na początku amerykańskiej rewolucji przemysłowej duża liczba młodych kobiet znalazła zatrudnienie i unikalną formę niezależności w amerykańskich fabrykach tekstylnych. Po raz pierwszy przybyli z małych miast rolniczych, aby uzyskać bardziej lukratywne życie w miejscach takich jak Lowell, Massachusetts, centrum przemysłu tekstylnego po początkowej budowie młyna w 1821 roku., Pod koniec XIX wieku kobiety z Europy i Kanady przybyły do miast przemysłowych Nowej Anglii, szukając tego, co właściciele młynów reklamowali jako zrównoważone życie w pracy i wypoczynku. Te „młyńskie dziewczyny”, jak się okazało, produkowały cenne tkaniny w ogromnych ilościach, a to, co otrzymywały w zamian, było czymś w rodzaju obosiecznego miecza. Dzięki niezależności oferowanej przez samowystarczalne zatrudnienie, zetknęli się z powszechnie opresyjnymi środowiskami pracy, zarówno niebezpiecznymi, jak i niesprawiedliwymi., Jednak pomimo mocy maszyny przemysłowej i ich zdrobniałej nazwy, Dziewczyny z młyna zdołały stworzyć własną koalicję i społeczność w odpowiedzi. Chociaż Lowell może być postrzegany jako Centrum Kultury i aktywizmu mill girl, dziewczyny młyna można znaleźć w regionach środkowego Atlantyku i Nowej Anglii, gdzie młyny produkują ogromną różnorodność produktów (bawełna, wełna, jedwab, konserwy, żelazo itp.) poszukiwał taniej i chętnej siły roboczej.

popularność The mill girl, zarówno w słowie, jak i obrazie, pojawiła się w dużej mierze dzięki ich przedstawieniu w druku., Ta wystawa zawiera pozycje z gazet i periodycznych publikacji, począwszy od magazynów pracy, takich jak człowiek do miesięczników literackich, takich jak Harper ' s. Featuring wybór zarówno przez i na temat dziewcząt młyna, od około 1834 do 1870, wystawa podkreśla kulturę i warunki pracy w młynach i działania kobiety podjęte w celu poprawy ich życia poprzez samo-rzecznictwo.

oczywiście żaden obraz przeszłości nie jest nigdy w pełni kompletny., Anonimowa dziewczyna z młyna, opublikowana w ofercie Lowella, stara się opisać „tydzień w młynie”:

pisarka jest świadoma, że ten szkic jest niedoskonały. Jednak jest bardzo mała różnorodność w życiu agenta i mała różnica między nim a innym życiem pracy. Leży w połowie w słońcu-w połowie w cieniu.”Niewielu pragnęłoby spędzić całe życie w fabryce, a niewielu jest niezadowolonych, którzy w ten sposób szukają utrzymania przez okres miesięcy lub lat.,

to, że młode kobiety wybierają takie życie w tym czasie w historii Ameryki, było wystarczająco zaskakujące dla wielu, a na pewno opłacalne dla właścicieli młynów wzdłuż przeludnionej rzeki Merrimack Lowell. Niemniej jednak, to właśnie społeczność, którą stworzyli w tak niestabilnych czasach, i unikalne wśród nich historie, które rozbrzmiewają poza murami fabryki.