historycznie plemię Nez Perce funkcjonowało jako naród Samorządny. Później, traktaty z rządem federalnym zachowały status plemienia jako suwerennego narodu w Stanach Zjednoczonych.

aby uzyskać więcej informacji, odwiedź:https://www.nezpercecultural.org/

tradycyjne sposoby

pierwotnie ludzie Nimiipuu zajmowali obszar, który obejmował części dzisiejszego Idaho, Oregonu i Waszyngtonu. Przemieszczali się po tym regionie i częściach stanu Montana i Wyoming, aby łowić ryby, polować i handlować.,

rząd plemienia Nez Perce obejmował przywódcę wielu aspektów ich tradycyjnego życia, takich jak rybołówstwo, polowanie, wojna i religia. Rady kierowały decyzjami każdego przywódcy. Ludzie nimiipuu wybierali przywódców i członków Rady na podstawie ich wiedzy i umiejętności.

dziś wiele tradycyjnych sposobów pozostaje częścią naszej kultury plemiennej.

traktaty

podczas negocjacji Traktatu w Walla Walla w 1855 roku plemię nalegało na zachowanie tych nieodłącznych praw. Przywódcy plemienni negocjowali utrzymanie ok.,5 milionów akrów do ochrony jako wyłączny Rezerwat plemienia.

po odkryciu złota na terenie rezerwatu miały miejsce masowe włamania i kradzieże. Zamiast chronić Rezerwat przed ingerencją, rząd federalny zmusił plemię do zawarcia drugiego Traktatu w 1863 roku, który zredukował rezerwację do około 750 000 akrów. Trzeci Traktat z 1868 r. dotyczył przede wszystkim kwestii wtargnięcia drewna.

w 1871 roku rząd federalny zaprzestał procesu zawierania traktatów z plemionami., Jednak rząd federalny później nałożył na plemię Akt przydziału, wysyłając geodetę do ustalenia i przypisania działek poszczególnym członkom plemienia, a następnie deklarując pozostały obszar rezerwatu otwarty dla osadnictwa Nieindyjskiego. Umowa z 1893 roku ostatecznie odzwierciedlała ten nowy proces. Dlatego dzisiejszy rezerwat jest uważany za rezerwat „szachownica”, w którym indyjskie działki są przeplatane z nieindyjskimi działkami, aby stworzyć złożony krajobraz jurysdykcyjny.,

w trakcie procesu tworzenia Traktatu plemię Nez Perce zachowało nieodłączne prawo do łowienia ryb w zwykłych i zwyczajowych stacjach rybackich, a także do polowania, zbierania i wypasu zwierząt na otwartych i nieodebranych ziemiach, wszystkie poza granicami rezerwatu. Te prawa zastrzeżone były wielokrotnie utrzymywane w stanowych sprawach sądowych, powołując się na prawa traktatowe jako najwyższe prawo kraju związkowego.