co to za utwór?Johann Brahms – niemiecki kompozytor, pianista i dyrygent. W swojej muzyce przeplatał ideały romantyzmu z tradycjami muzycznymi przeszłości. Ta umiejętność uczyniła go czołowym niemieckim kompozytorem swoich czasów.
- data urodzenia: 7 maja 1833, Hamburg, Niemcy)
- zmarł: 3 kwietnia 1897, w Wiedniu (Austria).Związek: nigdy nie był żonaty.,najbardziej znane utwory: „Niemiecki Requiem”,” tańce Węgierskie”, koncert na skrzypce, Symfonia nr 3, Kwintet na klarnet: był blisko kompozytorki i pianistki Klary Schumann.”wydawało mi się, że pewnego dnia nagle musi i pojawi się osoba, która byłaby idealna do wyrażenia najwyższej ekspresji naszych czasów, osoba, która przyniesie nam mistrzostwo. I przyszedł. Nazywa się Johann Brahms” – te pochwalne słowa należą do nikogo innego jak Robert Schumann., To zapoczątkowało karierę młodego kompozytora, ale także stworzyło wielkie nadzieje. „Nie wiem od czego zacząć” – napisał Brahms do swojego dobroczyńcy.Johannes Brahms miał zaledwie 20 lat, kiedy Schumann opublikował tę pochwałę w swoim Neue Zeitschrift für Musik – na pierwszej stronie. W tym samym roku Brahms odwiedził Roberta i Clarę Schumann z godnym pochwały listem polecającym od skrzypka Josefa Joachima., Brahms był prawie niezdecydowany, ale Kompozytorzy byli pod wielkim wrażeniem młodego talentu, jego gry na fortepianie i pisania. mimo tej skoczni Brahms musiał przejść trudną drogę. W salach koncertowych rozbrzmiewała muzyka wielkich kompozytorów z niedawnej przeszłości, takich jak Mozart, Beethoven i Haydn. Dlatego publiczność spodziewała się, że nowa muzyka będzie zakorzeniona w ich tradycjach, ale jednocześnie przełomowa., Trudne zadanie, które dało perfekcjonistom Brahmsowi wiele samokrytyki i wątpliwości, ale udało mu się poradzić sobie z wielkim sukcesem.
Johann Brahms w 1866 roku Brahms jako wszechstronny muzyczny
wszechstronność wymaganą przez Brahmsa do tego zadania, otrzymał wcześnie. Jego ojciec Johann grał na kontrabasie i waltorni w salach tanecznych i lokalnych zespołach. Nauczył syna wszystkiego o muzyce. Wkrótce Brahms nauczył się grać na fortepianie, wiolonczeli, skrzypcach i waltorni., Jako siedmioletni chłopiec zaczął brać lekcje gry na fortepianie od Otto Friedricha Willibalda Kossela, ale nie zawsze szło to gładko. Brahms może być „tak dobrym graczem, ale nie powstrzyma swojej niekończącej się kompozycji”, mówi. Cossel.as jako nastolatek Brahms uczył się gry na fortepianie i kompozycji u Edwarda Marksena. Osobiście znał Beethovena i Schuberta i był wielkim fanem Mozarta, Haydna i Bacha. Tę miłość i wiedzę przekazał swojemu uczniowi., Dożywotnia miłość Brahmsa do muzyki ludowej i muzyki popularnej pojawiła się również w tych latach, kiedy grał ten repertuar w restauracjach. Dzięki występom z węgierską skrzypaczką Ede Remeni Brahms był szczególnie pod wrażeniem stylu węgierskiej muzyki ludowej. Wszystkie te wpływy nagrywał we własnym stylu kompozytorskim.przyjaciele na całe życie: Brahms, Robert, Klara i Josef Joachim rekomendacje Schumanna i Josefa Joachima były nie tylko muzycznie, ale osobiście bardzo decydujące dla Brahmsa. Nawiązał bliską przyjaźń z Joachimem., Brahms był pod wielkim wrażeniem, gdy po raz pierwszy usłyszał jego grę na koncercie Skrzypcowym Beethovena, a Joachim z kolei był zachwycony muzyką swojego przyjaciela. Razem studiowali teorię muzyki. Brahms współpracował również z Joachimem podczas komponowania jego słynnego Koncertu skrzypcowego, po czym poświęcił mu utwór.
