Łuszczyca krostkowa ograniczona do żołędzi błędnie diagnozowana jako zapalenie Balanitis lub zespół Reitera

łuszczyca krostkowa narządów płciowych jest rzadkim stanem charakteryzującym się dobrze odgraniczonym, wyraźnym rumieniowatym brakiem typowego łuszczenia, które jest widoczne na łuszczycy nie-genitalnej. Opisujemy 30-letniego mężczyznę z łuszczycą krostkową ograniczoną tylko do żołędzi, był sukcesywnie błędnie diagnozowany jako zapalenie balanitis, zespół Reitera, współinfekcja opryszczki narządów płciowych i leczonych itrakonazolem, prednizonem, walacyklowirem odpowiednio, ale bez kontroli., Wykonano biopsję skóry, a badanie histopatologiczne wykazało, że zmiany były zgodne z łuszczycą krostkową. Zmiany skórne ustąpiły całkowicie po tygodniowym stosowaniu miejscowego kortykosteroidu i trzytygodniowym stosowaniu 0,1% takrolimusu. 0, 1% takrolimus był stosowany w leczeniu podtrzymującym i nie obserwowano dotychczas nawrotów.

słowa kluczowe

błędna diagnoza, łuszczyca, krostkowa, narządów płciowych, żołędzi

wprowadzenie

łuszczyca jest częstą i przewlekłą chorobą skóry, której zmiany mogą dotyczyć prawie wszystkich części skóry., Jednak prezentacja tej choroby tylko na skórze narządów płciowych jest rzadka, a łuszczyca krostkowa wystąpiła wyłącznie na żołędziach jest nawet rzadka. W wyniku specjalnej lokalizacji, łuszczyca narządów płciowych może być mylona z innymi chorobami, takimi jak zapalenie balanitis, zespół Reitera i choroby przenoszone drogą płciową i tak dalej. Leczenie łuszczycy bardzo różni się od innych chorób skóry, więc prawidłowa diagnoza jest niezwykle ważna.

opis przypadku

30-letni mężczyzna odwiedził nasz oddział z powodu rumienia i łusek na żołędziach bez swędzenia i bólu przez cztery do pięciu dni., Początkowo zdiagnozowano u niego zapalenie balanitis i leczono go doustnym itrakonazolem (Sporanox) przez tydzień, ale bez kontroli. Następnie badania laboratoryjne wykazały, że ludzki antygen leukocytów B27 (HLA-B27) był dodatni, nie stwierdzono grzyba w zmianach pod mikroskopem, białko C-reaktywne (CRP) i szybkość sedymentacji erytrocytów (ESR) mieściły się w granicach normy. Na podstawie powyższego podejrzewano, że pacjent cierpi na zespół Reitera i był leczony prednizonem przez cztery dni, objawy rumienia i łuski na żołędziach zniknęły., Jednak trzy dni po odstawieniu prednizonu kilka rozproszonych białych grudek i rumienia ponownie pojawiło się na żołędziach, bez objawów złego samopoczucia. Badanie laboratoryjne wykazało, że wirus Herpes Simplex typu i (HSV-i) IgG był dodatni, a HSV-i IgM był ujemny. Następnie u pacjenta zdiagnozowano współinfekcję opryszczki narządów płciowych i leczono walacyklowirem, ale bez poprawy. Zmiany stopniowo rosły, prezentując liczne płaskie grudki na rumieniowatej podstawie pokrytej białymi grubymi łuskami (ryc. 1a) i jedną płaską płytkę o wymiarach 0,8 cm × 1,2 cm na żołędziach (ryc. 1B)., Nie było leukoplakii lub owrzodzenia jamy ustnej. Wykonano biopsję skóry, a badanie histopatologiczne wykazało, że zmiany były zgodne z łuszczycą krostkową (ryc. 2). Tygodniowe stosowanie miejscowego kortykosteroidu (Eloson) istotnie poprawiło zmiany chorobowe (ryc. 3A). Zmiany skórne całkowicie ustąpiły po trzech tygodniach stosowania 0,1% takrolimusu (Protopic) (rycina 3B). Następnie do leczenia podtrzymującego stosowano 0,1% takrolimusu zamiast leku Eloson i nie obserwowano dotychczas nawrotów.,

