tabu kanibalizmu

legenda głosi, że jeśli pójdziesz do zamarzniętego lasu i rozpacz przejmuje kontrolę, gdzie idziesz głodny, a twoi towarzysze zemdleją i rozważasz degustację ich mięsa, aby utrzymać cię przy życiu. Możesz wezwać wendigo, a jego duch Cię opętuje.
wiek wendigo jest trudny do ustalenia., Wendigo jest częścią systemu wierzeń mitologii Algonquina, a konkretnie plemion Ojibwa i Saulteaux, Cree, Naskapi i Innu, których Starożytność sięga około czterech tysięcy lat.
legenda o Wendigo jest w rzeczywistości jednym z najstarszych przejawów tabu charakterystycznego dla większości społeczeństw ludzkich i rozpowszechnionego już wśród plemion anglojęzycznych: kanibalizmu. Nie wolno było uciekać się do tej praktyki, nawet z desperacji. Ten haniebny czyn, spożywanie ludzkiego mięsa, było sposobem na przywołanie wendigo i opętanie go przez jego ducha., Każdy więc kto praktykował kanibalizm, nawet ze skrajnej konieczności, ryzykował mutację w jedno z tych przerażających stworzeń.
w czasie surowych zim Ameryki Północnej panował okres głodu i skrajnej potrzeby. Aby uniknąć uciekania się do kanibalizmu, plemiona opowiedziały historię wendigo jako ostrzeżenie. Samobójstwo, a nawet głód, było znacznie lepiej postrzegane niż uciekanie się do okrucieństwa jedzenia ciała jednego z ich krewnych. Wendigo jest więc źródłem do ustanowienia systemu wartości i współżycia wśród ludności Angloquinów.,
innymi negatywnymi wartościami związanymi z wendigo były wszelkiego rodzaju ekscesy, takie jak obżarstwo: wendigo jest stworzeniem, które nigdy się nie nasyca, ponieważ jego rozmiar wzrasta proporcjonalnie do tego, co je. Jest więc wychudzony z wyglądu i zawsze szuka kolejnych ofiar. Wendigo jest symbolem desperacji głodu, okrucieństwa i przesady spowodowanej głodem. Z czasem wendigo stało się legendą, a legenda stała się opowieścią o terrorze.