„bez kunsztu Inspiracja to tylko Drżące trzciny na wietrze.,”
Wsparcie Schumanna odważyło się pracować po raz pierwszy, pracować pod własnym nazwiskiem i publikować, w tym swoje pierwsze dwie Sonaty fortepianowe. Ale zaledwie kilka miesięcy po ich pierwszym spotkaniu Robert podjął próbę samobójczą, po czym dobrowolnie uwięził się w szpitalu. Związek Brahmsa z Schumanami stał się bezwarunkowy. Regularnie odwiedzał Roberta i pomagał Clarze, która teraz musiała sama utrzymać rodzinę siedmiorga dzieci., Zły stan psychiczny Roberta wywarł na Brahmsie wrażenie, że ledwo potrafił komponować. nawet po śmierci Schumanna w 1856 r.Brahms pozostał ostoją Klary, która nazywała go „aniołem pocieszenia”. Jako pianistka promowała dzieła Brahmsa. Dla niego Clara znaczyła jeszcze więcej: zakochał się w niej, ale nigdy nie wydawał się podążać za swoimi uczuciami. Przez resztę swojego życia, mają bliską przyjaźń.Brahms i jego pierwszej symfonii były pełne wrażeń lat., Jednak w 1854 roku Brahms rozpoczął dzieło swojego życia: swoją pierwszą symfonię. 21-letni kompozytor zajęłby kolejne 21 lat, aby ukończyć utwór. Nad nim wisi ogromny cień: Beethoven. Zainspirowana słowami Schumanna publiczność spodziewała się, że Brahms pójdzie w ślady Beethovena, kompozytora, który wzniósł symfonię na prawie poza zasięgiem. „Nie masz pojęcia, jak się czuje człowiek taki jak ja, gdy słyszy, jak za nim cały czas maszeruje taki gigant”, napisał w 1870 roku, sześć lat przed zakończeniem jego pierwszej symfonii., A potem pojawił się kolejny cień, który Brahms zawsze realizował: jego perfekcjonizm, wątpliwości i samokrytyka. Zamiast być sparaliżowanym wszystkimi oczekiwaniami i osiągnięciami swoich poprzedników, uczynił z nich swoją największą siłę. Celowo pozwolił, aby styl Beethovena zabrzmiał w swojej pierwszej symfonii, a nawet wybrał tę samą tonację, co piąta symfonia Beethovena. Zadziałało: Symfonia Brahmsa odniosła sukces., Słynny pianista i dyrygent Hans von Bülow (1834-1894) nazwał nawet tę symfonię „dziesiątą symfonią”, jakby to była kolejna symfonia Beethovena. Nazwał także Brahmsa największym kompozytorem po Bacha i Beethovena, więc Trio jest nadal znane jako „3 B”.
Johann Brahms 1889.
teraźniejszość i przeszłość w stylu Brahmsa
w ten sposób Brahms rozwinął swój unikalny styl muzyczny: syntezę teraźniejszości i przeszłości., Był jednym z pierwszych kompozytorów, którzy wykorzystali muzykę wszystkich wieków do rozwoju. Brahms szczegółowo zbadał, w jaki sposób Kompozytorzy tacy jak Bach, Schütz, Gabrieli, Scarlatti i handel dokładnie zbudowali swoją muzykę. Wczesne formy muzyczne, takie jak fuga i Madrigal, Brahms udało się połączyć z długimi i wrażliwymi melodiami – typowymi cechami romansu. Brahms również dobrze słuchał węgierskiej muzyki ludowej; uderzające rytmy, zmiany tempa i różnorodność tonacji, zabierał wszystko ze sobą we własnym stylu., Szczególnie dobrze słychać to w trzeciej części jego drugiej symfonii.Brahms i muzyka chóralna było jasne, że Nieznany Brahms, niegdyś nieśmiało grający dla Schumanna, wkrótce osiągnął honorowy stopień kompozytorów. W 1863 roku został mianowany szefem wiedeńskiej singakademii. Tam zaskoczył uczestników koncertu programami Schütza i Gabrieli, muzyką znacznie starszą niż to, co zwykle brzmiało w salach koncertowych., Wpłynęło to również na własną twórczość Brahmsa: zaczął komponować więcej muzyki chóralnej, takiej jak Schicksalslied i aranżacje wczesnej niemieckiej muzyki chóralnej. Stworzył także chór żeński w Hamburgu, którym sam dyrygował. Specjalnie dla tego chóru pisał sztuki, takie jak cztery piosenki dla chóru żeńskiego, rogów i harfy.Brahms komponował także muzykę kameralną przez całe życie i pisał sztuki, które ludzie mogli grać w domu, z których najbardziej znane są węgierskie tańce fortepianowe. Ale jego wielki przełom nastąpił wraz z Ein deutsches Requiem., Przez kilka lat od czasu do czasu pracował nad tym dziełem, aż w 1865 roku zmarła jego matka. To doprowadziło go do ukończenia Requiem. Brahms, który wydawał się naprawdę w nic nie wierzyć, wybrał nie zwykły łaciński tekst mszy umarłych. Zamiast tego sam wybrał fragmenty luterańskiej Biblii z tematami takimi jak pocieszenie, akceptacja i nadzieja. Czytaj także: co to jest Requiem?w 1896 roku Brahms skomponował swoją czwórkę ernste Gesänge, prawdopodobnie zainspirowaną śmiercią innej ukochanej osoby, Clary Schumann., W tym samym roku u Brahmsa zdiagnozowano raka wątroby, na który zmarł w Wiedniu 3 kwietnia 1897 r.w wieku 63 lat. Ponieważ Brahms czerpał inspirację z muzyki wszystkich epok, nadał swojej twórczości szczególną ponadczasowość. Jego muzyka nadal można dotknąć nas dzisiaj.
