Język malajski, członek zachodniej lub indonezyjskiej gałęzi rodziny języków austronezyjskich (Malajo-polinezyjskich), używany jako język ojczysty przez ponad 33 000 000 osób rozmieszczonych na Półwyspie Malajskim, Sumatrze, Borneo i licznych mniejszych wyspach tego obszaru, i powszechnie używany w Malezji i Indonezji jako drugi język., Malajski wykazuje najbliższe pokrewieństwo z większością innych języków Sumatry (Minangkabau, Kerintji, Rejang) i jest wyraźnie, ale nie tak blisko spokrewniony z innymi językami Austronezyjskimi Sumatry, Borneo, Jawy i z językami Cham w Wietnamie.

spośród różnych dialektów malajskich najważniejsze jest to, że z południowego Półwyspu Malajskiego, podstawa standardowego języka malajskiego i języka Urzędowego Republiki Indonezji, Bahasa Indonesia, lub Indonezyjski., Malajski pidgin zwany Bazaar Malay (mĕlayu pasar, „rynek malajski”) był powszechnie używany jako lingua franca w archipelagu Wschodnioindyjskim i był podstawą języka kolonialnego używanego w Indonezji przez Holendrów. Wersja Bazaar Malay używana w chińskich społecznościach kupieckich w Malezji nosi nazwę Baba Malay. Języki i dialekty blisko spokrewnione z malajskim, które są używane na Borneo, obejmują Iban( Sea Dayak), Brunei malajskie, Sambas malajski, Kutai Malajski i Banjarese.,

typowe dla gramatyki Malajskiej jest użycie afiksów (cząstek dołączonych do początku lub końca słowa lub wstawionych wewnątrz słowa) i podwojenia, aby zaznaczyć zmiany znaczenia lub procesów gramatycznych. Afiksy występują w konstrukcjach takich jak di-blili” kupować „i mĕm-bĕli” kupować „od formy korzeniowej beli” kupować!”i kemauan” desire „Z mau” want.,”Podwojenie może być używane do oznaczania liczby mnogiej-na przykład rumah” Dom „i rumah-rumah „domy” —lub do tworzenia pochodnych znaczeń, jak w kekuningkuningan „zabarwiony na Żółto” od kuning „żółty” i bĕrlari-lari” biegać, biegać „od bĕrlari” biegać.”

współczesny malajski zapisywany jest w dwóch nieco różniących się formach alfabetu łacińskiego, jednej używanej w Indonezji i jednej w Malezji, a także w formie alfabetu arabskiego zwanego Jawi, który jest używany w Malajach i częściach Sumatry., Najwcześniejsze zapiski pisane w języku malajskim to inskrypcje sumatrzańskie pochodzące z końca VII wieku i zapisane alfabetem Pallava (południowoindyjskim).

Pobierz abonament Britannica Premium i uzyskaj dostęp do ekskluzywnych treści. Subscribe Now

Literatura malajska rozpoczyna się wraz z nadejściem Islāmu pod koniec XV wieku; nie zachowały się żadne utwory literackie pochodzące z okresu hinduizmu (od IV do końca XV wieku)., Literatura malajska może być podzielona na to, co zostało napisane w klasycznym malajskim, pisanym języku malajskojęzycznych społeczności muzułmańskich rozproszonych, od 15 wieku, wzdłuż wszystkich wybrzeży Azji Południowo-Wschodniej, ale oparte głównie na Cieśninie Malakki; i nowoczesny malajski, który około 1920 roku zaczął zastępować klasyczny malajski w malajskim.