Kyōto (Polski)

układ miasta

oryginalny układ ulic został zachowany. Numerowane Aleje biegną na wschód i zachód, Shijō-dōri („czwarta ulica”) jest najbardziej ruchliwa. Karasuma-dōri, biegnąca na północ od stacji Japońskich kolei narodowych, dzieli miasto mniej więcej na pół. Pod nim znajduje się jedna z dwóch linii miejskiego metra. Druga, nowsza linia, ukończona w 1997 roku, biegnie ze stacji JR Nijō na Zachodzie przez miasto na wschód, a następnie do Daigo, na południowy wschód od miasta., Kyōto było pierwszym miastem w Japonii, które posiadało tramwaje elektryczne (począwszy od 1895 roku), co ostatecznie spowodowało konieczność poszerzenia głównych arterii komunikacyjnych, aby umożliwić obsługę miasta.w historycznej części Kyōtō znajduje się kilka dużych fabryk lub przedsiębiorstw, co znajduje odzwierciedlenie w wyglądzie śródmieścia—sklepy i warsztaty, rezydencje i biura stoją obok siebie. Rygorystyczne przepisy budowlane ograniczają wysokość budynków, aby zachować ogólny wygląd Historycznego Miasta., Charakterystyczne dla architektury są dachy z dachówek i drewno wyblakłe do ciemnobrązowego, ale słupy telefoniczne (teraz wykonane z betonu) i Las anten telewizyjnych wystają na każdym kroku. Typowy Dom Kyōtō prezentuje wąski i niski front do ulicy, ale w miarę cofania się zyskuje na wysokości i upiększeniu—wszystko to odzwierciedla jego przeszłą historię i charakter: wojowniczość marudującego mnicha, gorliwego poborcy dochodów lub ciekawskiego sąsiada. Rzadko wchodzi się do domu poza przednim przedsionkiem; jeśli ktoś jest zaproszony, jest to dobra forma do demur.,