' Enigma Variations': the Mystery Behind Elgar 's Masterpiece (Polski)

To Elgar' s Enigma Variations (lub Variations On an Original Theme to use its original title), które katapultowały Elgara do międzynarodowej sławy. I przyszedł stosunkowo późno w życiu, gdy kompozytor był w jego wczesnych lat czterdziestych. Elgar zaczął komponować swoje wariacje Enigmy 21 października 1898 roku, po długim dniu nauczania, a zakończył pracę 18 lutego 1899 roku.

Dlaczego 'Enigma'? Ponieważ Elgar był tajemniczy w temacie utworu., A temat sam w sobie nie był prostym tematem. Słuchając go, słychać synkopy, które niemal zdają się sugerować, że, cytując kompozytora „przez cały set 'idzie' inny i większy temat, ale nie jest grany… Tak więc temat główny nigdy się nie pojawia”. I więcej: „Enigmy nie wyjaśnię – jej” mroczne powiedzenie „musi pozostać niezauważone”. Cóż, nie ma to jak powiedzieć swoim odbiorcom, że jest tajemnica, jest ciemno, nie do końca jasne i to „musi być pozostawione niezauważone”, aby zmusić ich do zrobienia dokładnie odwrotnie – spróbuj rozwiązać tajemnicę., Jak mówienie niegrzecznemu dziecku, żeby nic nie robił. Co się dzieje? Ma jeszcze jedną szansę na zakazaną rzecz.,

Listen to Elgar’s Enigma Variations on Apple Music and Spotify right now.,

Enigma Variations: the Mystery Behind Elgar 's Masterpiece

i tak, przez 120 lat lub Tak, które upłynęły od Elgar' s Enigma Variations zostały napisane, wszelkiego rodzaju sugestie zostały wykonane co do tego, co jest tematem. Symfonia „Praska” Mozarta, której powolna część waha się między g-moll A G-dur (jak sam temat Enigmy) jest jedną z nich; Elgar dopiero niedawno usłyszał występ w Leeds. Po śmierci Elgara w 1934 r. zasugerowano, że prawdopodobnym „countermelody” („temat”, który „idzie, ale nie gra”) może być Auld Lang Syne., Czy było to zawoalowane odniesienie do końca XIX wieku, biorąc pod uwagę, że dzieło ukończono w 1899 roku? Czy chodziło o „starych znajomych”, biorąc pod uwagę, że wariacje Enigmy to muzyczny esej o przyjaźni? Wydaje się, że sam Elgar się nie zgodził, i że jest w aktach, mówiąc, że „Auld Lang Syne nie zrobi”.,

tak więc zgadywanie było kontynuowane: minorowa wersja Twinkle, Twinkle Little Star; God Save The Queen; melodia hymnu Marcina Lutra Ein Feste Burg; Home, Sweet Home; Rule Britannia; temat powolnej części sonaty Beethovena „Pathétique”; Pop Goes the Weasel; a już w maju 2019 roku ogłoszono, że tajemnica została rozwiązana. Ed Newton-Rex, kompozytor i absolwent chóru King ' s College Cambridge, jest przekonany, że jest to Stabat Mater Pergolesiego.,

i tak Temat został odwrócony, odwrócony i wyrzeźbiony w różnej formie, rozcięty, rozcięty, złożony z powrotem. Ale nadal nie ma ostatecznych odpowiedzi.

możliwe, że odpowiedź na zagadkę wpatruje się nam w twarz. Czy to nie Sherlock Holmes powiedział, że najlepsze miejsce, aby umieścić coś, gdzie nie chcesz, aby ktoś to widział, jest tuż przed jego oczami? A może wskazówka, temat, wcale nie jest muzyczny. W swojej książce o Elgarze Ian Parrott sugeruje, że temat ma źródło biblijne., Zasugerowano również, że motywem przewodnim jest 66 SONET Szekspira. W 2010 Charles i Matthew Santa zaproponowali teorię, że enigma była oparta na pi.

o czym są wariacje Enigmy?

wariacje Enigmy to szkice przyjaciół. W rzeczywistości praca została zadedykowana „… moim przyjaciołom, którzy są w środku”. Więc być może Temat jest po prostu (lub głęboko) jeden o przyjaźni. Kiedy Debussy pisał swoje Preludia, nadawał im tytuły po ich napisaniu. Kiedy Elgar pisał swoje wariacje Enigmy, każda sekcja była opatrzona Inicjałami przyjaciół, z ostatnią wariacją, No., 14, zwany „E. D. U.” – Edu będący przydomkiem jego żony Alicji dla jej męża. I to właśnie samej Alicji dedykowana jest pierwsza odmiana „C. A. E.”.

