapada się, zmiażdżąc ze sobą każdy proton i elektron w neutron. Jeśli jądro zapadającej się gwiazdy znajduje się pomiędzy 1 A 3 masami słońca, nowo powstałe neutrony mogą zatrzymać zapadanie się, pozostawiając za sobą gwiazdę neutronową. (Gwiazdy o wyższych masach będą nadal zapadać się w czarne dziury o masie gwiazdowej.)

ten upadek pozostawia po sobie najgęstszy znany obiekt – obiekt o masie słońca zgniecionej do rozmiarów miasta. Te Gwiezdne pozostałości mierzą około 20 kilometrów (12,5 Mil) średnicy., Jedna kostka cukru z gwiazdy neutronowej ważyłaby na Ziemi około 1 bilion kilogramów (lub 1 miliard ton) – mniej więcej tyle, co góra.

odkąd gwiazdy neutronowe zaczęły istnieć jako gwiazdy, znajdują się one rozproszone po całej galaktyce w tych samych miejscach, w których znajdujemy Gwiazdy. Podobnie jak gwiazdy, można je znaleźć samodzielnie lub w układach binarnych z towarzyszem.

wiele gwiazd neutronowych jest prawdopodobnie niewykrywalnych, ponieważ po prostu nie emitują wystarczającej ilości promieniowania. Jednak w pewnych warunkach można je łatwo zaobserwować., Kilka gwiazd neutronowych zostało znalezionych w centrum pozostałości supernowych emitujących promieniowanie rentgenowskie. Częściej jednak gwiazdy neutronowe wirują dziko z ekstremalnymi polami magnetycznymi, takimi jak pulsary lub magnetary. W układach binarnych, niektóre gwiazdy neutronowe można znaleźć akreujące materiały od swoich towarzyszy, emitujące promieniowanie elektromagnetyczne zasilane energią grawitacyjną akreującego materiału. Poniżej przedstawiamy dwie ogólne klasy niecich gwiazd neutronowych-pulsary i magnetary.

Pulsary

większość gwiazd neutronowych jest obserwowana jako pulsary., Pulsary są obracającymi się gwiazdami neutronowymi, które emitują impulsy promieniowania w bardzo regularnych odstępach czasu, które zazwyczaj wahają się od milisekund do sekund. Pulsary mają bardzo silne pola magnetyczne, które lejkują strumienie cząstek wzdłuż dwóch biegunów magnetycznych. Te przyspieszone cząstki wytwarzają bardzo silne wiązki światła. Często pole magnetyczne nie jest wyrównane z osią spinu, więc te wiązki cząstek i światła są zamiatane wokół, gdy gwiazda się obraca. Kiedy promień przecina naszą linię wzroku, widzimy impuls – innymi słowy, widzimy, że pulsary włączają się i wyłączają, gdy promień przelatuje nad ziemią.,

jednym ze sposobów myślenia o pulsarze jest jak Latarnia morska. W nocy Latarnia morska emituje wiązkę światła, która przemieszcza się po niebie. Mimo że światło stale świeci, promień widzi się tylko wtedy, gdy jest skierowany bezpośrednio w twoim kierunku. Poniższy film przedstawia animację gwiazdy neutronowej pokazującą obracające się z nią pole magnetyczne. Po części, punkt widzenia zmienia się tak, że możemy zobaczyć promienie światła zamiatające przez naszą linię wzroku-tak Pulsar pulsuje.

twoja przeglądarka nie obsługuje tagu wideo. Pobierz film.,

ta animacja przenosi nas w wirujący pulsar, z jego silnym polem magnetycznym obracającym się wraz z nim. Chmury naładowanych cząstek poruszają się wzdłuż linii pola, a ich promienie gamma są przesyłane przez pole magnetyczne niczym Latarnia morska. Gdy nasza linia wzroku porusza się w promieniu, widzimy pulsacje po każdym obrocie gwiazdy neutronowej. (Źródło: NASA / Goddard / CI Lab)

Magnetary

inny typ gwiazdy neutronowej nazywany jest magnetarem., W typowej gwieździe neutronowej pole magnetyczne jest biliony razy większe niż pole magnetyczne Ziemi; jednak w magnetarze pole magnetyczne jest kolejne 1000 razy silniejsze.

we wszystkich gwiazdach neutronowych skorupa gwiazdy jest połączona z polem magnetycznym tak, że każda zmiana w jednej wpływa na drugą. Skorupa jest pod ogromnym napięciem, a niewielki ruch skorupy może być wybuchowy. Ale ponieważ skorupa i pole magnetyczne są związane, eksplozja ta przepływa przez pole magnetyczne., W magnetarze, z jego ogromnym polem magnetycznym, ruchy w skorupie powodują, że gwiazda neutronowa uwalnia ogromną ilość energii w postaci promieniowania elektromagnetycznego. Magnetar SGR 1806-20 miał rozbłysk, w którym w jednej dziesiątej sekundy uwolnił więcej energii niż Słońce wyemitowało w ciągu ostatnich 100 000 lat!

pęknięcie w skorupie silnie namagnesowanej gwiazdy neutronowej, pokazane tutaj w renderingu artysty, może wywołać wybuchy o wysokiej energii. (Źródło: NASA ' s Goddard Space Flight Center / S., Wiessinger)

tekst zaktualizowany: Marzec 2017