dyskusja

łuszczyca jest powszechną chorobą skóry, która dotyka około 2% -5% populacji na świecie ., Na podstawie morfologii zmian skórnych, łuszczyca została sklasyfikowana w kilku podtypów klinicznych, takich jak łuszczyca plackowata, łuszczyca krostkowa, łuszczyca guttate i łuszczyca erytrodermalna. Na podstawie lokalizacji anatomicznych, łuszczyca można podzielić na różne fenotypy, takie jak łuszczyca narządów płciowych, łuszczyca skóry głowy, łuszczyca plamoplantar, łuszczyca paznokci i łuszczyca odwrotna. Łuszczyca krostkowa została sklasyfikowana na miejscowe lub uogólnione. Łuszczyca krostkowa narządów płciowych jest częścią uogólnionej łuszczycy krostkowej ., Jednak łuszczyca krostkowa znajduje się tylko w genitaliach rzadko można zobaczyć . Tutaj zgłaszamy rzadki przypadek, że łuszczyca krostkowa ogranicza się tylko do żołędzi.

typowe cechy łuszczycy narządów płciowych jest zwykle mniej oczywiste niż nie-narządów płciowych łuszczycy, a łuszczyca narządów płciowych jest często charakteryzuje się również wyznaczone, jasne rumieniowaty, brak typowego skalowania, który jest widoczny na łuszczycy nie-narządów płciowych . Łuszczyca krostkowa narządów płciowych została opisana przez Quana ., Okazało się, że żołędzi prącia i dystalnego prącia pacjenta rozproszone liczne minuty, białe grudki i krosty na rumieniowej podstawie . Opisaliśmy tu człowieka z licznymi płaskimi grudkami na rumieniowatej podstawie pokrytej białymi grubymi łuskami. Nie było oczywiste krosta na żołędziach, który różni się od typowej łuszczycy krostkowej nie narządów płciowych.

ze względu na szczególną lokalizację diagnoza łuszczycy narządów płciowych powinna być ostrożna i znaczna. Choroby te mogą być mylone z zapaleniem balanoposthitis, zespołem Reitera i chorobami przenoszonymi drogą płciową i tak dalej., Zapalenie Balanoposthitis jest powszechne zapalenie skóry zaburzenia, które mogą być spowodowane przez infekcje i drażniące, z grzyba jest najczęściej diagnozowane . W naszym przypadku nie było oczywiście zakażenia grzybiczego. Oprócz zapalenia balanoposthitis diagnostyka różnicowa łuszczycy krostkowej narządów płciowych obejmuje zespół Reitera. Zespół Reitera charakteryzuje się czerwone, krostkowe i chrupiące grudki i tablice nad dłońmi, stopami, i z podobnymi zmianami narządów płciowych . U naszego pacjenta nie stwierdzono jednak wyraźnych innych schorzeń błony śluzowej i skóry., Na podstawie charakterystyki zmian skórnych na żołędziach i badania histopatologicznego u naszego pacjenta zdiagnozowano miejscową łuszczycę krostkową występującą atypicznie tylko na żołędziach prącia.

przyczyna łuszczycy krostkowej jest skomplikowana i nie do końca zrozumiała. Infekcja, leki, światło słoneczne, i ciąża donoszono być związane z uogólnioną łuszczycą krostkową . Łuszczyca jest przewlekłą chorobą zapalną, w której mogą brać udział szlaki sygnałowe NF-kB, IFR-γ, IL-23, IL-17 i TNF-α ., W naszym przypadku, chociaż nie było poprawy w stosowaniu walacyklowiru, wcześniejsze zakażenie HSV może być możliwym czynnikiem powodującym łuszczycę.

