triumf legalizmu w Cesarstwie Qin (221-207 p. n. e.) był w pewnym stopniu pyrrusowym zwycięstwem. Surowe traktowanie niezależnych myślicieli przez Qin, którego kulminacją było spalenie prywatnych zbiorów książek, obróciło się przeciwko Legalistycznej ideologii, która straciła popularność wśród wykształconej elity., Chociaż metody i idee Legalistyczne pozostawały wpływowe przez tysiąclecia Cesarstwa, władcy jawnie odrzucali cynizm i antyintelektualizm Legalistów oraz ich nacisk na ciągłe innowacje. W XX wieku idee legalistyczne potężnego państwa silnie przemawiały do współczesnych intelektualistów, a sława szkoły osiągnęła swój szczyt podczas kampanii pro-Legalistycznej w Chińskiej Republice Ludowej na początku do połowy lat 70., Po śmierci Mao Zedonga w 1976 r., fala odwróciła się ponownie, a legalistyczny wkład w tradycyjną politykę Chin został ponownie zdefazowany.

Patrz także myśl chińska; Konfucjanizm; Machiawelizm; Mohizm.

Bibliografia

Creel, Herrlee G. Shen Pu-hai: a Chinese Political Philosopher of the Fourth Century B. C. Chicago: University of Chicago Press, 1974.

Fu, Zhengyuan. Chińscy Legaliści: najwcześniejsi Totalitaryści i ich Sztuka rządzenia. Armonk, N. Y.: Sharpe, 1996.

Han Feizi jijie. Opracowanie: Wang Xianshen., Beijing: Zhonghua shuju, 1998. Zebrane komentarze na temat Han Feizi.

Han Fei-tzu: podstawowe pisma. Autor: Burton Watson [2009-11-23 19: 53]

Shang jun Shu zhui zhi. Autor: Jiang Lihong Pekin: Zhonghua shu ju, 1986.

Wang, Hsiao-po i Leo S. Chang. Filozoficzne Podstawy teorii politycznej Han Fei. Monografia nr 7 Towarzystwa filozofii azjatyckiej i Porównawczej.

Shang Yang ji qi xuepai. Shanghai: Gu ji chu ban she, 1989.,

Yuri Pines