Czy wiesz o tym …
- komponował Brahmsa we wszystkich gatunkach oprócz opery?zapuścił wielką brodę w 1878 roku? Jego wygląd zmienił się tak bardzo, że pewnego dnia udawał kogoś innego dla Zabawy.,Czy Brahms był pod wielkim wrażeniem muzyki Antonina Dvoraka i odegrał kluczową rolę w jego przełomie?
słuchać najlepszych Brahmsa wymagania
na kompozytorów takich jak ty, może być również interesujące
Clara Schumann Robert Schumann Fryderyk Chopin
MeerMinder na wyświetlaczu.
wszechstronność wymaganą przez Brahmsa do tego zadania, otrzymał wcześnie. Jego ojciec Johann grał na kontrabasie i waltorni w salach tanecznych i lokalnych zespołach. Nauczył syna wszystkiego o muzyce. Wkrótce Brahms nauczył się grać na fortepianie, wiolonczeli, skrzypcach i waltorni., Jako siedmioletni chłopiec zaczął brać lekcje gry na fortepianie od Otto Friedricha Willibalda Kossela, ale nie zawsze szło to gładko. Brahms może być „tak dobrym graczem, ale nie powstrzyma swojej niekończącej się kompozycji”, mówi. Cossel.as jako nastolatek Brahms uczył się gry na fortepianie i kompozycji u Edwarda Marksena. Osobiście znał Beethovena i Schuberta i był wielkim fanem Mozarta, Haydna i Bacha. Tę miłość i wiedzę przekazał swojemu uczniowi., Dożywotnia miłość Brahmsa do muzyki ludowej i muzyki popularnej pojawiła się również w tych latach, kiedy grał ten repertuar w restauracjach. Dzięki występom z węgierską skrzypaczką Ede Remeni Brahms był szczególnie pod wrażeniem stylu węgierskiej muzyki ludowej. Wszystkie te wpływy nagrywał we własnym stylu kompozytorskim.przyjaciele na całe życie: Brahms, Robert, Klara i Josef Joachim rekomendacje Schumanna i Josefa Joachima były nie tylko muzycznie, ale osobiście bardzo decydujące dla Brahmsa. Nawiązał bliską przyjaźń z Joachimem., Brahms był pod wielkim wrażeniem, gdy po raz pierwszy usłyszał jego grę na koncercie Skrzypcowym Beethovena, a Joachim z kolei był zachwycony muzyką swojego przyjaciela. Razem studiowali teorię muzyki. Brahms współpracował również z Joachimem podczas komponowania jego słynnego Koncertu skrzypcowego, po czym poświęcił mu utwór.
„bez kunsztu Inspiracja to tylko Drżące trzciny na wietrze.,”
Wsparcie Schumanna odważyło się pracować po raz pierwszy, pracować pod własnym nazwiskiem i publikować, w tym swoje pierwsze dwie Sonaty fortepianowe. Ale zaledwie kilka miesięcy po ich pierwszym spotkaniu Robert podjął próbę samobójczą, po czym dobrowolnie uwięził się w szpitalu. Związek Brahmsa z Schumanami stał się bezwarunkowy. Regularnie odwiedzał Roberta i pomagał Clarze, która teraz musiała sama utrzymać rodzinę siedmiorga dzieci., Zły stan psychiczny Roberta wywarł na Brahmsie wrażenie, że ledwo potrafił komponować. nawet po śmierci Schumanna w 1856 r.Brahms pozostał ostoją Klary, która nazywała go „aniołem pocieszenia”. Jako pianistka promowała dzieła Brahmsa. Dla niego Clara znaczyła jeszcze więcej: zakochał się w niej, ale nigdy nie wydawał się podążać za swoimi uczuciami. Przez resztę swojego życia, mają bliską przyjaźń.Brahms i jego pierwszej symfonii były pełne wrażeń lat., Jednak w 1854 roku Brahms rozpoczął dzieło swojego życia: swoją pierwszą symfonię. 21-letni kompozytor zajęłby kolejne 21 lat, aby ukończyć utwór. Nad nim wisi ogromny cień: Beethoven. Zainspirowana słowami Schumanna publiczność spodziewała się, że Brahms pójdzie w ślady Beethovena, kompozytora, który wzniósł symfonię na prawie poza zasięgiem. „Nie masz pojęcia, jak się czuje człowiek taki jak ja, gdy słyszy, jak za nim cały czas maszeruje taki gigant”, napisał w 1870 roku, sześć lat przed zakończeniem jego pierwszej symfonii., A potem pojawił się kolejny cień, który Brahms zawsze realizował: jego perfekcjonizm, wątpliwości i samokrytyka. Zamiast być sparaliżowanym wszystkimi oczekiwaniami i osiągnięciami swoich poprzedników, uczynił z nich swoją największą siłę. Celowo pozwolił, aby styl Beethovena zabrzmiał w swojej pierwszej symfonii, a nawet wybrał tę samą tonację, co piąta symfonia Beethovena. Zadziałało: Symfonia Brahmsa odniosła sukces., Słynny pianista i dyrygent Hans von Bülow (1834-1894) nazwał nawet tę symfonię „dziesiątą symfonią”, jakby to była kolejna symfonia Beethovena. Nazwał także Brahmsa największym kompozytorem po Bacha i Beethovena, więc Trio jest nadal znane jako „3 B”.
