Historia The Doobie Brothers jest ogólnie uważana za składającą się z dwóch różnych dźwięków i składów. Ale bliższe spojrzenie na ich zmiany w składzie na przestrzeni lat pokazuje, że mieli prawie ciągłe zmiany.

zaczynali jako kwartet w San Jose, Calif., z gitarzystami Patrickiem Simmonsem-jedynym stałym członkiem zespołu przez lata-i Tomem Johnstonem, którzy dzielą obowiązki wokalne z perkusistą Johnem Hartmanem i basistą Dave ' em Shogrenem, którzy wydali swój debiutancki album w 1971 roku., W 1972 roku na Toulouse Street, Shogren został zastąpiony przez Tirana Portera, a jego miejsce zajął Michael” Big Mike ” Hossack.

chęć dodawania kolejnych członków stała się znakiem rozpoznawczym Doobie Brothers. W ciągu kilku lat dołączyli do nich trzeci gitarzysta, Jeff” Skunk ” Baxter, którego znali z trasy koncertowej ze Steely Dan. Baxter wkrótce ułatwił zamianę, która na zawsze zmieniła bieg braci Doobie.

w 1975 roku Johnston został zmuszony do wycofania się z drogi z powodu ciężkich wrzodów żołądka., Na jego miejsce Baxter zaproponował przyszłego pięciokrotnego zdobywcę Grammy Michaela McDonalda, który był rezerwowym wokalistą w koncertowym zespole Steely Dan. Oprócz swojego soulowego wokalu, McDonald był utalentowanym autorem tekstów piosenek i klawiszowcem, a wraz z Takin' It To The Streets z 1976 roku, rozpoczęli przejście od gritty Biker band Z Country-bluesowymi skłonnościami do zgrabnej i jazzowej grupy skupionej na klawiszach.

chociaż przyniósł im nowe komercyjne wyżyny, nie utrzymał stabilnego składu., The Doobies wkrótce dodali Bobby ' ego Lakinda, członka zespołu road crew, jako perkusistę i sprowadzili saksofonistę Corneliusa Bumpusa. Baxter, niezadowolony z tego kierunku, opuścił okręt i został zastąpiony przez Johna McFee.

dość szybko gorączkowe tempo, które określało sukcesy zespołów rockowych w latach 70., odcisnęło swoje piętno na wszystkich zaangażowanych, a bracia Doobie rozpadli się w 1982 roku. Ale pięć lat później spotkali się w wielkim stylu, prawie wszyscy, którzy kiedykolwiek grali w zespole, zbierali się na trasę koncertową, aby zebrać pieniądze na różne organizacje charytatywne.,

to doprowadziło do reaktywacji grupy, z pięcioosobowym składem, który sprawił, że Toulouse Street and the Captain and Me, wspomagani przez Lakinda i Bumpusa, wydali Top 20 album Cycles w 1989 roku. Druga płyta, Brotherhood, ukazała się dwa lata później. Gdy LaKind umierał na raka pod koniec 1993 roku, inny skład all-star Doobies zagrał kilka koncertów, aby pomóc swojej rodzinie.

od tego czasu skupiali się głównie na koncertach, często polegając na hired guns, aby zastąpić członków, którzy albo zginęli, albo odeszli z zespołu. Opisujemy je w szczegółowej historii zmian w składzie Doobie Brothers.,