Banki krwi
Ten chirurg i badacz opracował nowe rozumienie osocza krwi, umożliwiając przechowywanie krwi do transfuzji. Jego wysiłki uczyniły różnicę między życiem a śmiercią dla setek tysięcy ludzi.
Star Student
Charles Richard Drew był lekarzem, badaczem i chirurgiem, który zrewolucjonizował rozumienie osocza krwi i znalazł praktyczne zastosowanie w swojej pracy w koncepcji banku krwi. Urodzony w 1904 roku, Drew był najstarszym dzieckiem Waszyngtonu., instalator dywanów i nauczyciel. Znakomity student i sportowiec, Drew ukończył college w Amherst w 1926 roku. Studiował medycynę, ale nie mógł sobie pozwolić na czesne, a zamiast tego uczył nauki na poziomie college ' u w Baltimore przez kilka lat, aby zaoszczędzić pieniądze. W 1929 rozpoczął studia medyczne na McGill University w Kanadzie.
ważne badania
w 1938 roku Drew przyjął stypendium na Uniwersytecie Columbia. Tam opracował metodę przetwarzania i przechowywania osocza krwi, która umożliwiała jego odwodnienie, wysłanie, a następnie odtworzenie tuż przed transfuzją., To był ogromny przełom. Do tego czasu nieprzetworzona krew była nietrwała i stała się bezużyteczna po około tygodniu. Innowacja Drew natychmiast zostanie wykorzystana w praktyce.
Blood for Britain
gdy rozpoczęła się II wojna światowa, Drew otrzymał zniechęcającą prośbę za pośrednictwem telegramu od swojego byłego profesora, Dr. Johna Beattie, w Wielkiej Brytanii: „zabezpiecz 5000 ampułek suszonej osocza do transfuzji.”To było coś więcej niż całkowita globalna podaż. Drew sprostał wyzwaniu, organizując amerykańską kampanię „Blood for Britain” dla oblężonego narodu do września 1940 roku., Sukces Drew doprowadził go do steru amerykańskiego banku krwi Czerwonego Krzyża. Zwerbował 100 000 dawców krwi dla armii USA. Jednak przeciwstawił się ograniczonej polityce segregacji krwi w oparciu o rasę dawców. Gdy zaprotestował, a rząd odmówił zmiany polityki, Drew zdecydował się podać się do dymisji.
nauczyciel i Mentor
Drew uczył w Howard University 's medical school i został głównym chirurgiem w Freedmen' s Hospital. Zainspirował pokolenie studentów, otrzymując honorowe stopnie i nagrody, w tym prestiżowy medal Springarn., Później został wybrany do międzynarodowego Kolegium chirurgów i podróżował po powojennej Europie, aby ocenić szpitale i doradzać amerykańskiemu chirurgowi Generalnemu. Zginął w wypadku samochodowym w marcu 1950 roku, jadąc na spotkanie lekarskie.
Dodaj komentarz