teraźniejszość i przeszłość w stylu Brahmsa
w ten sposób Brahms rozwinął swój unikalny styl muzyczny: syntezę teraźniejszości i przeszłości., Był jednym z pierwszych kompozytorów, którzy wykorzystali muzykę wszystkich wieków do rozwoju. Brahms szczegółowo zbadał, w jaki sposób Kompozytorzy tacy jak Bach, Schütz, Gabrieli, Scarlatti i handel dokładnie zbudowali swoją muzykę. Wczesne formy muzyczne, takie jak fuga i Madrigal, Brahms udało się połączyć z długimi i wrażliwymi melodiami – typowymi cechami romansu. Brahms również dobrze słuchał węgierskiej muzyki ludowej; uderzające rytmy, zmiany tempa i różnorodność tonacji, zabierał wszystko ze sobą we własnym stylu., Szczególnie dobrze słychać to w trzeciej części jego drugiej symfonii.Brahms i muzyka chóralna było jasne, że Nieznany Brahms, niegdyś nieśmiało grający dla Schumanna, wkrótce osiągnął honorowy stopień kompozytorów. W 1863 roku został mianowany szefem wiedeńskiej singakademii. Tam zaskoczył uczestników koncertu programami Schütza i Gabrieli, muzyką znacznie starszą niż to, co zwykle brzmiało w salach koncertowych., Wpłynęło to również na własną twórczość Brahmsa: zaczął komponować więcej muzyki chóralnej, takiej jak Schicksalslied i aranżacje wczesnej niemieckiej muzyki chóralnej. Stworzył także chór żeński w Hamburgu, którym sam dyrygował. Specjalnie dla tego chóru pisał sztuki, takie jak cztery piosenki dla chóru żeńskiego, rogów i harfy.Brahms komponował także muzykę kameralną przez całe życie i pisał sztuki, które ludzie mogli grać w domu, z których najbardziej znane są węgierskie tańce fortepianowe. Ale jego wielki przełom nastąpił wraz z Ein deutsches Requiem., Przez kilka lat od czasu do czasu pracował nad tym dziełem, aż w 1865 roku zmarła jego matka. To doprowadziło go do ukończenia Requiem. Brahms, który wydawał się naprawdę w nic nie wierzyć, wybrał nie zwykły łaciński tekst mszy umarłych. Zamiast tego sam wybrał fragmenty luterańskiej Biblii z tematami takimi jak pocieszenie, akceptacja i nadzieja. Czytaj także: co to jest Requiem?w 1896 roku Brahms skomponował swoją czwórkę ernste Gesänge, prawdopodobnie zainspirowaną śmiercią innej ukochanej osoby, Clary Schumann., W tym samym roku u Brahmsa zdiagnozowano raka wątroby, na który zmarł w Wiedniu 3 kwietnia 1897 r.w wieku 63 lat. Ponieważ Brahms czerpał inspirację z muzyki wszystkich epok, nadał swojej twórczości szczególną ponadczasowość. Jego muzyka nadal można dotknąć nas dzisiaj.
Czy wiesz o tym …
- komponował Brahmsa we wszystkich gatunkach oprócz opery?zapuścił wielką brodę w 1878 roku? Jego wygląd zmienił się tak bardzo, że pewnego dnia udawał kogoś innego dla Zabawy.,Czy Brahms był pod wielkim wrażeniem muzyki Antonina Dvoraka i odegrał kluczową rolę w jego przełomie?
słuchać najlepszych Brahmsa wymagania
na kompozytorów takich jak ty, może być również interesujące
MeerMinder na wyświetlaczu.
Dodaj komentarz