Medea, w mitologii greckiej czarodziejka, która pomogła Jazonowi, przywódcy Argonautów, zdobyć Złote Runo od swojego ojca, króla Aeëtesa z Kolchis. Była boskiego pochodzenia i miała dar proroctwa. Poślubiła Jasona i użyła swoich magicznych mocy i rad, aby mu pomóc. W jednej z wersji opowieści, kiedy uciekają i są ścigani przez Aeëtesa, Jason, w spisku z Medeą, tnie swojego brata Apsyrtusa na kawałki i wrzuca go do morza, aby opóźnić pościg.,

Eugène Delacroix: Medea o zabiciu swoich dzieci (Medée furieuse)

Medea o zabiciu swoich dzieci (Medée furieuse), olej na płótnie Eugène Delacroix, 1838; w Metropolitan Museum of Art w Nowym Jorku.,

Art Media/Heritage-Images

Quiz Britannica
a study of Greek and Roman mythology
kto poprowadził Argonautów w poszukiwaniu złotego runa? Kto jest rzymskim odpowiednikiem greckiego boga Aresa? Od owoców po skrzydlate Sandały, sprawdź swoją wiedzę w tym badaniu mitologii greckiej i rzymskiej.,

Medea z Eurypidesa podejmuje historię w późniejszym etapie, po tym, jak Jason I Medea obezwładnili kolchisa polarem i zostali wypędzeni z Iolcos z powodu zemsty dokonanej przez Medeę na królu Peliasie z Iolcos (który wysłał Jasona po runo). Akcja gry rozgrywa się w czasie, gdy para mieszka w Koryncie, kiedy Jason opuszcza Medeę dla córki króla Kreona z Koryntu; w Zemście Medea morduje swoich dwóch synów przez Jazona, a także Kreona i jego córkę., Po ucieczce z Koryntu w wozie ciągniętym przez smoki, wysłanym przez jej dziadka Heliosa, schroniła się u króla Aten Aegeusa. Medea staje się żoną Egeusza, ale później odpędza ją po tym, jak bezskutecznie próbuje otruć jego syna Tezeusza. Grecki historyk Herodot relacjonował, że z Aten Medea udała się do regionu Azji zwanego później mediami, którego mieszkańcy zmienili wówczas nazwę na Medes.,

Medea jest również bohaterką Medei Seneki, tragedii opartej na dramacie Eurypidesa, i wielu współczesnych scenerii, w tym Sztuk XIX-wiecznego austriackiego dramaturga Franza Grillparzera i XX-wiecznego francuskiego dramaturga Jeana Anouilha oraz oper włosko-francuskiego kompozytora Luigiego Cherubiniego (1797) i francuskiego kompozytora Dariusa Milhauda (1939).