Elgar ' s Enigma Variations to także, w sposób muzyczny, charakterystyka przyjaciół. Tak więc David Steuart-Powell jeździł po mieście na rowerze, ciągle dzwoniąc w dzwon – skrzypce pizzicato podwojone przez Dęte Drewniane starannie reprezentują dzwon. Variation 10 to Dorabella, która jest przyrodnią siostrzenicą „Variation 4” (Billy Baker); mówiła z lekkim jąkaniem i słychać to w muzyce.,

wariacja 11, to „G. R. S” (organista George Robertson Sinclair), ale rambunktyczna muzyka do tej wariacji to portret dana, buldoga Sinclaira, wraz z wściekłym wiosłowaniem pod prąd i zadowolonym szczekaniem przy lądowaniu. Później otrzymujemy Enigmę w Enigmie: '* * * Romanza ' to tytuł wariacji 13, A Elgar wyjaśnił, że gwiazdki reprezentują imię damy (Lady Mary Lygon), która w tym czasie była w morskiej podróży ze swoim bratem do Australii, który miał zostać gubernatorem Nowej Południowej Walii., Elgar pięknie cytuje tu Uwerturę Mendelssohna „spokojne morze i dostatnia podróż” – i być może fraza Mendelssohna, słyszana na klarnecie, nigdy nie była tak przejmująco zagrana ani nagrana, jak w innym australijskim nagraniu Sir Charlesa Mackerrasa z Royal Philharmonic Orchestra.

’Nimrod' – Variation 9

ale w sercu wariacji Enigmy Elgara, a dokładniej wariacji 9, leży jeden z najbardziej poruszających fragmentów w całej zachodniej muzyce klasycznej. To portret jego przyjaciela, A. E. Jaegera. Nie nazywa się „A. E.”.,J', jak można się spodziewać, ale raczej 'Nimrod'. Jaeger pracował dla wydawnictwa Novello i był zagorzałym przyjacielem kompozytora, zarówno w czasach dobrych, jak i trudnych. Elgar wspominał, że wariacja była portretem długiej letniej rozmowy wieczornej, „kiedy mój przyjaciel wymownie opowiadał o powolnych ruchach Beethovena”. Ale dlaczego „Nimrod”? Ponieważ „Jaeger” był niemiecki, a po niemiecku „Jaeger” oznacza „myśliwy”. Nimrod był „potężnym łowcą” wspomnianym w Biblii(Księga Rodzaju: 10).,

nic dziwnego, że sam Elgar użył „Nimrod” w innych utworach, zwłaszcza w bardzo niedocenianym i niedocenianym oratorium The Music Makers (innym autobiograficznym dziele, w którym kompozytor przywołuje motywy z wielu swoich poprzednich kompozycji).

jest to chyba wariacja najbliższa samemu tematowi. Jak każda muzyka o charakterze osobistym, oznacza różne rzeczy dla różnych ludzi, ale jej szlachetność sprawiła, że idealnie nadaje się do użytku przy uroczystych okazjach. „Nimrod” był regularnie używany w Whitehall w Londynie w Narodowej służbie pamięci., Wersja z pływającym Solo soprano bez słów (i bardzo spowolniona) została użyta w ścieżce dźwiękowej do brytyjskiego dramatu biograficznego Elizabeth z 1998 roku (który rozgniewał wówczas osiedle Elgarów) i można usłyszeć jej adaptację pod koniec filmu Dunkierka z 2017 roku.

„Nimord” został wykonany 6 września 1997 roku na uroczystości pogrzebowej Diany, Księżnej Walii., Jej brat, Earl Spencer, być może nawiązywał do włączenia „Nimrod”(i jego skojarzeń myśliwych w oryginalnym dziele), gorzko i przejmująco, gdy w swoim przemówieniu przy okazji powiedział: „warto pamiętać, że ze wszystkich ironii o Dianie, być może największa była ta – dziewczyna nazwana starożytną boginią łowiectwa była w końcu najbardziej upolowaną osobą współczesności”.,

czy to może być przypadek, że Sheku Kanneh-Mason, który wystąpił z okazji wesela drugiego dziecka księżnej Diany, Harry 'ego, z Meghan Markle, włączył „Nimrod” do swojego nagrania, Elgar, skupionego wokół Koncertu wiolonczelowego Elgara? To samo w sobie może być Enigmą, ale sama muzyka jest trwałym świadectwem muzyki Elgara, że wytrzyma wszystkie dobre transkrypcje, zwłaszcza gdy jest tak wzruszająco wykonywana jak przez Sheku na jego nowym nagraniu.,

Polecane nagrania

Boult znał przecież kompozytora i przez całe życie bronił jego muzyki. Wspomniane wcześniej nagranie RPO mackerrasa jest jednym z najbardziej cenionych utworów. Ale być może ukrytym klejnotem wśród ponad sześćdziesięciu nagrań, które zostały wykonane z wariacji Enigmy Elgara, jest to, że przez Royal Philharmonic pod dyrekcją Normana Del Mar., Jest szlachetna, ale nigdy nie staje się sentymentalna, wzruszająco wykonywana i wspaniale nagrywana.

polecane przez nas nagranie wariacji Enigmy Elgara w wykonaniu Royal Philharmonic Orchestra pod dyrekcją Normana Del Mar można kupić tutaj.