wyjaśnijmy to sobie. Wiele z tego, co przeczytałem powyżej, nie jest prawdą.
francuski jest w większości językiem opartym na romansie w 77% pod względem struktury gramatykalnej, deklinacji słownej i większości słownictwa.
podczas gdy wpływy Celtyckie były bardzo małe, nie więcej niż 1%, ograniczone w kategoriach rolniczych, takich jak Sapin (sosna), mouton (baranina) i tak dalej, germańskie wpływy Frankijskie były znacznie większe w języku francuskim niż wpływy Wisigotyczne w hiszpańskim, Potuguese i włoskim razem wzięte.,
22% francuskiego leksykonu pochodzi od Franków krzyżackich i duńskich Wikingów w Normandii. Język Dolnofrankoński (prekursor języka niderlandzkiego) dawał tak wiele wyrazów w starym i współczesnym języku francuskim.
Werra urodziła werre w języku starofrancuskim, Guerre, podobnie jak wojna w języku angielskim.
Wardon urodziła Gardiena we współczesnym francuskim, Wardena w angielskim.
Blao po Franku, Blau po niemiecku stał się Bleu po francusku, niebieski po angielsku.
Canif w języku francuskim pochodzi od duńskiego Kniv lub Knif, stąd nóż w języku angielskim.,
żeglarskie słowa nord, sud, est, ouest (Północ, Południe, Wschód, Zachód) wszystkie pochodzą z anglosaskiego lub staroangielskiego, najbliższego językowi Fryzyjskiemu.
Goci Dali słowo Guerra w języku włoskim, hiszpańskim i portugalskim i innych słów wojskowych, ale frankijski wpływ na język francuski był znacznie większy, więc francuski jest zdecydowanie najbardziej krzyżacki z języków romańskich z 20% frankijskim wpływem i 2% duńskim wpływem wikingów w prowincji Normandii, zamieszkany przez wielu Duńczyków i niewielu Norwegów.
język francuski jest następujący:
77% Gallo-roman lub niska łacina.,
20% Starofrancuskich dolnych Franków w północnej Francji = francuski.
2% wpływów Duńskich (14% w Normandii) duńscy wikingowie = Normandia.
1% starożytnego celtyckiego lub Gaulickiego.