jeszcze bardziej krytyczni są komuniści. Wierzą, że ludzie, reprezentowani przez rząd, powinni posiadać wszystko. Rząd całkowicie kontroluje gospodarkę.

mnożnik Keynesowski

mnożnik Keynesowski oznacza, ile generuje zapotrzebowanie każdego dolara wydatków rządowych. Na przykład mnożnik dwóch tworzy 2 USD produktu krajowego brutto za każdy 1 USD wydatków. Większość ekonomistów zgadza się, że mnożnik Keynesowski jest jeden., Każdy dolar, który rząd wydaje dodaje 1 dolara do wzrostu gospodarczego. Ponieważ wydatki rządowe są składnikiem PKB, muszą mieć przynajmniej tak duży wpływ.

mnożnik Keynesowski ma również zastosowanie do spadku wydatków. Międzynarodowy Fundusz Walutowy oszacował, że redukcja wydatków rządowych w trakcie kurczenia ma mnożnik 1,5 lub więcej. Rządy, które nalegają na środki oszczędnościowe podczas recesji usunąć $1.50 z PKB za każdy $ 1 cięcia.,

nowa teoria Keynesowska

w latach 70.XX wieku teoretycy racjonalnych oczekiwań sprzeciwiali się teorii keynesowskiej. Powiedzieli, że podatnicy będą przewidywać zadłużenie spowodowane wydatkami deficytowymi. Konsumenci zaoszczędziliby dziś na spłacie przyszłego długu. Wydatki na deficyt pobudziłyby oszczędności, a nie zwiększyłyby popyt lub wzrost gospodarczy.

teoria racjonalnych oczekiwań zainspirowała nowych keynesistów. Powiedzieli, że polityka pieniężna jest silniejsza niż polityka fiskalna. Jeśli zrobi się to dobrze, ekspansywna polityka pieniężna zaprzeczyłaby potrzebie wydatków na deficyt., Banki centralne nie potrzebują pomocy polityków do zarządzania gospodarką. Oni tylko dostosować podaż pieniądza.

przykłady

prezydent Roosevelt próbował złagodzić skutki Wielkiego Kryzysu, wydając na programy tworzenia miejsc pracy. Stworzył ubezpieczenie społeczne, płacę minimalną i prawo pracy dzieci, a także Federal Deposit Insurance Corporation, która zapobiega prowadzeniu banków przez ubezpieczanie depozytów.

prezydent Ronald Reagan obiecał zmniejszyć wydatki rządowe i podatki. Tradycyjną politykę Republikańską nazwał Reaganomiką., Obniżył podatki dochodowe i podatek dochodowy od osób prawnych. Zamiast zmniejszyć dług, Reagan podwoił go. Ale to pomogło zakończyć recesję z 1981 roku.

ekspansywna polityka gospodarcza Billa Clintona sprzyjała dekadzie dobrobytu. Stworzył więcej miejsc pracy niż jakikolwiek inny prezydent. Liczba mieszkańców wyniosła 67,7%, co było najwyższym wskaźnikiem w historii. Wskaźnik ubóstwa spadł do 11,8%.

Polityka Baracka Obamy zakończyła wielką recesję ustawą o bodźcach gospodarczych. Ustawa ta wydała 224 miliardy dolarów na rozszerzone zasiłki dla bezrobotnych, edukację i opiekę zdrowotną., Stworzyła miejsca pracy, przeznaczając 275 miliardów dolarów na federalne Kontrakty, dotacje i pożyczki. Obniżył podatki o 288 miliardów dolarów. Obamacare spowolnił wzrost kosztów opieki zdrowotnej.,