leczenie łuszczycy zależy od tego, czy zmiany są zlokalizowane, czy rozsiane. Leczenie pierwszego rzutu miejscowej łuszczycy obejmuje łagodne do umiarkowanego moc miejscowych kortykosteroidów . Jednak niektóre inne doniesienia nie sugerują stosowania kortykosteroidów o umiarkowanej mocy w łuszczycy narządów płciowych i zalecają jedynie miejscowe stosowanie steroidów o słabej mocy, które można łączyć z analogami witaminy D., Miejscowe stosowanie takrolimusu jest wskazane w leczeniu łuszczycy w oparciu o kilka badań prowadzonych metodą podwójnie ślepej próby i otwartych, szczególnie w przypadku łuszczycy narządów płciowych, twarzy i w łuszczycy międzykostnej . Preparaty ze smoły węglowej są często zalecane jako drugie najbardziej zalecane miejscowe leczenie łuszczycy narządów płciowych. Tar może być stosowany pojedynczo lub w połączeniu z miejscowo steroidami, gdy słaby kortykosteroid jest niewystarczający . Analogi witaminy D są kolejnym możliwym sposobem leczenia łuszczycy narządów płciowych, szczególnie zmian skórnych narządów płciowych mężczyzn ., Tutaj używaliśmy kortykosteroidów o umiarkowanej mocy tylko przez krótki czas, a poprawa była świetna. Co więcej, w naszym przypadku takrolimus (Protopic) okazał się skuteczny w leczeniu podtrzymującym i nie powodował dotychczas żadnych nawrotów.

1. łuszczyca-epidemiologia i spektrum kliniczne. Clin Exp Dermatol 26: 314-320.
2. Quan MB, Ruben BS (1996) łuszczyca krostkowa ograniczona do penisa. Int J Dermatol 35: 202-204.,
3. Albert s, Neill s, Derrick EK, Calonje E (2004) łuszczyca związana z bliznami sromu. Clin Exp Dermatol 29: 354-356.
4. Abdennader s, Casin I, Janier M, Morel P (1996) Balanitis and balanoposthitis: a review. Genitourin Med 72: 453-454.
5. Edwards L, Hansen RC (1992) zespół Reitera sromu. Spektrum łuszczycy. Arch Dermatol 128: 811-814.
6. Zelickson BD, Muller SA (1991) uogólniona łuszczyca krostkowa. Przegląd 63 spraw., Arch Dermatol 127: 1339-1345.
7. Kuriyama Y, Ohnishi K (2017) przypadek uogólnionej łuszczycy krostkowej z wysiękiem opłucnowym i wysiękiem osierdziowym. J Dermatol 44: e284-e285.
8. Georgakopoulos JR, Ighani A, Yeung J (2017) krótko – i długoterminowe zarządzanie ostrą łuszczycą krostkową: raport przypadku. J Cutan Med Surg 21: 452-456.,
9. Armstrong AW, Vender R, Kircik L (2016) Secukinumab w leczeniu łuszczycy dłoniowej, paznokci, skóry głowy i krostkowej. J Clin Aesthet Dermatol 9: S12-S16.
10. Yeung J, Valbuena V (2016) skuteczne stosowanie sekukinumabu w łuszczycy krostkowej. JAAD Case Rep 2: 470-472.
11. Boehncke WH (2015) etiologia i patogeneza łuszczycy. Rheum Dis Clin North Am 41: 665-675.,
12. Teichman JM, Sea J, Thompson IM, Elston DM (2010) nieinfekcyjne zmiany prącia. Am Fam 81: 167-174.
13. Meeuwis KA, de Hullu JA, Massuger LF, van de Kerkhof PC, van Rossum MM (2011) łuszczyca narządów płciowych: systematyczny przegląd literatury na temat tej ukrytej choroby skóry. Acta Derm Venereol 91: 5-11.
14. Wang C, Lin a (2014) skuteczność miejscowych inhibitorów kalcyneuryny w łuszczycy. J Cutan Med Surg 18: 8-14.,
15. Buechner SA (2002) BJU Int 90: 498-506.