Guanajuato (Polski)

Guanajuato, miasto, stolica stanu Guanajuato estado (Stan), środkowy Meksyk. Znajduje się na Mesa Central, jest rozłożona na stromych zboczach na skrzyżowaniu trzech wąwozów na średniej wysokości około 6725 stóp (2050 metrów) nad poziomem morza.

Guanajuato zostało założone w 1554 roku i otrzymało status miasta w 1741 roku. Wraz z Zacatecas na północy i Potosí w Boliwii miasto stało się jednym z trzech największych ośrodków wydobycia srebra w XVI wieku. Jego słynna Veta Madre („Matka Lode”) została opisana jako najbogatsza na świecie. Wspaniałe bogactwo było najbardziej widoczne w rozbudowanych i bogato wyposażonych kościołach San Francisco (1671) i San Diego (1663)., Historyczne centrum Guanajuato i pobliskie kopalnie z epoki kolonialnej-w tym szyb o głębokości około 2000 stóp (600 metrów) znany jako Boca del Infierno („usta piekła”)—zostały wspólnie wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO w 1988 roku.

Guanajuato było pierwszym dużym miastem, które w 1810 roku przypadło przywódcy niepodległościowemu Miguelowi Hidalgo y Costilla. Grabieże i zniszczenia, które towarzyszyły przejęciu Alhóndiga de Granaditas (Spichlerz używany jako twierdza; obecnie Państwowe Muzeum Historyczne), były następstwem walk o kontrolę nad miastem. W 1822 roku produkcja minerałów spadła z powodu przemocy, powodzi i exodusu wielu zamożnych rodzin., Guanajuato wszedł w okres upadku, który trwał aż do połowy XX wieku, kiedy zaczęła wzrastać turystyka i federalne wsparcie dla górnictwa. Jednak w dalszym ciągu pozostaje w cieniu większych miast stanu, w szczególności Leónu z ponad 10-krotną populacją stolicy.

oprócz funkcji rządowych, Guanajuato jest centrum handlowym i usługowym dla pobliskich kopalń (złota, srebra, ołowiu i innych minerałów) oraz Farm i ranczerów. Do miasta można dojechać autostradą i jest obsługiwany przez lotnisko w León., Uniwersytet Stanowy w Guanajuato (1732; obecna nazwa 1945) stanowi rdzeń corocznego festiwalu Cervantesa w mieście. Niezwykłą atrakcją jest Muzeum zawierające dziesiątki zmumifikowanych zwłok ekshumowanych z pobliskiego cmentarza. Tato. (2000) 74,874; (2010) 72,237.